รอยเท้าที่ก้าวเดินเพื่อผู้ใด

ใช่..ปลายทางยัง  อีกยาวนัก
นั่นก็ย่อมประจักษ์อยู่เสมอ
ระหว่างทางมีเรื่องราวต้องเจอ
นั่นมิได้พลั้งเผลอลืมปลายทาง

ทั้งยังใช้เวลาไปมากแล้ว
เรี่ยวแรงก็แผ่วลงไปบ้าง
เพียงแค่เดินอยู่อย่างนั้นไม่จากจาง
มีอีกต้องปลดวางบางเรื่องราว

ถึงที่สุดก็ไม่ถึงจุดหมาย
แก่เฒ่าเดียวดายก็รวดร้าว
รู้อยู่ที่สุดแล้วหนทางยาว
แต่ก้าวยังต้องก้าวอยู่อย่างนั้น

นั่นไม่ได้เดินเพียงเพื่อตน
เป็นเพื่อการสืบค้นพลังสร้างสรรค์
ต่อเติมผู้คนของคืนวัน
ซึ่งได้แบ่งปันหนทางไป

เพียงย่ำเดินไว้ให้ลูกหลาน
ค่อยค่อยก่อร่างตำนานอาจยิ่งใหญ่
จารึกว่าหนทางไกลกว่าไกล
กี่ผู้คนถึงผู้ใดจะไปถึง

แต่มิอาจ  ไม่ย่ำเดิน
บางเรื่องเผชิญย่อมลึกซึ้ง
ฝากความหมายไว้ในรอยคำนึง
สืบทอดไว้ให้ถึงสืบลูกหลาน

นาโก๊ะลี