รำลึกหนึ่งปีสึนามิ

เวลาผ่านไปจนครบหนึ่งปีของธรณีพิบัติภัยสึนามิ  ทำให้เราหวนรำลึกถึงเมื่อ ๒๖ ธันวาคม ปีที่แล้ว  เมื่อคลื่นยักษ์ถล่ม ๖ จังหวัดฝั่งอันดามันของไทย

สิ่งที่สร้างความทรงจำไม่รู้ลืม ไม่เพียงแต่ความสูญเสียชีวิตนับแสนคนทั่วโลกในครานั้น แต่เป็นพลังในน้ำใจของคนไทยที่ยิ่งใหญ่มากกว่าคลื่นยักษ์สึนามิหลายเท่านัก

ผมยังจำพลังน้ำใจของคนไทยทั่วสารทิศ รวมทั้งน้ำใจช่วยเหลือจากทั่วโลกที่ไหลหลั่งสู่จังหวัดภาคใต้

ผมยังจำถึงการช่วยเหลืออย่างไม่มีเงื่อนไขที่ชาวไทยให้กับนักท่องเที่ยวทั่วโลก

ยังจำภาพของการทำอาหารอย่างไม่รู้จักเหน็จเหนื่อยของอาสาสมัคร ของมูลนิธิจุ้ยตุ่ย ภูเก็ต   เห็นการขนผู้ป่วย ขนศพจากมูลนิธิกุศลธรรม จากอาสาสมัคร จากกองทัพเรือ กองทัพบก กองทัพอากาศและสำนักงานตำรวจแห่งชาติ

ผมไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมีฝรั่งต้องมานอนตามศาลเจ้า นอนในเต๊นท์ที่ศาลากลาง  ไม่เคยคิดว่าฝรั่งจะต้องมากินไข่เจียวหมูสับอย่างเอร็ดอร่อย

ผมจำได้ว่าเห็นพี่น้องมอเตอร์ไซค์รับจ้างมาส่งนักท่องเที่ยวที่ศาลากลางแล้วไม่เก็บเงิน เนื่องจากเห็นใจในความเดือดร้อน เห็นการรับส่งนักท่องเที่ยวไปส่งสนามบินโดยไม่คิดค่าโดยสาร ฯลฯ

ผมจำได้ถึงการทำงานของแพทย์และพยาบาล รวมทั้งบุคลากรในโรงพยาบาล ทั้งวชิระ ป่าตอง แม้กระทั่งโรงพยาบาลถลาง

ไม่ว่าจะมองไปที่ไหนก็เห็นการรวมตัวกันช่วยเหลืออย่างไม่รู้จักเหน็จเหนื่อย  ทำงานยี่สิบสี่ชั่วโมงกันหลายวัน  เป้าหมายเดียวกันคือช่วยเหลือผู้ประสบภัยที่ร้ายแรงที่สุดในโลก  ผมจำได้ว่า สถานีวิทยุเสียงสามยอด เปิดยี่สิบสี่ชั่วโมงเพื่อระดมอาหารและน้ำเพื่อส่งให้กับผู้ประสบภัยทั้งจังหวัด  ครัวของศาลเจ้าต้องเปิดใช้เพื่อทำกับข้าว หุงข้าวทำอาหาร เพื่อส่งให้กับนักท่องเที่ยวทั้งภูเก็ต พังงา และกระบี่

อาสาสมัครหลายแห่ง เหล่ากาชาด มูลนิธิราชประชานุเคราะห์ มูลนิธิต่างๆ สโมสรโรตารี่ ไลออนส์ ฯลฯ ต่างระดมทุกอย่างเพื่อผู้ประสบภัย เอกชน สื่อมวลชน ทีวี วิทยุต่างรายงาน ขอรับบริจาคเพื่อพี่น้องประชาชน ร้านอาหารหลายแห่งทำอาหารเพื่อบริจาคส่งเสบียง

ขอเรียนว่า ผมไม่สามารถเขียนถึงผู้มีน้ำใจที่ประเสริฐเหล่านี้ได้หมด ทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติที่ได้ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ แต่ผมจำความช่วยเหลือที่เราให้แก่ผู้ประสบภัยได้มากกว่าคลื่นยักษ์สึนามิ!

การรำลึกถึงการสูญเสียอันยิ่งใหญ่โดยจะร่วมกันบำเพ็ญอุทิศกุศลไปให้ผู้เสียชีวิตเนื่องจากคลื่นยักษ์สึนามิเป็นเรื่องที่ดี  ขออานิสงค์แห่งบุญที่เราได้ร่วมกันทำนี้ส่งไปถึงผู้เสียชีวิตเนื่องจากสินามิด้วยเทอญ

ผมทราบข่าวล่าสุดมาว่า มีผู้มาร่วมงานรำลึกน้อยกว่าที่ประมาณการเอาไว้ ซึ่งก็ไม่แปลกใจ  เพราะหลายคนไม่อยากรำลึกถึงความสูญเสีย  อยากให้รัฐบาลเอางบประมาณที่เหลือจากการประมาณการซึ่งมีประมาณหนึ่งร้อยล้านไปช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วม ๕ จังหวัดภาคใต้ในขณะนี้ด้วย 

ผมเคยชมนายกรัฐมนตรี พ.ต.ท.ดร.ทักษิณ ชินวัตร ว่าลงมาบัญชาการแก้ไขวิกฤติสึนามิได้ทันท่วงทีในปีที่แล้ว  ผมอยากเห็นท่านนายกได้มาดูความเดือดร้อนของน้ำท่วมภาคใต้ด้วย เพราะบางจังหวัดไม่มีน้ำกิน น้ำใช้ อาหารก็ซื้อไม่ได้ เพราะไม่มีใครไปส่ง

ถ้านายกรัฐมนตรีได้ให้ความสำคัญกับความเดือดร้อนจากน้ำท่วมแบบสึนามิบ้าง ก็จะเป็นการดีเป็นอย่างยิ่ง

กลับหน้าแรกประชาไท