ร่ายเรื่องแม่ เรื่องลูก ด้วยเรื่องข้าว

มุกรื่น

ภาพประกอบจาก http://www.roicat.com.tw/poster/o-r/ricerhapsody.JPG

ฉันดูหนังเรื่อง  Rice Rhapsody  ของสิงคโปร์เรื่องนี้แล้วรู้สึกว่า ฟั่น เจินในเรื่องนั้น เป็นแม่ที่ทั้งน่ารักและน่าหยิก

ฟั่น เจินเป็นแม่ม่าย มีลูกชาย 3 คน เปิดร้านอาหารขายข้าวมันไก่อยู่บนเกาะสิงคโปร์ ข้าวมันไก่ของร้านมีลูกค้ามาอุดหนุนไม่ขาด ฟั่น เจิน ขยันขันแข็ง อดทน และต่อสู้ชีวิตจนสามารถเลี้ยงลูกชายทั้งสามคนให้โตขึ้นมาได้

ลูกชายทุกคนรักแม่ รวมทั้งผู้ชายเจ้าของร้านอาหารข้างบ้านที่ชื่อกิมจุ้ยก็แอบรักแม่ด้วย

ฟั่น เจินนั้นรักลูกอยู่แล้ว และลูกเธอ 3 คน เป็นผู้ชาย แต่ละคนก็เป็นคนดี ดูไม่น่ามีอะไรที่น่าห่วงสำหรับคนเป็นแม่ แต่ฟั่น เจินยอมรับตัวตนที่ลูกเธอเป็นไม่ได้

ลูกชายคนโตเป็นเกย์ (กำลังจะแต่งงานกับแฟนหนุ่ม)

ลูกชายคนที่สองก็เป็นเกย์ (มีแฟนหนุ่มมาแล้วหลายคน เดี๋ยวเลิกเดี๋ยวรัก)

เหลือ ลีโอ ลูกชายคนสุดท้องที่เธอยังไม่รู้ว่าเป็นเกย์ด้วยหรือเปล่า รู้แค่ว่าลูกยังไม่มีแฟนที่เป็นผู้หญิง และมีเพื่อนสนิทเป็นผู้ชาย

เป็นแม่คนอื่นจะทำไงไม่รู้ แต่แม่อย่างฟั่น เจินยอมให้เกิดเหตุการณ์แบบลูกสองคนแรกไม่ได้แน่ตั้งแต่เสี่ยงทาย ยันหาหมอดู ทุกสำนักบอกคำเดียว ลูกเธอทั้งสามคนเป็นเกย์

ฟั่น เจินไม่หมดหวัง ชักชวนกิมจุ้ยมาปรึกษาว่าจะทำยังไงต่อ จนได้ทางออกว่าเธอจะรับ ซาบีน เด็กนักเรียนแลกเปลี่ยนสาวชาวฝรั่งเศสมาอยู่ที่บ้าน พอโอกาสประจวบเหมาะ ก็จะจัดการให้ลูกชายได้เสียกับซาบีน เธอคงคิดถือคติว่า กันไว้ดีกว่าแก้

ระหว่างนั้น กิมจุ้ยคิดค้นอาหารชนิดใหม่ขึ้นมา นั่นคือข้าวมันเป็ด เขาเอาไปให้ฟั่น เจินลองกิน เธอไม่ยอมแม้แต่ชิม อะไรจะดีกว่าข้าวมันไก่ของเธอเป็นไม่มี แม้ข้าวมันเป็ดของกิมจุ้ยจะขายดีมาก ลูกค้าแห่ไปกิน มีรายการไปถ่ายทำ ร้านเธอคนมากินน้อยลงเรื่อยๆ เธอก็ยังไม่ยอมรับ

ความหวังเรื่องลีโอเป็นจริง เมื่อคืนหนึ่งเธอวางแผนให้ทั้งคู่อยู่ด้วยกันสองคนในบ้าน ตอนเช้าเธอมาเห็นเข้า ก็รู้ว่าเธอหายห่วงเรื่องลูกชายคนเล็กได้  ลูกสองคนโตเป็นเกย์ แต่ยังดีที่ลีโอไม่เป็น อย่างน้อยลูกคนนี้ก็ไม่ทำให้แม่ผิดหวัง   

สมหวังอยู่ไม่นาน แบ๊ทแมนเพื่อนชายที่สนิทของลูกจะย้ายจากไป ฟั่น เจินเห็นลีโอร้องไห้ เธอเลยรู้ว่าความจริงแล้วลูกเป็นยังไง

ผิดหวังซ้ำ ช้ำใจ เสียใจ ปรึกษาใครๆ เธอก็ยังรับมันไม่ได้อยู่ดี

คนต่างรุ่น มีชีวิตอยู่และพบกับเรื่องต่างๆ มาคนละแบบ ย่อมยอมรับและเข้าใจเรื่องเดียวกันได้ไม่เหมือนกัน

คนรุ่นก่อนบอกว่าเด็กเดี๋ยวนี้ทำไมเป็นแบบนี้ ไม่ได้นะ เธอต้องเป็นแบบรุ่นฉันสิ

เด็กสมัยนี้บอกว่าผู้ใหญ่นี่ไม่เข้าใจอะไรเลย ไม่ฟังแล้ว

ดีที่เรื่องนี้มีผู้ใหญ่แบบกิมจุ้ยที่ยอมรับการเปลี่ยนแปลงและปรับตัวได้  ถ้าเป็นชีวิตจริง เราคงต้องอาศัยเวลาและการเปิดใจยอมฟังกันและกัน

ตอนท้ายเรื่อง มีการแข่งขันทำอาหาร ฟั่น เจิน ทำข้าวมันไก่ กิมจุ้ยจะทำข้าวมันเป็ดลงแข่ง แทนที่จะเห็นกิมจุ้ยมาแข่ง กลับเป็นลีโอที่มาทำข้าวมันเป็ดซะเอง

มีอยู่ตอนหนึ่ง ฟั่น เจินถามตัวเองว่า "ในชีวิตฉัน ฉันรู้อะไรบ้าง วันๆ ฉันขายแต่ข้าวมันไก่"

แล้วแม่ก็ได้ชิมอาหารที่ลูกทำ ฟั่น เจินบอกว่าข้าวมันเป็ดที่ลีโอทำนั้น "อร่อย"

ฉันบอกเพื่อนคนหนึ่งว่า ข้าวมันไก่ของฟั่น เจิน เหมือนการยึดติดในความคิดของตัวเอง ข้าวมันเป็ดคือความคิดใหม่ที่เธอจะไม่ยอมรับ

มาเข้าใจหนังเรื่องนี้มากขึ้นเมื่อเพื่อนของฉันตอบกลับมาว่า เป็ด เป็นคำพ้องเสียงที่รู้กันว่าจะหมายถึงคนที่เป็นเกย์หรือกะเทยก็ได้

วันหนึ่งข้างหน้า ครอบครัวนี้คงเจอทางออกได้ในที่สุด เช่นเดียวกับที่สังคมโลกก็จะพบคำตอบของความขัดแย้งทั้งหลายเช่นกัน.