ชวน (ท่านผู้นำ) คุยกับประภาส

เคยฟังนิทานเรื่อง "หุบเขาลุงโง่" ไหมคะ

ถ้ายัง...เขยิบเข้ามาใกล้ๆ ค่ะ เพราะวันนี้จะเล่าให้ฟัง นิทานเรื่องนี้ปรากฏอยู่ในหนังสือเรื่อง "เชือกกล้วยมัดต้นกล้วย" ของประภาส ชลศรานนท์ ที่ยกเป็นตัวอย่างประกอบการตอบคำถามผู้อ่านที่เขียนจดหมายเข้ามาคุยกับเขา

เนื้อเรื่องของ "หุบเขาลุงโง่" มีอยู่ว่า กษัตริย์หวนกงแห่งเมืองฉี ในสมัยชุนชิว (ราวร้อยปีก่อนพุทธศักราช) เข้าป่าล่าสัตว์พร้อมกับข้าราชบริพารแต่เกิดหลงทางจนไปพบกับชายชราผู้หนึ่งจึงถามชายชราผู้นี้ว่าที่นี่คือที่ใด ชายชราตอบว่าที่นี่เรียกว่า "หุบเขาลุงโง่" ซึ่งเป็นชื่อของชายชราเอง กษัตริย์หวนกงได้ฟังก็สงสัยจึงถามสาเหตุแห่งการตั้งชื่อหุบเขาตามชื่อของชายชรา

ชายชราจึงเล่าว่าเป็นเพราะในอดีตเขาเคยซื้อโคมาเลี้ยงจนโคออกลูกก็มีหนุ่มอันธพาลมาที่บ้านแล้วกล่าวว่าชายชราเลี้ยงโคเหตุไฉนจึงออกลูกมาเป็นม้า เพราะฉะนั้นม้าตัวนี้จึงไม่ใช่ของชายชรา ว่าแล้วหนุ่มอันธพาลผู้นั้นก็จูงลูกโคของชายชราไป

เมื่อกลับถึงพระราชวัง กษัตริย์หวนกงเล่าเรื่องนี้ให้กับบรรดาเสนาบดีฟังด้วยความขบขัน มีเพียงเสนาบดีผู้ใหญ่คนหนึ่งที่มีสีหน้าเศร้าสร้อยพร้อมกับกราบทูลด้วยน้ำเสียงที่แสดงความเสียใจว่า

" ชายชราผู้นั้นหาเป็นคนโง่ไม่ พวกเราผู้ปกครองต่างหากที่โง่ หากมีผู้ปกครองที่ประเสริฐจะเกิดเรื่องการแย่งลูกม้าได้ง่ายๆ หรือ คาดว่าขุนนางราชการล้วนกินสินบน ชายชราจะไปฟ้องร้องใดๆ ก็คงไม่เกิดประโยชน์จึงปล่อยให้คนจูงลูกม้าไปดื้อๆ"

นี่เป็นนิทานที่ประภาสยกขึ้นมาเป็นตัวอย่างเพื่อตอบคำถามเรื่องปัญหาสินค้าละเมิดลิขสิทธิ์ ยิ่งถ้าเป็นสินค้าประเภทซีดี เทปเพลงด้วยแล้วก็ต้องยอมรับกันว่าเป็นปัญหาเรื้อรัง แม้ว่าภาครัฐจะปราบปรามจับกุมผู้กระทำผิด และบรรดาศิลปินนักร้องจะออกมารณรงค์ให้ผู้ซื้อเลือกซื้อสินค้าถูกลิขสิทธิ์ ทั้งพูดจาเชิญชวน จัดคอนเสิร์ต เดินรณรงค์ ฯลฯ แต่ก็ดูเหมือนว่าจำนวนเทปผี ซีดีปลอมไม่ได้ลดลง จึงไม่อาจเดาได้ว่าวิธีที่กล่าวมานั้นเป็นการแก้ปัญหาที่ตรงจุดหรือเปล่า

แต่ผู้ที่ได้อ่านนิทานเรื่อง "หุบเขาลุงโง่" แล้ว คงมีคำตอบอยู่ในใจ

เชื่อว่านิทานเรื่องนี้คงไม่ได้ใช้เป็นตัวอย่างประกอบคำถามเรื่องปัญหาสินค้าละเมิดลิขสิทธิ์ได้เพียงปัญหาเดียว แต่คงเป็นตัวอย่างที่สามารถอธิบายคำตอบให้ได้อีกหลายๆ คำถาม โดยเฉพาะถ้าคำถามนั้นเป็นปัญหาที่เกี่ยวกับการดูแลบริหารบ้านเมืองของผู้นำประเทศ

บางที...ท่านผู้นำอาจไม่ต้องลำบากลำบนเดินทางไปถึงอำเภออาจสามารถเพื่อแก้ปัญหาความยากจนของประชาชน และคงไม่ต้องถึงขนาดถ่ายทอดสดแบบ "เรียลลิตีโชว์" ให้ข้าราชการดูเป็นแบบอย่าง

ถ้าเพียงแต่ท่านผู้นำจะเข้าใจในคำพูดที่เสนาบดีผู้ใหญ่กราบทูลกษัตริย์หวนกงพร้อมทั้งนำไปปฏิบัติอย่างจริงจัง

แต่เอ...หรือท่านผู้นำจะไม่เคยฟังนิทานเรื่องนี้