1

วิชาประวัติศาสตร์สอนเราว่า มนุษย์วิวัฒนาการมาจากลิง และหลายๆ คนก็เชื่อว่า มนุษย์มาจากลิงแน่ๆ ยิ่งดูหน้าตา ท่าทาง นิสัย มันเหมือนมนุษย์มาก

แต่ทฤษฎีนี้ก็ถูกตั้งคำถามที่น่าคิดไม่น้อย เช่นว่า ทำไมเราไม่พบหลักฐานรอยต่อระหว่างการก้าวข้ามจากลิงมาเป็นคน

ฉันเองก็ไม่ค่อยเชื่อทฤษฎีนี้เหมือนกัน  ฉันค่อนข้างเชื่อว่า มนุษย์เราไม่ได้มาจากลิง แต่เป็นมนุษย์ต่างดาว มาจากดาวดวงอื่น และถูกปล่อยให้มาอยู่บนโลกนี้  และตอนนี้ เรากำลังถูกจับตามองจากมนุษย์ต่างดาวที่เอามาปล่อย เหมือนที่เรากำลังทดลองกับหนู กับมด กับสัตว์อื่นๆ ว่ามันจะปรับตัวยังไง มีพัฒนาการอย่างไร มีจุดจบอย่างไร อย่างนั้นแหละ

วันที่ไปเที่ยวระนอง ไปพักที่โครงการคืนชะนีสู่ป่า ชะนีหลายๆ ตัว ทั้งป่วย ได้รับบาดเจ็บ ต่างได้รับการดูแลและบางส่วนถูกขังไว้ในกรง

เจ้าลูกชะนีที่เห็นในภาพ มันดูหงอยเหงา เศร้าๆ  พอฉันเดินเข้าไปใกล้ มันก็ค่อยๆ ไต่กรงรั้วมาหาและยื่นมือออกมา

ฉันไม่ค่อยคุ้นเคยกับสัตว์อย่างชะนี เพราะปกติจะวนๆ เวียนๆ กับหมาแมวแค่นั้น พอมันยื่นมือมา ฉันยื่นมือจับ ก็ให้รู้สึกอบอุ่นแบบแปลกๆ พร้อมกับที่ความตื้นตันค่อยๆ เอ่อกลางใจ

ฉันลูบนิ้วมือของมันเบาๆ รู้สึกว่านิ้วมันเล็กมาก มันเหมือนนิ้วมือเด็กทารก มองนิ้วมือมันและสบตามัน ดูว่ามันจะมีความรู้สึกอะไรบ้างไหมที่มีคนมาจับมือ มันไม่ได้เงยหน้ามาสบตาฉัน แต่ยังคงก้มหน้ามือของมันที่ฉันจับมือมันอยู่ (หรือบางที อาจกำลังมองมือของฉันต่างหาก ก็เป็นได้)

พอฉันปล่อยและถอยออก มันก็เกาะลูกกรงมองมาหงอยๆ  พอฉันขยับเข้าไปใกล้ใหม่ มันก็ยื่นมือออกมาอีกและฉันก็จับมือมันอีก

"เป็นยังไง เหงาไหม คิดถึงแม่เหรอ" ฉันถามมัน

มันไม่ตอบ แต่มองไปที่มือของเรา

ฉันคลี่มือของมันเพื่อให้มือมันวางอยู่กลางฝ่ามือ เพื่อเปรียบความเล็กจ้อยและใหญ่โตของมือสองมือ มันยอมวางแหมะกลางฝ่ามือฉันโดยดี และปล่อยอยู่อย่างนั้น ไม่มีท่าทีดีใจหรืออยากหนี ฉันแกล้งจับมือมันเขย่าๆ แบบเช็คแฮนด์

"เอ้า สวัสดี สวัสดี" กระตุ้นอารมณ์มันหน่อย ให้มันสนุกๆ คึกคัก

แต่มันคงป่วยจริงๆ แฮะ มันไม่มีท่าทีเล่นตอบ

มันคงป่วยมาก รุ่นน้องที่เป็นเจ้าหน้าที่โครงการฯ บอกว่า ลูกชะนีที่ป่วย ซ้ำยังห่างไกลพ่อแม่มันมีโอกาสตรอมใจตายสูง

โครงการคืนชะนีสู่ป่า เป็นหนึ่งในโครงการของมูลนิธิช่วยชีวิตสัตว์ป่า ที่คุณเลียวนี่และคุณพงษ์ศักดิ์ เวชชาชีวะ ได้ร่วมกันก่อตั้งขึ้นมา อันมีจุดแรกเริ่มจากการที่ได้พบลิงสีชมพูนอนตากแดดอยู่ที่สวนจตุจักร ตามตัวเต็มไปด้วยแผลพุพอง เธอจึงบอกให้เจ้าของนำลิงไปหาหมอโดยจะออกค่าใช้จ่ายให้ แต่คนขายกลับบอกว่า "ปล่อยให้มันตายดีกว่า เพราะลิงพวกนี้ซื้อมาราคาถูกกว่าพาไปหาหมอเสียอีก"

คุณเลียวนี่จึงตัดสินใจซื้อลิงตัวนั้นมาในราคา 800 บาท เพื่อพามันไปหาหมอที่โรงพยาบาลสัตว์ (โดยที่คนขายไม่ยอมลดราคาแม้แต่สตางค์แดงเดียว) และหลังจากนั้น ก็กลายเป็นแรงบันดาลใจให้ก่อตั้งมูลนิธิช่วยสัตว์ป่าขึ้นมา

ยิ่งพิศ ยิ่งพินิจ พฤติกรรมมนุษย์ มันก็ยิ่งสนับสนุนความคิดที่ว่า มนุษย์เราไม่ได้เป็นหนึ่งในสัตว์โลกนี้จริงๆ นะ เพราะเราช่างแปลกแยกกับพวกสัตว์อื่นจริงๆ

พวกสัตว์ป่า มันจะฆ่าสัตว์ตัวอื่นด้วยเหตุผลไม่มากนัก หนึ่ง เพื่อเป็นอาหาร และสอง ป้องกันตัว แต่มนุษย์ มีอารมณ์ ความคิด อันยากเข้าใจ "ฆ่าเล่นๆ" "เป็นกีฬา" "เอามาเลี้ยงดูเล่น เบื่อก็ปล่อย" ฯลฯ

อย่างจะเลี้ยงชะนีหนึ่งตัว ต้องฆ่าพ่อฆ่าแม่มันถึงจะได้ลูกมันมา มนุษย์เราก็ทำได้ และมิพักคิดถึงการฆ่าคนด้วยกันเอง ฆ่าล้างโคตร ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ ฆ่าตะบี้ตะบัน ฆ่าอย่างไร้เหตุผล ฆ่าเพื่อสร้างสถานการณ์ ฆ่าเพื่ออุดมการณ์ ฆ่าเพื่อแก้แค้น ฆ่าเป็นหมู่ๆ ฆ่านับร้อยนับพันนับแสนนับล้าน ฯลฯ พฤติกรรมเหล่านี้ ไม่เห็นจะมีในสัตว์อื่นๆ

เราโหดเหี้ยมกว่าพวกมันมาก

2

ป่านนี้ พวกมนุษย์ต่างดาวที่กำลังเฝ้ามองพฤติกรรมของเราอยู่ ไม่รู้ว่าเขาจะจดบันทึก สรุปว่ามนุษย์เรามีนิสัยอย่างไรบ้าง

ฉันหวังก็เพียงว่า ก่อนจะถึงวันหายนะ ที่มนุษย์ตะลุมบอนกันเอง หรือกำลังพยายามจะทำลายโลกนี้ทิ้ง พวกเขาคงจะยื่นมือมาจัดการ

เป็นยุคพระศรีอาริย์หรือพระเจ้ากำลังเสด็จคืนสู่โลกอีกครั้ง

หมายเหตุ : สนับสนุนมูลนิธิช่วยชีวิตสัตว์ป่าได้โดยบริจาคเงินผ่าน ธนาคารกสิกรไทย สาขาสุขุมวิท 39 ในนาม มูลนิธิช่วยชีวิตสัตว์ป่าแห่งประเทศไทย บัญชี ออมทรัพย์ เลขที่ 096 – 2 – 10048 – 1 พร้อมส่งเอกสารการโอนเงิน (Pay in slip) มายัง Fax : 02  261 9670 หรือ 02 261  9672