เจ้ากุหลาบดำ...นั่นคือนิรันดร์

"บ้านบรรทัดห้าเส้น" ในตอนนี้ คงบอกได้ว่าเกิดขึ้นด้วยผลพวงจากบทความชิ้นที่แล้ว ที่ผมพูดถึงอัลบั้มชุดล่าสุดของที-โบนไป ทำให้ผมเกิดอยากหยิบอัลบั้มเก่าๆ ของพวกเขาขึ้นมาฟังอีกครั้ง ว่าแล้วผมก็เริ่มคุ้ยกองซีดีขนาดเท่าจอมปลวกใหญ่ๆ (ที่ผมเรียกมันเล่นๆ ว่า "กองสมบัติ" แต่แม่ผมมักจะเติมคำว่า "บ้า" ต่อท้ายอยู่เรื่อย)

จนผมไปพบอัลบั้ม "รวมเพลงดี T-Bone" ที่รวมเอางานเด่นๆ ใน ๓ อัลบั้มแรกของวง ในสมัยที่อยู่กับสังกัด Warner Music ผมจึงไม่รอรีที่จะหยิบแผ่นซีดีใส่เข้าไปใน Drive CD ของคอมพิวเตอร์ที่บ้าน

ในตอนแรก ผมตั้งใจว่าจะปล่อยให้แผ่นซีดีหมุนไปเรื่อยๆ โดยไม่เจาะจงว่าผมจะฟังเพลงไหน แต่อยู่ดีๆ อะไรก็ไม่ทราบที่ดลใจให้ผมเฉพาะเจาะจงเลือกไปที่แทรกที่ ๖ ของอัลบั้ม

เพลงๆ นั้นชื่อ "กุหลาบดำ" ซึ่งเคยอยู่อัลบั้ม "คุณนายสะอาด" ซึ่งเป็นอัลบั้มชุดที่ ๒ ของวง

เสียงแรกที่ผมได้ยินจากเพลงนี้...คือเสียงบทกวีที่เขียนโดยเปิ้ล -ธรรมนูญ ทัศโน สมาชิกผู้ล่วงลับของวง

"ฉันไม่อาจรู้ได้ว่า

สิ่งที่เธอปรารถนาคือสิ่งเลอค่าอันใด

แต่สำหรับฉันแล้ว...

ความบริสุทธิ์ทางใจ ก็ยิ่งใหญ่ยิ่งนักแล้ว..."

@#@#@#@

ในบรรดาเพลงทั้งหมดของที-โบน เพลงนี้อาจไม่ใช่เพลงฮิตเท่ากับเพลงอย่าง "เธอเห็นทองฟ้านั่นไหม" หรือ "แรงดึงดูด" แต่ด้วยความรู้สึกส่วนตัวของผมเอง...ผมคิดว่าเพลงนี้เป็นเพลงรักที่ดีที่สุดของพวกเขาเลยทีเดียว

"โลกแห่งความฝัน วันแห่งดอกไม้

รายรอบเธอไว้ ด้วยรักที่เบ่งบาน

แดงกุหลาบนั้น พร่างพรายด้วยคำหวาน

วันเปลี่ยนแปรผัน กลีบนั้นจะร่วงโรย

ต้นรักที่อ่อนล้า ในวันที่ขาดฝน

ไม่อาจทานทน เปลวแสงที่ส่องมา

แต่มีดอกหนึ่งนั้น คงทนต่อเวลา

ไม่เคยจะอ่อนล้า แม้นานเท่าใด...

ถ้าหากเวลาเปลี่ยน ตัวฉันไม่เคยเปลี่ยนไป และใจยังคงอยู่...อย่างเดิม

กุหลาบสีดำ เป็นดังเช่นดวงวิญญาณ ที่พลีให้ไป...แด่เธอ

ในโลกของฉัน อาจดูไม่สดใส

แต่มันเก็บความหมาย เป็นร้อยเป็นหมื่นคำ

เธออาจไม่รู้ ความหมายที่ลึกล้ำ

เจ้ากุหลาบดำ นั่นคือนิรันดร์"

ผมชอบวิธีของเพลงนี้ ที่เปรียบเทียบความรักกับดอกกุหลาบ และมองความรักในภาพฝันเหมือนกับดอกกุหลาบสีแดง ที่มีสีสันสดใส

ผมเห็น "ดอกกุหลาบสีแดง" หลายดอกในชีวิตจากภาพของหลายๆ คู่รักที่ผมได้เจอ ที่เมื่อเริ่มต้นที่จะรักกันนั้น โลกของเขาทั้งสองคนเหมือนกับโลกใบเดียวกัน และประสาทรับรสในหัวใจทั้งคู่ดูเหมือนจะรับได้เพียงความหวานเท่านั้น แต่เมื่อเวลาผ่านไป...เมื่อทั้งสองคนต่างรู้จักกันมากขึ้น รสหวานในคราวเริ่มรักก็เหมือนกับเรื่องโกหกอันปลิ้นปล้อนเกินกว่าที่ทั้งคู่จะรับได้

และในที่สุด...ก็จบลงที่การเลิกรา

แต่ในมุมกลับกัน ผมพบเรื่องราวความรักที่คล้ายกับ "ดอกกุหลาบสีดำ" ในเพลงๆ นี้

มันเป็นเรื่องความรักของเพื่อนผมคนหนึ่ง ที่เมื่อเริ่มต้นก็เป็นความรักรสหวานเหมือนกับคู่หนุ่มสาวทั่วไป แต่สิ่งที่ต่างกับคู่อื่นๆ ที่ผมเคยเห็นก็คือ คู่รักคู่นี้ดูจะมีปัญหาที่ชวนให้สถานภาพทางความรักคลอนแคลนอยู่บ่อยๆ เริ่มจากสภาพปกติที่รักกัน แต่อยู่มาสักพัก ก็มีปัญหาให้เลิกคบกัน แต่ผ่านไปได้สักพัก ทั้งคู่ก็กลับมาคืนดีกันอีก เพื่อที่จะมีเรื่องทะเลาะกันอีกในอนาคต

"สรุปแล้วมึงจะเอายังไงกับความรักของมึงกันแน่วะ รักๆ เลิกๆ กันอยู่ได้ กูดูอยู่เฉยๆ กูยังเหนื่อยแทนมึงเลย"  ผมเคยเปรยกับมันครั้งนึง

หลายๆ คนคงสงสัยว่าสรุปแล้วคู่นี้ลงเอยกันยังไง ก็ต้องเฉลยกันละครับว่าปัจจุบันคู่นี้ไม่ได้เลิกกันมาพักใหญ่แล้ว ทั้งคู่ยังคบหากันอย่างแฟนอยู่ และจากที่ผมได้เจอคู่รักคู่นี้ตอนอยู่พร้อมหน้า ผมจำได้ว่าผมไม่เคยเห็นทั้งคู่ป้อนคำหวานใส่กันเลย...

แต่ผมยืนยันว่าเขาทั้งคู่รักกันครับ

เอ... จริงๆ แล้วคำว่า "รัก" อาจอธิบายไม่ได้ดีเท่าคำว่า "ผูกพัน" ละกระมัง

@#@#@#@

ในตอนที่ผมเขียนบทความชิ้นนี้เสร็จ เป็นช่วงเวลาก่อนรุ่งเช้าของวันแห่งความรักประจำปี ๒๕๔๙ เพียงไม่กี่ย่างก้าว...ตั้งแต่ตอนเช้าของวันนี้ ดอกกุหลาบหลากสีคงบานสะพรั่งบนมือของใครหลายๆ คน

คงไม่ใช่เรื่องผิด ที่ความรักจะหวานเป็นพิเศษในวันนี้ แต่คงต้องเข้าใจว่าความรักที่แท้จริงคือการเรียนรู้ถึงความไม่แน่นอนของชีวิต เรียนรู้ว่าบางครั้งความรักก็นำพาความขัดแย้ง ความเจ็บปวด ความโกรธเคืองมาเป็นแถมพกด้วย

แม้ว่ารักที่ยั่งยืนอาจไม่อร่อยในบางเวลา แต่ก็เป็นความรักที่เราอยู่กับมันได้เรื่อยๆ และมันก็จะอยู่กับเราโดยไม่หนีหายไปไหน

อย่างไรก็ตาม ในโอกาสที่ผมเขียนบทความนี้เสร็จในวันแห่งความรัก ก็คงต้องทิ้งท้ายบทความชิ้นนี้ด้วยคำว่า...

สุขสันต์วันแห่งความรักครับ

หมายเหตุ : ผมได้ upload เพลงนี้ไว้ที่หน้า http://www.geocities.com/panuwats แล้วครับ ถ้าใครสนใจก็เชิญไปลองฟังกันได้ แล้วถ้าชอบใจเพลงๆ นี้ ขอให้หาซื้อผลงานนี้ในรูปแบบสินค้าลิขสิทธิ์มานั่งฟังที่บ้านนะครับ...รับรองว่าเสียงดีกว่าฟังในเว็บเยอะครับJ