Brokeback Mountain : รัก..ที่ต้อง...เก็บกอดหรือถอดวาง

ฉะนั้นก็อย่าแปลกใจหากรักของผู้ชายสองคนที่มาดแม้นว่าลึกซึ้งและหยั่งรากลึกเพียงใดก็ตามแต่มันก็แสนทุกข์ทนเท่าเทียมกับความลึกของรากแห่งรักนั้นนั่นเอง 

เอนนิส และ แจ๊ค  สองคาวบอยหนุ่มวัยฉะ-กัน   วัยที่คืนวันไม่ควรจะเปลี่ยนเหงาและหนาวเหน็บเฉกเช่นที่เป็นอยู่   หากเพราะความเปลี่ยวเหงาของคืนวันนั้นเช่นกันที่ทำให้เกลียวเชือกในหัวใจของคนทั้งคู่ร้อยรัดซึ่งกันโดยไม่ทันเฉลียวใจ ต่อเมื่อรู้ตัวเกลียวเชือกนั้นก็แน่นแฟ้นเสียจนก่อให้เกิดความเจ็บร้าวในหัวใจผู้เป็นเจ้ายิ่งกว่าอื่นใด

เอนนิสกับแจ็คเองคงไม่เคยหวังให้งานดูแลฝูงแกะบนภูเขาโบร๊กแบ๊กที่แสนหนาวเหน็บเป็นชนวนของนาฏกรรมแห่งรักของเขาทั้งคู่ 

จะโทษอะไรดีหนอ เพราะเหล้าที่ดื่มจนเมามายทำให้เอนนิสไม่สามารถออกไปนอนกับฝูงแกะได้ในคืนนั้น  หรือเพราะความเหน็บหนาวเสียจนเสียงปากสั่นฟันกระทบของเอนนิส ที่ทำให้แจ๊คหลับไม่ลง  เป็นเหตุให้เอนนิส ต้องเข้ามานอนในเต๊นท์  เป็นเหตุให้แจ๊คกล้าไขว่คว้าหาไออุ่นจากอ้อมแขนเขา  เป็นเหตุให้แจ๊คกล้าฝ่าด่านเข้าไปทลายกำแพงความต้องการของ เอนนิส จะเพราะอะไรก็แล้วแต่  ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เลยเถิดเกินจะห้ามใจได้ในคืนนั้นเอง

เอนนิส เลือกที่จะเก็บกอดความทรงจำอันน่าสะพรึงจากเหตุการณ์ที่สังคมมองว่าการที่คนชอบเรื่องเดียวกันเป็นเรื่องน่ารังเกียจ  และเพราะความหวาดกลัวนั้น   เอนนิสขลาดและเขลาเกินกว่าจะยอมรับว่าเรื่องของเขากับแจ๊คว่า มันคือรัก เขายอมให้ได้ก็เพียง "เรื่องเมื่อคืนขอให้มันแล้วๆ กันไป"

เอนนิส หวังใจว่า ครอบครัวอันหมายถึงภรรยาและลูกสาวทั้งคู่จะช่วยให้เขาถอดวางความเหว่ว้าลึก ๆ ในใจของเขาลงไปได้  แต่ความหวังนั้นก็พลันดับสูญ เพื่อยกพื้นที่ให้กับอีกความหวังหนึ่งที่เคยริบหรี่อยู่ในใจได้โชติช่วงขึ้นมาทันทีที่โปสการ์ดของแจ็คจากเท็กซัสเดินทางมาถึง

4 ปีที่แม้ไม่ได้เฝ้าคอยอย่างจรดจ่อ  แต่เมื่อความหวังที่เคยริบหรี่กลับลุกโชติช่วงอยู่ตรงหน้า  เกินกว่าจะห้ามใจได้ เกินกว่าสติสัมปชัญญะทั้งปวงจะแก้ไขได้ทัน  เอนนิสกับแจ๊คระดมจูบกันอย่างบ้าคลั่ง เอนนิสไม่ได้ตั้งใจให้จูบนั้นของเขาทำร้ายใครแม้แต่น้อย  แต่เพราะเขาทุกข์ทนกับการเก็บกอดความทรงจำนานัปการมามากพอแล้ว เขาทุกข์ทนกับความเหว่ว้าที่ไม่พบวิธีเยียวยามาทั้งชีวิตแล้ว เมื่อสิ่งที่อยู่ตรงหน้า คือ แจ๊ค ที่สามารถชะล้างความทุกข์ทนเหล่านั้นได้มลายสิ้น ก็ขอให้เขาได้เห็นแก่ตัวเถิด  เอนนิสไม่อาจแบกรับความคาดหวังของใครได้อีก  เขาทุกข์ทนมาพอแล้ว