ไม่มีชัยชนะให้อธรรม
คอลัมน์/ชุมชน
บรรยากาศเชียงใหม่ในห้วงยามนี้ จึงรู้สึกอบอ้าว เร่าร้อน คุกรุ่นด้วยหมอกฝุ่นให้เมืองหม่นมัว เหมือนมีบางสิ่งบางอย่างลอยวนอยู่การเข้าใจ แต่ยังดีที่ผู้อาวุโสหลายๆ ท่าน ได้ชุบน้ำมิตรกำลังใจให้เธอ ยังจำน้ำเสียงของ ส.ศิวรักษ์ ที่กล่าวย้ำๆ บอกเธออย่างนั้น "อย่าหวาดกลัว เพราะท้ายสุดแล้ว ธรรมมะย่อมชนะอธรรม" เมื่อไม่รู้โลกตามวิถีโลก ไม่เข้าใจสุขโศกอย่างจริงแท้ มิได้เห็นภาวะปรวนแปร จึงมิได้ดูแลใจคน ตน มาดลำพองผยองกร้าว มาจากภาวะแตกร้าวสับสน เคลื่อนอยู่อย่างนั้นยิ่งวกวน นั้นคล้ายทางหลุดพ้นยังไม่มี แล้วจะเป็นอย่างไรต่อไป จะเนิ่นนานเพียงไหนระหว่างนี้ หรือจะยอมย่ำอยู่เอาชีพพลี คลุกลงต่อยตีจะเอาชัย ไม่มีชัยชนะให้อธรรม จงรับผลกรรม ณ สมัย เมื่อเจ้าเป็นต้นเหตุแห่งเภทภัย ไม่รู้เหลือทางใดให้เจ้าเดิน นาโก๊ะลียินข่าวคนปาระเบิดเข้าไปในร้านเฮือนสุนทรี ของเธอ "สุนทรี เวชานนท์" ได้ทำให้หลายคนรู้สึกสัมผัสได้ว่าเชียงใหม่เปลี่ยนไปมากถึงขนาดนี้ เพียงเพราะเธอแสดงความคิดเห็นสาธารณะไม่เห็นด้วยกับพฤติกรรมของนายกฯคนเมือง(ที่ย้ำนักย้ำหนาว่า เป็นลูกคนเมืองเจียงใหม่) ทว่าเขากลับเป็นคนเมืองคนเดียวตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ที่ทำให้เชียงใหม่เปลี่ยนจากเมืองแห่งความสงบ เรียบง่ายและงดงาม กลายเป็นเมืองแห่งความขัดแย้ง แปลกแยกแตกขั้วมากมายขนาดนี้
"ภาพถ่ายโดย โอ ไม้จัตวา"
ไม่มีชัยชนะให้อธรรม