Skip to main content

น้ำพริกเจ็ดหมื่นล้านชื่อ

คอลัมน์/ชุมชน


เจ๊เป็นคนวิเชียรบุรี เข้ากรุงเทพฯ มาเมื่ออายุยี่สิบกว่าๆ ผจญภัยในสังคมเมืองกรุงด้วยการเป็นนักข่าวสายบันเทิง ศิลปินดาราที่ว่าฮอตๆ เจ๊สัมฯ มาหมดแล้ว


 


แต่ขอโทษฮ่ะ เจ๊สัมฯ มาตั้งแต่มอสกะอ้อมยังเป็นดาราหน้าใส (แปลว่านานมากกกก.ก) ถึงตอนนี้ พี่มอสพี่อ้อมแก่ไปตามวัย อิอิ เจ๊กลับกระชากวัยปิ๊งซะ ล่าสุดเรานัดพบกันที่ EFC หรืออีสานคลาสสิก สั่งต้มข่าไก่น้ำใสกับตำปูปลาร้า


 


เจ๊ทำหน้าเบื่อๆ สังคมการเมือง บอกว่า


"นี่นะ ชั้นเลิกสนใจแล้ว ทักกี้มาเดี๋ยวก็ไป สัจธรรม"


 


แมวมองหน้าเจ๊อย่างเหวอๆ ก็ทักกี้ไปยากไปเย็นเข็ญใจจะตาย เขารวมพลังกันเป็นแสนๆ กว่าจะยอม "เว้นวรรค" เจ๊ไปอยู่ไหนมา


"อยู่แถวศรีย่านนี้แหละ" เจ๊ตักส้มตำเข้าปากอย่างสุขุม "จำไม่ได้เหรอ สมัยป๋าก็ถูกไล่ คนแคระของสโนไวท์ทั้ง 7 ด้วย เตี้ยๆ น่ะ โดนมาหมดแล้ว แต่ก็ดีนะ ช่วงนี้พี่มาร์กออกทีวีบ่อย เห็นแล้วชื่นใจดี"


 "เอ่ แมวว่าเราอย่าคุยกันเรื่องนี้เลยนะ" ท่าจะไม่ค่อยดี ลืมไปว่าเจ๊เป็นประเภทเย็นชา จิ้มวันนี้รู้ตัววันพรุ่ง นี่ยังไม่รู้ตัวหรอกว่าหล่อๆ น่ะกินไม่ด้าย


 


"อืม แล้วเจ๊ได้ดูคนโผเข้ากอดทักกี้หรือเปล่า"


"อะจึ๋ย" เจ๊ตอบห้วนมาก "หือ" แมวเย็นตาโต เจ๊ขบขาปูเค็มพูดแบบไม่ยินดียินร้าย


"นี่แหละธาตุแท้นักการเมือง แย่งซีนเขาไปทั่ว สงสารแต่คุณหญิงกับลูกโอ๊ค ไออุ่นที่ได้สัมผัส ยี๋...อาบน้ำสามวันจะล้างออกเปล่าไม่รู้"


 


แมวเย็นขำก๊าก แหม ก็คนเขารักกัน ร่วมวงไพบูลย์แบ่งเค้กบ่อยๆ  อุ๊บ! ลืมไป ไม่มีใบเสร็จ ไม่พูดแระเดี๋ยวถูกฟ้อง อิอิ


 


มาที่เมนูสุดฮิตของเจ๊ดีกว่า She บอกว่าตัวเองเป็นคนวิเชียรบุรี น้ำพริกนี้แม้ใครๆ จะเรียก "น้ำพริกโคราช" แต่ก็ขอยืนยันเรียกอย่างเด็ดเดี่ยวว่าเป็นน้ำพริกวิเชียรบุรี


"ทำง๊าย ง่าย อร่อยกว่าของร้านนี้อีก" เจ๊ว่า


"อ้าว แล้วทำไมไม่ทำกินที่บ้านล่ะ มากินข้างนอกทำไม" แมวเย็นสงสัย


"ก็เปลี่ยนมั่งซียะ กินของเก่าๆ อยู่ได้ไง เหมือนนายกแหละ ไม่เวิร์กก็ต้องลงจากตำแหน่งบ้างซิ แก้กติกาเข้าข้างตัวเองขนาดนี้ คิดใหม่ทำใหม่ได้แล้ว"


 แมวเย็นเอ๋อเหวอ อ้าว! ไหนว่าไม่สนใจการเมือง!!


 


 


เครื่องปรุงน้ำพริกจรัญสนิทวงศ์ (เจ๊เปลี่ยนได้ แมวก็เปลี่ยนได้ ชื่อนั้นสำคัญไฉน)


 


หมู 3 ชั้นพอประมาณ


หมูเนื้อแดงปนมันนิดๆ


กระเทียมไม่ต้องเยอะ


รากผักชีนิดหน่อย


พริกแห้งคั่วหรือพริกป่น (กินเผ็ดเปล่าล่ะ)


น้ำปลา, น้ำตาล ไม่เน้นผงชูรสเด้อ


ผักสดกินแกล้ม


 


วิธีทำ


 


หั่นหมูสามชั้นเป็นท่อนเล็กๆ ลงเจียวเอาน้ำมัน แยกกากหมูพักไว้


 


เอาหมูมาสับๆๆๆ ระหว่างนั้นจะคิดถึงใครก็ตามสบาย อย่าเลยเถิดจนโดนนิ้วตัวเองเป็นใช้ได้ แต่ถ้าเป็นแม่บ้านพ่อบ้านทันสมัยซื้อที่เขาสับมาแล้วก็ไม่ต้องสับอีก อย่าถามเชียวว่าทำไม ^-^


 


เสร็จแล้วตำกระเทียมกับรากผักชีพอแหลกเคล้ากัน ตามด้วยพริกป่น (เอาพริกแห้งมาคั่วป่นใหม่ หรือซื้อสำเร็จก็ได้ แต่คั่วใหม่จะหอมกว่ามากๆ) ตำๆๆๆๆ ระบำยักย้ายส่ายเอวลดแคเลอรี่ไปล่วงหน้า บอกไว้เลยว่างานนี้ถ้าคุณมีฝีมือจริงๆ กินแหกหม้อแหกไหเชียวแหละ อุอุ


 


เรียบร้อยแล้ว ก็เอาหมูกับที่ตำๆ นั้นคลุกเคล้าให้เข้ากัน ตักหมูใส่ไปในครกนะจ๊ะ ควงสากเหมาะมือ บดๆ คว้านๆ ควักขึ้นดมพอหอมๆ คาวๆ...อย่าเพิ่งกิน! เอาไปผัดก่อน!!


 


ไม่มีไรมากหรอกนะ ก็เอาหมูที่ผสมกระเทียมรากผักชีแล้วนั้นขึ้นผัดในน้ำมัน+กากหมูที่เจียวไว้ รึจะหาน้ำมันหมู / น้ำมันพืชมาผัดเฉยๆ ก็โออยู่ แต่น้ำมันกอกกับน้ำมันงาไม่เข้ากันนะ ลองแล้ว T-T ส่วนพวกน้ำมันพรายอะไรนั่นให้พวกหมอผีเขาทำกันจ้า อีกอย่าง ไม่ต้องดูเวลา 09.09 ถึงจะเข้าทำเนียบ เอ๊ย! ไม่ใช่ ก๊ากกก!!


 


ผัดจนหมูสุกก็เชิญลงรับประทาน แกล้มกับผักสดต่างๆ ลองถามตัวเองดูว่ากินอะไรได้บ้าง ถ้าอะไรๆ ก็กินไม่เป็น เฮ้อ โตมาได้ไงเนี้ย ระวังนะจะแก่ก่อนวัย ผักผลไม้มีประโยชน์รู้หรือเปล่า ดูแมวซิ ยังเด้งอยู่เลย ^-^ (เอ๊ะ - แล้วเจ๊ล่ะ o-O)


 


ฮ่าฮ่า อย่าลืมเติมน้ำปลาน้ำตาลตอนผัดแล้วกัน กระซิบ กินกับคนหน้ากลม คล่องคอกว่ากินกะคนหน้าเหลี่ยม... ก๊ากกก.ก!!


 


 


กลเม็ดเคล็ดไม่ลับ


1.    ชื่อเดิมของน้ำพริกนี้คือ "น้ำพริกโคราช" แต่ตอนถามเจ๊ว่า ทำไมไม่เรียกตามเดิม เจ๊บอกว่า "ก็ทำกินที่วิเชียรบุรี"


2.    แต่ถ้าคุณทำที่กรุงเทพฯ ก็อาจตั้งชื่อได้ตามเขตเช่น น้ำพริกบางกะปิ น้ำพริกสยามสแควร์ น้ำพริกสยามพารากอน ฯลฯ


3.    แต่ถ้าทำแถวบ้านนอกๆ เรียกน้ำพริกอะไรก็ได้มั้ง เก๋ๆ หน่อยก็ "น้ำพริกลูกทุ่ง"


4.    ทายซิว่า "น้ำพริกตาแดง" มีที่มายังไง


5.    "น้ำพริกถ้วยเก่า" สัมพันธ์อย่างไรกับ "พะโล้" ใบ้ให้นิดนึงว่าเป็นคำเรียกที่อคติต่อผู้หญิงมากๆ


6.    ควรบอยคอตคนที่ใช้คำเหล่านี้ มนุษย์ที่น่านิยมน่ะ เขาจะไม่หมิ่นกันด้วยความอ้วนความผอมหรือทักคนอื่นอย่างหยาบคายว่า "อ้วนจัง! ผอมจริง! ดำเนอะ!" เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นความแตกต่างแค่นั้นเอง


 



หมูสับครับผม


 



กระเทียมกับรากผักชีตำหยาบ


 



พริกป่น ซื้อสำเร็จมาหน้าตาไม่ดีเท่าไหร่ เผ็ดแต่ไม่ค่อยหอม ถ้าเป็นไปได้ คั่วพริกแห้งทำเองเจ๋งกว่า


 



รากผักชี อย่าลืมล้างให้สะอาดล่ะ


 



แอ่นแอ๊น...มาแล้วน้ำพริก…เติมชื่อเอาเอง  ^-^


 



จานเดียวกัน แต่โคลสอัพให้


 



ทำเป็นข้าวปั้น อร่อยนะขอบอก


 



อีกครั้ง ข้าวเหนียวธรรมดาๆ เมื่อกินกับน้ำพริกเจ็ดหมื่นล้านชื่อนี้ อร่อยมั่กๆ!