Skip to main content

อย่างน้อยที่สุด : หนังชีวิต ‘เป็นเอก รัตนเรือง’

คอลัมน์/ชุมชน



 


น้ำตาฟ้า


 


 


 


 


ภายในห้องนั่งเล่น 


หญิงสาววางของที่หอบพะรุงพะรังลงบนโซฟาตัวยาว  ข้าวโพดคั่ว น้ำอัดลม และรีโมท อุปกรณ์สำคัญที่จะช่วยให้การดูหนังในค่ำคืนนี้มีอรรถรสมากขึ้น


ไฟในห้องนั่งเล่นถูกเปิดให้สว่างจ้า


 


ปุ่ม Play  ทำงาน


*****************************


 


Title Credit :     เป็นเอก จะพาคุณไปรู้จักชีวิตเขาในแง่มุมต่าง ๆ ที่ไม่ต่างจากใครหลายคน  แต่ที่ต่างคงเป็นวิธีคิด เชื่อ และยึดมั่นกับความคิดนั้นของตน ตลอดจนมุ่งไปทำให้มันเห็นเป็นรูปร่างขึ้นมา ไม่ว่าใคร หรือ อะไร จะคัดค้าน ขัดขวาง  แต่เมื่อเขาเชื่อแล้ว เขาแน่วแน่เป็นที่สุด


 


ตัดไป


**************


 


ฉาก  : สนามฟุตบอล   ยามเย็น


เป็นเอกนั่งผูกเชือกรองเท้าด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ท่ามกลางเพื่อนๆ นักฟุตบอลรายล้อม


เสียงโฆษก : บอกเล่าความผูกพันในครอบครัวของคุณ


เป็นเอก :   คนเป็นลูกต้องรักครอบครัว  ผมว่าผมรัก  แต่ไม่ผูกพัน  เพราะความผูกพันเกิดจากการที่เราเลือกใครคนนั้นเข้ามาในชีวิต   แต่กับครอบครัว เราไม่ได้เลือก เราเกิดมาในครอบครัวนี้เอง ..... ขณะเดียวกันผมมีอีกครอบครัวหนึ่ง  แต่ละช่วงชีวิตเรามีครอบครัวเกิดขึ้นเรื่อยๆ  คนที่ทำหนังกับผม เป็นคนที่เราเลือกจริง ๆ


 


ตัดไป


**********************************************


 


ห้องนั่งเล่น  ห้องเดิม ข้าวโพดคั่วหมดไปกว่าครึ่ง


ปุ่ม Puase ทำงาน


หญิงสาว เพ่งสิ่งที่อยู่รงหน้าอย่างตั้งใจ  คิ้วขมวดแสดงอาการครุ่นคิด


"คำตอบของเป็นเอกต่อคำถามถึงความสัมพันธ์กับครอบครัว  เขาเชื่อเช่นนั้น  ฉันโดนเข้าตรงหัวใจเพราะมันหมายถึงคำตอบที่ฉันเฝ้าครุ่นคิดว่าการที่เราเกิดมาเป็นลูก หลาน วงศ์วานว่านเครือนี้เอง   แล้วเพราะความรักที่พวกเขาใช้กล่าวอ้างอยู่บ่อย ๆ ทำให้ฉันต้องละทิ้งความคิด ความฝันความมุ่งมั่นของตน  เพื่อไปในทิศทางที่เขาเลือกให้และตัดสินว่ามันดีแล้ว  เช่นนั้นหรือ "


 


ตัดไป


*********************************************


 


เป็นเอก สวมสูทสีดำ เอามือลูบคางแสดงท่าครุ่นคิด


เสียงโฆษก : คุณบอกว่า ไม่ต้องเป็นคนดีก็ได้  แต่ต้องมีความคิด


เป็นเอก :  ต้องมีวิจารณญาณ  สังคมต้องมุ่งสอนตรงนี้ ให้รู้ว่าเราคือใคร  ห้ามมาบอกว่าดูดบุหรี่เป็นคนแย่  ไม่ต้องมาบอก  ผมไม่ดูดบุหรี่ในลิฟต์แน่ ๆ  ไม่ดูดบุหรี่ในรถตู้แน่ๆ  ผมรู้ว่าไม่ควรพ่นควันใส่ใคร  ..ทำไมรัฐบาลไม่ตั้งกฎว่า ห้ามทะเยอะทะยาน  แข่งกันหาเงินแล้วมีเวลาเลี้ยงลูกไหม ก็ไม่มี ลูกติดยารู้หรือเปล่า เพราะมัวแต่แข่งกันหาเงินอยู่ ทำไมแบบนี้ไม่ห้ามบ้าง รู้ไหมว่าความทะเยอทะยานเป็นบ่อเกิดมะเร็งยิ่งกว่าการสูบบุหรี่   ฉะนั้นอย่ามาล็อกตู้เบียร์ตอนบ่ายสอง อย่าเอารูปปอดเน่า ๆ มาไว้บนซองบุหรี่  ผมดูดบุหรี่  ผมแดกเหล้า แต่ไม่เคยเอาเปรียบใครเลยนะโว้ย  "    


 


ตัดไป


*********************************************


 


ฉากเดิม


เป็นเอก :  ผมเป็นคนยังไงก่อนจะมาถึงวันนี้ ผมจำวันนั้นไว้ ผมเป็นตัวของตัวเอง ทำสิ่งที่ตัวเองเชื่อเพราะเวลาด่าคนอีกประเภทหนึ่ง จะได้ไม่ต้องยั้ง สามารถวิพากษ์ พูดได้เต็มปากจริง ๆ"


เป็นเอก :  ผมไม่ได้ภูมิใจในความเป็นคนไทย ขณะเดียวกันผมก็ไม่ได้ดูถูกไทย ไม่บ้าฝรั่ง  ผมรักในหลวง ไม่ใช่เพราะผมเป็นคนไทย  โอ้โห คนแบบนี้มีกี่คนในโลก ผมรักในหลวงเพราะในหลวงเป็นในหลวง  ฮีโร่ในชีวิตผม มีคนเดียวคือในหลวง ท่านดำเนินชีวิตอยู่บนพื้นฐานไม่กี่อย่าง  คือเมตตา ทั้งที่ท่านมีชีวิตที่ยากกว่าคนอื่น ต้องทำอะไรที่ไม่อยากทำเยอะแยะ แต่เมตตา ทำให้ต้องทำ"


 


ฉากเดิม


ตัดไป


*********************************************


 


ฉาก : ทะเล   ยามเย็น


เป็นเอก หันหลังให้กล้อง เดินลงทะเล


เป็นเอก : ผมให้ความสำคัญกับความน้อย  ไม่อยากได้มากกว่านี้ ถ้าจะมีเป้าหมายอะไรสักอย่าง  ผมหวังว่าผมอยากพร้อมที่จะตาย   มีใครเคยบอกว่า ให้ดูหมาใช้ชีวิต  ถ้าคนเราใช้ชีวิตได้อย่างหมา โคตรมีบุญเลย  ตื่นมา กิน นอน ถึงฤดูเงี่ยนออกไปเอาตามปากซอย เอาเสร็จกลับมานอน เคยเห็นมันอดตายไหม ไม่นะ  ต้องใช้ชีวิตแบบหมาน่ะ คนเรา


 


ตัดไป


*********************************************


 


ห้องนั่งเล่น


ปุ่ม Stop ทำงาน


หญิงสาวปิดหนังสือในมือลงกอดหนังสือแนบอกพลางลุกขึ้น  ข้าวโพดคั่ว น้ำอัดลมหมดเกลี้ยง   ก่อนที่ไฟในห้องนั่งเล่นจะดับลง  เธอยิ้มให้หนังสือในมือพร้อมคิดในใจออกมาเสียงดัง  


"อย่างน้อยที่สุด" ประวัติและทัศนะในวัยหนุ่มของ เป็นเอก รัตนเรือง ผู้กำกับหนังไทยที่ก้าวไปสู่การยอมรับของสากล   หนัง (สือ) ดีที่ขอแนะนำสู่อ้อมใจของท่านผู้ชม  แล้วคุณจะรักผู้ชายคนนี้อย่างที่ฉันรัก 


 


ไฟในห้องดับลง  มืดสนิท