Skip to main content

ฉบับที่ 2 : บนความต่างของทางเดิน

คอลัมน์/ชุมชน

 


 


ชนกเนตร


 


สวัสดีพ่อหนุ่ม, อุ่นใจ บัว


 


"แดดมันร้อน  ทนเอาหน่อยนะพ่อหนุ่ม"


 


ภาษากายที่ถ่ายทอดผ่านแววตาหญิงชราคนนั้น คงจะได้ทำให้หัวใจที่กร้านแดดได้ชุ่มฉ่ำลงบ้าง เพราะไม่บ่อยนักที่จะได้รับแววตาที่อ่อนโยนเช่นนี้จากผู้คนที่เราไม่คุ้นเคยและไม่บ่อยนักเช่นกัน ที่เหตุการณ์แบบนี้จะบังเกิดบนท้องถนนที่ร้อนระอุซึ่งบรรจุไปด้วยผู้คนที่แปลกตา


 


แต่แม้ว่าจะแปลกตากันมากเท่าไหร่ อย่างน้อยหญิงชราคนหนึ่งก็ได้ทำให้ช่องว่างของ "ความเย็นชา" กับ "ความคุ้นเคย" ลดระดับลงมาอยู่ใกล้ตัวเรานี่เอง นับเป็นอีกเรื่องที่ได้เกิดขึ้นกับตัวเรา เต็มเติมช่วงเวลาที่น่าเบื่อหน่ายให้กลายเป็นความทรงจำ พร้อมที่จะถ่ายทอดไปให้ใครอีกหลายคนได้รับความประทับใจเช่นนี้ต่อไป – และนั่นก็คือสายตาของคนหนึ่งคน  ที่รู้สึกถึงความแตกต่างของอาการของใครอีกคนหนึ่ง แต่กับความคิดของหญิงชราเล่า เธอคิดเห็นอย่างไรกับพ่อหนุ่มกันแน่


 


และกับอีก 99 สายตาเขามองเห็นอะไรบ้าง ณ เวลานั้น...


แดดมันร้อน   ทนเอาหน่อยนะ พ่อหนุ่ม


ทำไมไฟอีกด้านมันเร็วกว่าด้านเรา...ซวยแต่เช้าเลยว่ะ


ร้อน  หงุดหงิด  โมโห   ใครสบตาเดี๋ยวด่าแม่ง...


ยายแก่เสียสติ  เที่ยวยิ้มแจกชาวบ้านชาวช่อง


นั่งดีๆยาย  หันไปหันมาเดี๋ยวจะตกมอ’ไซค์เอา


โอ้...ความสุขอะไรเช่นนี้  เหมือนดังสายฝนหล่นพรำหัวใจ  ยิ้มของยายช่วยปลดปล่อยพันธาการทั้งมวลออกไปจากอก โอ้...


 


เพียงแค่คนหนึ่งคนยังสามารถคิดได้หลายอย่าง  จะนับประสาอะไรกับแยกไฟแดงที่มีผู้คนมาจ่อรอสัญญาณไฟเป็นสิบเป็นร้อย  กระแสความคิดของผู้คนที่วิ่งสับสนอยู่ห้วงอากาศ  ถอดออกจากหัวหนึ่งคน  ก็สามารถสวมเข้าใส่อีกคนได้  เช่นนี้ไม่รู้จบ


 


พ่อหนุ่มเอย  ไม่ผิดเลยที่มีความเหมือน


พ่อหนุ่มเอ๋ย   มันไม่ผิดเลยที่เราจะต่าง


 


ความคิดของคนเรามีมากมายหลายร้อยพัน  หมุนวนเวียนอยู่กับเรื่องต่างๆ ตลอดเวลา ติดไฟแดงที่มองเห็นสิ่งเดียวกัน  แต่ก็ยังเกิดความแปลกแยกทางความคิดได้  เพราะมุมมองและชุดความคิดที่ไม่เหมือนกันนั่นเอง  ดังนั้นเราถึงต้องมาแลกเปลี่ยนกันนี่ไงล่ะ


 


คนหนุ่มนั้นมีพลังอันร้ายกาจผสานซึมอยู่ในละอองของพละกำลัง  มีความจริงจังอยู่ในจังหวะของการก้าวเดิน  มีความสุนทรีโรยตัวอยู่อย่างเงียบเชียบในแววตา  ในบางครั้งก็มีความเชื่อมั่นกับหยาดเหงื่อที่ลงมือทำ  มากกว่าน้ำตาของความรู้สึกนึกคิด  ต้นทุนทางความคิดและความรู้สึกของวัยหนุ่มจึงมีไม่น้อยไปกว่าวัยอื่น  เป็นพลังแห่งความสร้างสรรค์และเท่าๆกับการทำลาย  


 


"คมคนหนุ่ม"  จึงไม่เพียงแต่แสดงพลังขับทางเพศโดยธรรมชาติเท่านั้นแต่ยังเป็นพื้นที่แสดงตัวตนของวัยหนุ่ม(สาว)  ผ่านโลกของคนสองคน (ที่อาจเหมือนโลกของใครๆ)  ประสบการณ์ความฝัน    จินตนาการ  แลกเปลี่ยนกันตามท่วงทำนองจังหวะชีวิต  ที่พลิกพลิ้วต่างกัน   ได้มองเห็นรายทางของคนสองคน  โดยไม่จำเป็นต้องควบตามกันไปได้รู้จักผู้คนรอบข้างโดยผู้อ่านไม่จำเป็นต้องแนะนำตนเอง   เพียงแต่ร่วมแบ่งปันความรู้สึกดีๆก็เพียงพอ


 


ความต่างของเส้นทาง  จะแปรเปลี่ยนเป็นความแหลมคม   และบาดลึกต่อสำนึกของสังคม  ที่เราดำรงอยู่ร่วมไปกับมัน


 


พ่อหนุ่ม, อย่ากังวลนักเลยว่าเรื่องความต่างหรือความเหมือนจะยังประโยชน์แก่คนอื่นเขา  แต่จงให้น้ำหนักแก่ดอกไม้ ที่อยู่ปลายทางเป็นหลักเถอะเพราะเราต่างก็เป็นบุคคลที่พยายามจะโจนทะยานเข้ามาสู่ถนนสายนี้เองมิใช่ดอกหรือ?


 


ถนนสายอักษร   หากต้องร้อนเพราะกรำแดดก็ต้องทน  เพราะเจ้าดอกงามดอกนั้นจะเป็นรางวัลแก่เราเอง


 


ทนเอาหน่อยนะ  พ่อหนุ่ม


 


บ้านพอใจ