กาดแม่สอด เลอะเทอะเปรอะเปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม
คอลัมน์/ชุมชน
วันนี้พาไปไกลถึงชายแดนใกล้เมืองมะละแหม่ง ปู๊นนนน...
ตลาดแม่สอดเป็นตลาดใหญ่มากๆ ใหญ่กว่าตลาดเมืองใหม่ ซึ่งเป็นตลาดขายส่งในเชียงใหม่เสียอีก ฉันไปแม่สอดหลายครั้ง แต่ไม่เคยไปเดินตลาดเช้าสักที
เมืองแม่สอดเป็นเมืองชายแดนติดกับเมืองเมียวดี ประเทศพม่า ใครจะนึกว่าสิ่งหนึ่งที่ต้องทำเมื่อไปแม่สอด คือไปกินอาหารทะเล ฟังดูแปลกใช่ไหม แม่สอดอยู่ใกล้ทะเลมากกว่าอยุธยาใกล้ทะเลเสียอีก แต่เป็นทะเลอันดามันในประเทศพม่า ระยะทางจากชายทะเลมาแม่สอดเพียงแปดสิบกว่ากิโลเมตรเท่านั้น แต่การเดินทางในสภาพถนนไม่ค่อยดี ใช้เวลาถึงหกชั่วโมง ซึ่งนั่นก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับอาหารทะเลสด ๆ ปราศจากสารกันเน่ากันบูด เพราะเขานำของสดใส่ในเข่ง อัดน้ำแข็ง เมื่อมาถึงแม่สอดก็กินได้พอดี
พี่ที่ไปด้วยกันตกตะลึงกับภาพของอำเภอแม่สอดที่เห็นตรงหน้า เพราะเธอไม่เคยมา บอกว่าคิดว่าคงเหมือนแม่แจ่ม เป็นเมืองในหุบเขา เงียบ ๆ แต่ภาพที่เห็นนั้นเธอต้องถอนคำพูด เพราะแม่สอดเป็นเมืองใหญ่ เศรษฐกิจดีเนื่องจากการค้าชายแดน และอัญมณี แม้ว่าจะเป็นเมืองในหุบเขาแต่ผู้คนกระตือรือร้นติดตามข่าวสารบ้านเมือง ผ่านจานดาวเทียมของตัวเอง เสร็จงานเป็นกลับบ้านดูการชุมนุมของพันธมิตร
แฮ่ม...เล็งไว้แล้วใช่ไหม ทริปหน้า ยังค่ะ ยังไม่หมด
อีกอย่างหนึ่งฉันเพิ่งค้นพบเมื่อเดือนที่แล้วนี่เอง กับตลาดที่น้องฝนคนนำเที่ยวเรียกว่า เมียนมาร์ทาวน์ แต่สำหรับฉันแล้ว คิดว่านี่เป็นตลาดที่หลากหลายมาก ทั้งเชื้อชาติ ภาษา และวัฒนธรรม พูดคำเมืองอยู่ดี ๆ เดินไปอีกล็อคหนึ่ง มีแต่คนพูดภาษาไทยใหญ่ อีกล็อคเป็นมุสลิม
เป็นตลาดที่ร่ำรวยรอยยิ้ม อุดมสมบูรณ์ด้วยอาหารการกิน และในความแตกต่างทั้งเชื้อชาติและภาษาที่เห็นอยู่ตรงหน้า พวกเขาอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข
อีกร้านหนึ่งที่อยากแนะนำ แต่อยู่นอกตลาด คือร้านโรตีโอ่ง เป็นร้านกาแฟ และอาหารเช้าของชาวมุสลิม อยู่ในย่านมุสลิม ถามคนแม่สอดน่าจะมีคนพาไปได้ ฉันติดใจโรตีโอ่งนัก ด้วยแป้งหอม ๆ ที่สุกจากความร้อนในโอ่งที่บรรจุถ่านแดงไว้ครึ่งโอ่ง พี่คนทำหน้าตาจริงจังมาก คลี่แป้งโรตีเหมือนโรตีทั่วไป แปะกับผ้าที่คล้ายลูกปะคบ แล้วแปะเข้าไปในผนังโอ่งที่ว่างอยู่ ความร้อนจากถ่านแผ่ไปทั่วตัวโอ่ง และทำให้แป้งสุก หอมกรุ่น กินกับถั่วลันเตาบดแบบมุสลิม ที่เขาขายคู่กับ โอ๊ว....อร่อยยย จนลืมทุกสิ่งเลยค่ะ เขาว่าที่ไนท์บาซ่าเชียงใหม่ก็มีขาย แต่ยังไม่เคยไปดูสักที ไม่พูดมากแล้ว ดูรูปกันดีกว่า วันนี้เป็นไกด์พาแอ่วเจ้า
ปล. คนแม่สอดพูดคำเมือง แต่ไม่มี "เจ้า" ลงท้าย
-------------------------------------------------------
.'รงค์ วงษ์สวรรค์ บอกว่า ถ่ายรูปเด็กกับสัตว์ ให้โฟกัสที่ตา
โฟกัสที่ตา
ยามเช้า
คนแม่สอดถอดรองเท้าก่อนเข้าบ้านหรือร้านค้า ร้านรองเท้าในกาด
ร้านหนังสือพม่า เด็กขายฟืน
เต่าน้อย เมืองที่ผู้หญิงผมยาว
แม่ค้าขายยกทรง โรตีโอ่ง
ขนมไทยใหญ่ ขายไข่แต่มีดอกไม้
ขายทุกอย่าง คนขายดอกไม้
ดูดอกไม้ที่แซมผมมาขายกุ้งดิ ที่ไหนก็ได้ใกล้ ๆ แม่
น้องฝนกับพี่ที่ไปด้วยกัน นี่ก็แอ่วกาดด้วย
ปอกหอมไม่มีน้ำตา
พระเจ้า พระพุทธเจ้า และแมนยู
ยืนจ้องมวยผมของพี่คนนี้ ว่าทำยังไง ร้านกาแฟมุสลิม (อยากทาแก้มบ้างงงง)
ร้านขายยกทรง ร้านนี้นึกถึงตอนเด็ก ๆ
สรรพสินค้า อาหารไทยใหญ่
อาหารทะเลสด ๆ
0 0 0