โปรดเถิด, อย่าหว่านเพาะความเกลียดชังกันอีกเลย

เช้านี้,ข้ายินเสียงเศร้าอีกครั้ง

จึงวานแว่วเพลงโศกาอาดูรมิรู้จักสุดสิ้น

ล่องลอยตามสายลมบาดหมางอย่างกรีดย้ำกรีดเฉือน

ดอกไม้พลัดถิ่นพลันบอบช้ำ...

กลีบดอกขาวนั้นร่วงโรยตั้งแต่ครั้งเริ่มผลิบาน

โปรดเถิด,โปรดอย่าหว่านเพาะความเกลียดชังกันอีกเลย

เสียงพร่ำวอนขอร้องครวญไปทั่วผืนแผ่นดินนี้

โปรดเถิด, ขอเพียงความเข้าใจ

เพียงความเข้าใจเท่านั้น

ชีวิตทุกชีวิตนั้นจะพานพบความสงบและดีงาม

ข้ามิได้กล่าวโทษโกรธเธอ- -พี่น้องร่วมแผ่นดิน

ข้ารู้, ข้าเข้าใจ ว่าสิ่งที่บังเกิดนั้น...

"การทำร้าย บาดเจ็บ และความสูญเสีย"

มันไม่ได้เกิดจากความชั่วร้ายที่มาจากเธอและหัวใจเธอ

หากมันเกิดจากการเพาะบ่มเชื้อของความหวาดระแวง

จากการกระทำอันโหดร้ายของเหล่าอำนาจอธรรมที่เข้าครอบคลุมและควบคุม

คอยตอกย้ำ กรีดซ้ำอยู่ย้ำ ๆ เป็นอาจิณ

ให้บาดแผลแห่งชีวิตเธอนั้นยากเกินเยียวยา

ความไม่ไว้ใจ  ความเกลียดชัง คลั่งแค้นจึงระอุ

คุกรุ่นอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน  เพราะใคร!?

โปรดเถิด, ขอเพียงความเข้าใจ

หรือว่าเรากำลังอยู่บนโลกที่ใกล้ผุพัง

สันติสุข เมตตาธรรมจึงสูญหาย

หรือว่าแผ่นดินผืนนี้กำลังใกล้ล่มสลาย

พระเจ้าหลายหลายองค์จึงพากันเร้นหลบหนี

ปล่อยให้ปวงปีศาจกรีดกรายเต้นยั่ว

ปล่อยให้ความชั่วร้ายเข้าคลุมคลี่

มืดมน มืดดำ

ได้โปรดเถิด, มวลมนุษย์เอย

โปรดอย่าหว่านเพาะความเกลียดชังกันอีกเลย

เสียงพร่ำวอนร้องขอไปทั่วผืนแผ่นดิน

โปรดเถิด, ขอเพียงความเข้าใจ

เพียงความเข้าใจเท่านั้น.

หวนนึกสลดเศร้ากับข่าวร้าย

เหตุการณ์บ้านกูจิงรือปะ อ.ระแงะ จ.นราธิวาส