พุทธทาสยังอยู่ไม่มีตาย

 

ต้นไม้ต้นนี้มีอายุ

บางใบปรุแดดสอดส่องเป็นสาย

ยังดอกผลพร้อมเพรียงอยู่เรียงราย

กิ่งก้านแผ่ขยายให้ร่มเงา

 

ผู้ผ่านทางเหนื่อยหน่ายว่างได้พัก

สัมภาระหน่วงหนักคือความเขลา

แบกมาจนครอบครองเป็นของเรา

แท้มันต้องเปื่อยเน่าเข้าสักวัน

 

รากยึดโลกอย่างไรยึดไม่รู้

ยึดตัวกูของกูก็โศกศัลย์

อนัตตาประหารอัตตาพลัน

ความมืดนั้นกลับสว่างกระจ่างใจ

 

ต้นไม้ต้นนี้ชื่อพุทธทาส

มีธรรมเป็นธรรมชาติสะอาดใส

อันมนุษย์มีจน –ล้วนต้นไม้

มีวันร่วงโรยใบได้เช่นกัน

 

สอนโดยไม่สอนว่าทุกสิ่ง

มิอาจนิ่งอยู่ได้ ในความผัน

แต่หลักธรรม-ความดี เคยมีนั้น

จะอยู่เป็นนิรันดร์ ไม่ผันเลย

 

"พุทธทาสยังอยู่ไปไม่มีตาย

รู้รับใช้เพื่อนมนุษย์ ไม่หยุดเฉย

ด้วยธรรมโฆษณ์ ที่วางไว้อย่างเคย

โอ้ เพื่อนเอ๋ย เห็นไหมอะไรตาย"

 

                                    มือ ไหม้พาย

 

**ภาพประกอบจาก www.skyd.org