เศษเถ้าธุลีใจ

เศษซากธุลีสีหม่นเศร้า
คือถ่านเถ้าเผาใจให้ร้อนรุ่ม
ทีละนิดทีละน้อยค่อยเกาะกุม
ก่อนจะสุมกองไฟให้ลุกลาม

ฉันมองเห็นเศษเถ้าธุลีใจ
จึงมองเห็นความนัย-เห็นคำถาม
"จะสะสมธุลีใจไว้ทุกยาม ?"
"แล้วเก็บไว้ในนามของอะไร ?"

นิ่งนึกตรึกตรองจึงมองเห็น
สัจจะที่ซ่อนเร้นช่างยิ่งใหญ่
โลกนี้ล้ำค่าอ่าอำไพ
เปิดใจเรียนรู้จึงดูดี

ชะล้างเศษเถ้าธุลีใจ
ก่อนจะลามลุกไหม้ไปทุกที่
เรียนรัก-เรียนรู้โลก-ชีวี
แจกจ่ายไมตรีทั่วแผ่นดิน

"ปะหล่อง"