ถึง - -> ชนกเนตร

อันดับแรก ต้องขอโทษคุณก่อน ที่ผมไม่ได้เขียนถึงคุณมากนาน เพราะกว่าจะมานั่งจับแป้นพิมพ์ กระดีด นิ้วเขียนถึงคุณ ก็ต้องคิดแล้วคิดอีก ระยะเวลามันอาจจะผ่านไปเร็ว และนานตั้ง ๒ เดือนกว่าๆ จนท่านที่ได้อ่านจดหมายถึงกันของเราสองคนใน "ประชาไท" ต้องบ่นกลายๆ แน่ว่า "ไอ้สองคนนี้มันหายไปไหน" "เมื่อไหร่จะเขียนอีก"  - -‘

คุณก็รู้ว่าที่ผมหายไปเสียนานเพราะอะไร คือไหนจะต้องเรียนหนังสือ ต้องออกเดินทางตระเวนเก็บเกี่ยวประสบการณ์ต่างๆ  ร่อนเร่ไปท่ามกลางฝูงคนมากหน้าหลายตา จนลืมไปว่า ต้องบอกเล่าเรื่องราวของคนหนุ่มรุ่นเล็ก อย่างผมถึงคนหนุ่มรุ่นใหญ่อย่างคุณบ้าง ไม่อย่างนั้นคุณจะหาว่าผมเป็นคนทำอะไรไม่จริงจัง

แต่เชื่อไหมว่าที่ผมหายไปนะ เพราะต้องหนีจากรักที่สร้างไว้ ให้มันเลือนหายไปกับสายลม เพราะความรู้สึกบางอย่างที่มีกับคุณผู้หญิงคนหนึ่ง มันได้กัดเซาะความฝันเล็กๆ ที่วางไว้ แต่เมื่อมันไม่เป็นดั่งฝัน ความฝันก็พังทลายหายไปในความทรงจำสีจางๆ แต่ก็คิดกับตัวเองว่า ผู้หญิงน่ะ ไม่ได้มีคนเดียวในโลก ไม่ตายก็หาใหม่ได้ล่ะว่ะ

พอพูดเรื่องผู้หญิงนึกถึงเรื่องชุดรัดติ้ว ที่ดันมาเป็นประเด็นสังคมในตอนนี้

ต้องบอกตามตรงในฐานะที่เป็นผู้ชายคนหนึ่งที่ชอบผู้หญิง – ผมแทบใจละลายทุกครั้งที่เห็นคุณผู้หญิงนักศึกษาทั้งหลายเดินผ่านไปมา หรือไม่ว่าจะเป็นนั่งกินข้าว ที่ว่าใจละลายเพราะเสื้อผ้าอาภรณ์ที่คุณสวมใส่นั้นมันวาบหว ซาบซ่า จนทำให้สายตาและโสตประสาทของผมร้อนรุ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

เวลาที่จะนั่งกินข้าวก็ต้องหาที่นั่ง ทำเลดีๆ ยิ่งถ้าเป็นฝั่งตรงกันข้ามกับคุณผู้หญิงที่ใส่กระโปรงสั้นๆ แล้วใจมันยิ่งสยิวขึ้น เพราะคุณเธอเล่นนั่งจนบางอย่างโผล่ออกมาให้เห็น แล้วแบบนี้จะให้ผมไปนั่งที่ไหนกัน แต่ก็ว่าบางทีผมก็เลือกที่จะนั่งข้างๆ คุณ เพราะหากคุณใส่กระโปรงยาวแล้ว จะให้ผมนั่งฝั่งตรงกันข้ามก็คงจะไม่มีอะไรสะดุดตา แต่ด้วยเสื้อที่รัดซะจนเห็นเนื้อหนังด้านในแล้ว ขอบอกว่าน่ามองเสียยิ่งกระไร

คุณรู้ไหมว่า เวลาที่ผมจะกินข้าวน่ะ แทบจะไม่ได้มองด้วยซ้ำว่าตักอาหารมากน้อยเพียงใด เพราะมากครั้งเลยที่ต้องชำเลืองตาเหลือบไปมองคุณผู้หญิงอยู่เสมอๆ ก็แหมจะให้ทำยังได้หละครับ ก็น่ารัก รูปร่าง สัดส่วน ก็ดูแล้วมันเซ็กซี่อย่างบอกไม่ถูก แบบนี้แหละครับที่มันทำให้อาหารมื้อนั้นๆ ของผมอิ่มเอมไปด้วยโภชนาการทั้งจากสารอาหารและสารกระตุ้นอย่างคุณสาวๆ

เชื่อไหมว่า ทุกครั้งที่ผมมองเธอ ผมรู้อยู่เสมอว่าคุณผู้หญิงมีสิทธิในเนื้อตัวและเรือนร่างของตัวเอง จะใส่เสื้อรัดรูป ใส่กระโปรงสั้นขนาดไหนก็เป็นสิทธิส่วนตัวของเขา แต่การที่ผมซึ่งเป็นผู้ชายมองคุณแล้วเกิดอารมณ์หวิวๆ น่ะ ก็เพราะว่าบางทีผมเองก็ปล่อยให้สายตาและสมองของตัวเองไปเพ่งเล็งที่คุณผู้หญิงจนเกินไป แต่ทั้งนี้แล้วเมื่อคุณผู้หญิงมีสิทธิอยู่ ก็เป็นเรื่องของเขาที่จะสวมใส่เสื้อผ้าตามใจอยาก

แต่คุณรู้ไหมครับว่า บ่อยครั้งที่มีข่าวผู้หญิงถูกข่มขืนและทำร้ายร่างกายหรือถูกละเมิดสิทธิต่างๆ ในข่าวมักจะบอกว่าเพราะคุณผู้หญิงน่ะแต่งตัวโป๊และเซ็กซี่มากเกินไป จนทำให้ผู้ชายที่พบเห็นห้ามใจตัวเองไม่อยู่จนต้องจับคนนั้นๆ มากระทำชำเรา หรืออย่างล่าสุดที่มีการวิจัยจากมหาวิทยาลัยสักแห่งที่บอกว่ายิ่งคุณใส่เสื้อผ้าที่รัดติ้วแล้วจะทำให้คุณหายใจขัดและเป็นอันตรายต่อสุขภาพ – ดังนั้นด้วยความเป็นห่วงจากผลกระทบต่างๆ ที่จะเกิดขึ้นพวกบุคคลที่หวังดีต่างๆ จึงพากันส่งเสียงบอกกับพวกคุณว่าพอได้แล้วเสื้อผ้ารัดรูป อย่าใส่อีกเลย มันอันตรายยยยย

พอรู้ว่ามีการวิจัยเช่นนี้ออกมาจากพวกบุคคลที่หวังดี ซึ่งโดยมากก็เป็นผู้ใหญ่แก่ๆ ที่ช่วงหนึ่งเคยเป็นเด็กมาเหมือนกัน แต่เดี๋ยวนี้ไม่รู้ว่าเขายังจำตัวเองตอนเป็นเด็กได้หรือไม่ หรือว่าตอนนี้ที่เขาเป็นเด็กเขาถูกผู้ใหญ่กระทำจนเมื่อเขาเหล่านี้โตขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่เขาจึงหวังดีกับเด็กๆ เห็นเด็กทำตัวไม่ค่อยถูกลูกกระตาก็ทำการวิจัยแล้วบอกว่ามันอันตรายอย่างนั้น มันจะเกิดผลอย่างนี้

แต่จากการวิจัยเรื่องเสื้อผ้าที่รัดรูปนี้ แม้ว่าจะเป็นการวิจัยของผู้ใหญ่ต่อเด็ก ซึ่งบางทีทำให้เห็นว่ามีความเหลื่อมล้ำระหว่างอายุอยู่ ผมไม่อยากจะใส่ใจเรื่องนั้นมากกว่าความเป็นหญิงและความเป็นชายที่ไม่เท่าเทียมกัน มากกว่า

ผู้ชายชอบที่ได้เห็นผู้หญิงแต่งตัวน่ารักสวยเก๋มีเสน่ห์ และผู้หญิงก็ชอบแต่งเช่นนั้น ผู้ชายชอบมองผู้หญิงที่ร่างเปรียว ขาสวย หน้าตาดี และผู้หญิงก็ทำให้ตัวเองเป็นเช่นนั้น แต่แปลกที่เมื่อผู้หญิงเป็นแบบนั้น แต่ทำไมผู้ชายกลับคิดไปไกลกว่าการมอง นั้นคือการคิดถึงการมีเพศสัมพันธ์ด้วย หรือบ่อยครั้งก็จินตนาการเมื่อช่วยเหลือตัวเอง หรือที่ร้ายกว่าคือจับมาข่มขืนกระทำชำเรา

ผู้ชายเคยถามตัวเองบ้างไหมว่า ทำไมคุณคิดหรือทำแบบนั้น เคยตรวจสอบอารมณ์ความรู้สึกของตัวเองได้หรือไม่ว่าเมื่อเห็นคุณผู้หญิงใส่ชุดรัดๆ แบบนี้แล้วจะจัดการกับอารมณ์ ความรู้สึก ของตัวเองอย่างไร โดยไม่เป็นการไปทำร้ายร่างกาย กระทำชำเราคุณผู้หญิง – เมื่อมองดูอะไรดีๆ แล้ว ก็ต้องคิดและมองในแง่ดีบ้างสิเนอะ จะไปทำอะไรที่ไม่ดีไม่งามมันก็คงจะดูห่วยแตกเกินไป

อ้าวที่พูดอย่างนี้เพราะชายชาตรีน่ะ เขาไม่ทำอะไรผู้หญิงโดยที่เขาไม่ยินยอมดอก เพราะมันเป็นการละเมิดสิทธิของคน ผู้ชายอย่างเราๆ มีสิทธิ ผู้หญิงก็มีสิทธิเหมือนกันนิ

ส่วนเรื่องสุขภาพของคุณผู้หญิงที่ใส่เสื้อรัดติ้วแล้ว อันนี้ก็ดีที่มีการเตือน และคุณผู้หญิงก็ต้องดูแลตัวเองด้วย แต่หากจะดีกว่านี้ ผมว่าผู้ชายอย่างเราๆ ก็ต้องดูแลอารมณ์ของตัวเองด้วย – การออกมาเตือนจึงต้องเป็นการเตือนทั้งผู้หญิงและผู้ชายด้วย

ส่วนคุณผู้หญิงที่อายุมากขึ้นแล้วออกมาด่าเด็กรุ่นๆ นี้น่ะ ก็ต้องกลับไปดูตัวเองด้วยว่า สมัยนั้นคุณเป็นอย่างไร และสมัยนี้เป็นอย่างไร สังคมเปลี่ยนแปลงไป แต่หากตามไม่ทันการเปลี่ยนแปลงคุณก็จะมัวแต่ด่าเด็กไปเรื่อยๆ ขอเถอะครับ ให้เขาใส่ชุดตามที่เขาอยากใส่เถอะ มันคือเสรีภาพในเรือนร่างของเขา และเป็นเสรีภาพในสายตาของผมด้วย ผมกลัวว่าจะไม่มีอะไรให้เชยชมอีกน่ะครับ….

ที่เขียนถึงคุณผู้หญิงมากอย่างนี้เพราะผมก็เพิ่งร้าวรักกับผู้หญิงคนหนึ่ง ที่จากไปเพียงเพราะเถียงกันเรื่องเสื้อรัดรูปเท่านั้นเองแหละ…..เฮ้อ!

จาก - -> อุ่นใจ บัว