Skip to main content

เรื่องไร้สาระ

คอลัมน์/ชุมชน

อยู่ๆ ฉันก็หลงไปในหลุมดำ ฮาฮา ประมาณว่าถูกงานการดูดหายแว้บอย่างไรเล่า ฟื้นมาอีกที ชุมชนประชาไทมีเรื่องนั้นเรื่องนี้ให้อ่านมากมาย ทั้งสนุกสนาน มีสาระ รสชาติดีวันดีคืน


 


จึงได้โอกาส ย้อนกลับไปอ่านงานของตัวเอง อา สัพเพเหระได้อย่างบันเทิงยิ่ง ขึ้นต้นเป็นมะลิอ่อนพอแตก ใบซ้อนเป็นพวงมาลัย!


 


ไม่มีอะไรหรอกนะ แค่ลองเขียนอะไรไม่เป็นสาระสัก 2 บรรทัดดูไง หลังๆ มานี้ ทำไมไม่ทราบ ฉันสนใจ "ความมีสาระ" กับ "เรื่องไร้สาระ" อย่างบอกไม่ถูก อาจเพราะยิ่งแก่ตัวก็ยิ่งรู้สึกว่ามีเส้นแบ่งจางรางเลือน จนบางประเด็นนั้นงงว่า มันอยู่ฝั่งไหนกันแน่


 


เช่น การต่อสู้ในเรื่องคนรักเพศเดียวกัน - ไร้สาระ!


การอยู่ในสังคมอย่างเจียมตัว – มีสาระ!


การตั้งคำถามกับโครงการเบิ้มๆ ของรัฐ - ไร้สาระ!


การมองไปข้างหน้าอย่างมีวิสัยทัศน์ต่อโครงการที่เอื้อประโยชน์แก่พวกพ้อง – มีสาระ!


การใฝ่หาสันติภาพ ไม่นิยมความรุนแรง - ไร้สาระ!


การฆ่าตัดตอน – เอิ่ม...


การจัดระเบียบสังคม – เอิ่ม...


 


เขียนถึงตรงนี้ แมวตัวหนึ่งก็สอดขึ้นว่า


"สนใจอะไรเล้า โลกมันก็เป็นหยั่งนี้เอง พูดตามตรงนะ เธอเครียดไปหรือเปล่า ไม่เห็นเหรอในทีวี เค้ายังมีโฆษณาเลย...จน...เครียด / กินเหล้า!"


 


ฉันเหลียวดูแมวจนตาเหล่


 

"ทำไม? มีอะไรแปลกตรงไหน โฆษณาก็สร้างสรรค์ดีนี่ ดูทีไร ขำทุกที"


 


"เห็นมั้ย เธอก็ยังขำเลย" แมวเกาคางอย่างทรงภูมิ "ไม่คิดมั่งเหรอ นั่นมีสาระหรือไม่มีกันแน่ จน...เครียด...กินเหล้า! แต่จริงๆ แล้ว คนกินเหล้าไม่ได้มีแต่คนจนเสียหน่อย แต่งหรู กินหรู เที่ยวหรู แล้วเครียดแบบหรูๆ ก็มี"


 


"kfjt;%8&0m;+*g" (แปลว่ามึนตึ้บ)


 


"ไหนจะโฆษณาที่อาจสามารถอีก ปกติจ๊นจน แต่ตอนนี้ชีวิตดีขึ้นล้ายหลาย...เพราะกระทรวงมาสอนเพาะเห็ดฟาง" แมวเรอเสียงดังเอิ๊ก "ตอนนี้มีบ้านแหล่ว"


 


"ปากคอเราะร้ายนะยะ" ฉันเริ่มไม่อยากคุยกับแมวประเภทนี้ แต่ยังมีข้อสงสัยอยู่ "ฉันยังงงอยู่หน่อยนึง ทำไมเธอถึงว่าจนเครียด...กินเหล้า! มันไม่เวิร์กเหรอ"


 


"ไม่ได้ว่าไม่เวิร์ก แต่มันดูเป็นการพูดเรื่องคนจนกับความจนแบบไร้สาระไง สังเกตด้วยนะตอนจบบางทีจะมีรูปแฟมิลี่ในชุดสูทกับชุดแบบคุณหญิงคุณนายนั่งยิ้มแป้นในบ้านโกโรโกโส โอ้โห สุดยอดเลย บอกได้เลยว่าเป็นงานเสียดสีขั้นสุดยอด"


 


"ใครบอกเธอว่าเค้าเสียดสี เค้าตั้งใจทำให้ขำย่ะ คนชอบอะไรขำๆ จะได้จำแม่น ไม่กดรีโมทหนี"


 


"แล้วนั่นมันเป็นสาระเปล่าล่ะ ความจริงก็คือ ไม่กินเหล้าก็จน คนไม่จนก็กินเหล้า เลิกกินเหล้าก็ไม่แน่ว่าจะเลิกจนเสมอไป ต่อให้ทำบัญชีครัวเรือนด้วยเหอะว้า"


 


"พอแล้วๆ ฉันเวียนหัว"


ไม่ได้การแล้ว ยิ่งสนทนายิ่งรู้สึกว่า kfjt;%8&0m;+*g+10$+ (มึนมากกว่าเดิม)


"ไปกินข้าวซะเธอ ฉันจะออกไปข้างนอก"


 


"ไปไหนเหรอ"


 


"ถ่ายรูปเล่น"


 


"ไร้สาระ!" แมวสะบัดหน้า ตาลุกวาวเมื่อเห็นจิ้งจกบนผนัง


"หัดทำอะไรสร้างสรรค์มั่งซี้"


 


แล้วมันก็ไล่ตะปบสัตว์โลกตัวน้อยอย่างเอาการเอางาน.


 


 



รักนะ จุ๊บๆ


 


 


ดอกตะหล้อมพันธุ์ใหม่ ดอกตายแต่กลีบเลี้ยงยังอยู่


 


 


ใบของต้นดอกซอมพอ ภาษากลางเรียกหางนกยูงไทย เห็นแล้วอดคิดไม่ได้ ว่าธรรมชาติช่างจัดสรร
ดูการเรียงตัวของใบซี


 


 


แมลงปอ ภาษาเหนือเรียกว่า "กำบี้" ส่วนผีเสื้อนั้น เรียกกันว่า "กำเบ้อ"
ตอนเด็กๆ เราจึงไล่จับแมลงปอแล้ว "กำ - บี้"!


 


 


แมวตัวนี้ มักทำอะไรแบบนี้ โลกเป็นของเธอ


 


 


อีกมุมของแมว (ทายซิ ทำอะไร)


 


 


บางอาชีพในอดีต


 


 


นี่คืออนาคตห้องน้ำ she-man หรือ ห้องน้ำกะเทย ที่สองในเชียงใหม่ ณ เฮือนสุนทรีใหม่
(แห่งแรกคือห้องบัวชมพู ในโรงเรียนแห่งหนึ่ง)


 


 


ไม่ขอบรรยาย


 


 


แดดยามบ่าย


 


 


มีความตั้งใจว่า จะลองไล่ถ่ายภาพตู้ไปรษณีย์ตามที่ต่างๆ ไม่มีเหตุผลในข้อนี้
– ไร้สาระ!


 


 


ศิลปะที่ไม่ได้จัดวาง


 


 


มีคนถามว่า "ถ่ายมาทำไม" แต่จากภาพนี้ ทำให้รู้ว่าบ้านนี้มีลูกชายวัยรุ่นไง ฮ่าฮ่า


 


 


ทำตัวเป็นปาปารัชชี่ นี่คือ "พี่ขาว" แมวมาเองลำดับที่เท่าไหร่ไม่รู้แล้ว


 


 


อีกครั้ง ที่มีคนถามว่า "ถ่ายมาทำไม"


 


 


หล่อทีเดียว "พี่ขาว"


 


 


ทำตัวตามสบายเหมือนอยู่ในบ้านตัวเอง


 


 


เติมคำเอาเองเถอะนะคะ อารมณ์ของแมวหน้าแบบนี้


 


 


แหงะ – ทำไรไร้สาระ (แมวว่า)


 


 


เบื่อมนุษย์!


 


 


วันนี้อากาศดีจังเลย!!!