โจ๊ก นักคณิตศาสตร์
คอลัมน์/ชุมชน
ผมสังเกตว่า บทความที่เกี่ยวกับเรื่องโจ๊กหรือเรื่องขำขันในวงการคณิตศาสตร์มักจะได้รับ "เรทติ้ง" ดีพอสมควรจากแฟนประชาไท
อย่างไรก็ตาม ผมเองก็ไม่ได้มีเรื่องราวมากมายให้มาเล่าได้ประจำ และเรื่องราวที่ทางท่านบรรณาธิการประชาไทคาดหวังก็คือเรื่องพลังงานและคณิตศาสตร์ ดังนั้นหากท่านใดมีเรื่องน่าสนใจก็กรุณานำเล่าสู่กันฟังบ้าง ถือเป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกัน
วันนี้ผมตั้งใจจะนำมาเล่าสัก 2-3 เรื่อง แต่เมื่อตรวจดูเรื่องเก่าก็พบว่า เคยลงมาแล้วหนึ่งเรื่องในครั้งวันที่ 14 พฤศจิกายน 2548 ตัวผมเองชอบโจ๊กเรื่อง "นักคณิตศาสตร์คือใคร" มากที่สุด เพราะมันสะท้อนบุคลิกภาพของนักคณิตศาสตร์ได้ดีมาก คือ เป็นคนที่เมื่อเจอปัญหาอะไรแล้วก็จะ "คิดนาน สามารถ คำตอบถูกต้องแม่นยำ แต่คำตอบนั้นไม่มีประโยชน์เลย" (โจ๊กนะครับ) ขอท่านที่สนใจกรุณากลับไปอ่านอีกครั้งครับ
วันนี้ขอเล่าอีกสัก 2 เรื่องครับ ประเด็นของเรื่องแรกอยู่ที่ความแตกต่างทางความคิดที่แต่ละคนได้รับการปลูกฝังกันมาระหว่างนักวิชาการ 3 สาขา คือ นักคณิตศาสตร์ นักชีววิทยา และนักฟิสิกส์
วันหนึ่ง นักคณิตศาสตร์ นักชีววิทยา และนักฟิสิกส์นั่งโม้และดื่มน้ำชาอยู่ที่ร้านแห่งหนึ่ง พวกเขาสังเกตเห็นคน 2 คนเดินเข้าไปในบ้านหลังหนึ่งที่อยู่ตรงกันข้ามกับร้านน้ำชา
ครู่ต่อมาพวกเขาเห็นคน 3 คนเดินออกมาจากบ้านหลังเดิม นักวิชาการผู้ร้อนวิชาก็รู้สึกงุนงงกันมาก ทั้งสามนักวิชาเกินก็พยายามหาเหตุผลมาอธิบายปรากฏการณ์ที่มีคนเข้าไปเพียง 2 คนแล้วกลับออกมาถึง 3 คน
นักฟิสิกส์ที่เชี่ยวชาญเรื่องการชั่ง ตวง วัด ก็เสนอเหตุผลเป็นคนแรกว่า
"สงสัยว่าเรานับผิดมั๊ง!"
นักชีววิทยาซึ่งเชี่ยวชาญเรื่องการขยายพันธุ์ของสิ่งมีชีวิต ก็เสนอความเห็นว่า
"เฮ้ย! คนที่ 3 อาจจะเป็นผลผลิตของ 2 คนแรกก็ได้นะ"
นักคณิตศาสตร์ผู้สติเฟื่องและถูกฝึกมาในเรื่องระบบจำนวน (number system) ก็กล่าวว่า
"ไม่ว่าจะเกิดจากอะไรก็ตาม แต่ถ้ามีคนอีกหนึ่งคนเดินเข้าไปในบ้านหลังนั้นอีก จะทำให้จำนวนคนในบ้านหลังนั้นเป็นศูนย์อีกครั้งหนึ่ง"
ผมเคยเล่าเรื่องนี้ให้หลายคนฟัง ปรากฏว่าหลายคนไม่ขำเลย ในขณะที่ผมเองขำเสียจนเล่าเกือบไม่ได้ ที่เขาไม่ขำเพราะเขาไม่เข้าใจธรรมชาติของนักคณิตศาสตร์ที่ยอมให้เกิดจำนวนที่เป็นลบ แม้กระทั่งกับคนก็ตาม
เสียดายที่ไม่มีนักอาชญาวิทยาอยู่ในวงนี้ด้วย ถ้ามี ก็อาจจะเป็นเพราะปรากฏการณ์ ample rich ก็ได้ใครจะไปรู้
เรื่องที่สอง การช่วยเหลือเกษตรกรในโครงการเลี้ยงวัว แต่จะเป็นวัวล้านตัวหรือไม่ ผมเองก็ไม่ทราบ
กลุ่มนักวิชาการที่ถูกเชิญไปมี 3 คน คือ วิศวกร นักฟิสิกส์ และนักคณิตศาสตร์(เจ้าเก่า)
เกษตรกรถามว่า
"ท่านครับ ผมต้องการจะทำคอกวัวสำหรับขังวัวฝูงนี้ จะทำอย่างไรดีให้สิ้นเปลืองวัสดุน้อยที่สุด แต่ได้พื้นที่มากที่สุด"
ผมขอขยายความนิดหนึ่งครับ คำถามของเกษตรท่านนี้จัดอยู่ในวิชา "การหาค่าเหมาะที่สุด (optimization theory)" ซึ่งนักคณิตศาสตร์ วิศวกร รวมทั้งนักฟิสิกส์และนักเศรษฐศาสตร์นิยมเรียนกัน เพื่อนำไปใช้ในการจัดการ การบริหารครับ
วิศวกร (ผู้สมองไว) เสนอความเห็นเป็นคนแรกว่า
"เอาอย่างนี้ซิ ต้อนวัวให้มาอยู่ในวงกลม จากนั้นก็ทำรั้วรอบๆ วัวทั้งฝูง"
เขาเสริมต่อว่า "ตามทฤษฎีบอกว่า สำหรับพื้นที่ที่กำหนดให้แล้ว รูปรั้วที่เป็นวงกลมจะทำให้สิ้นเปลืองวัสดุที่ใช้ทำรั้วน้อยที่สุด "
นักฟิสิกส์เสนอความเห็นเป็นรายต่อมาว่า
"สร้างวงกลมที่มีรัศมีใหญ่มากๆ จากนั้นก็ค่อยๆ ดึงลวดทำรั้วให้เล็กลงๆ จนกระทั่งวัวอยู่กันอย่างแน่นแออัด โดยวิธีนี้จะทำให้รั้วมีขนาดเล็กที่สุด"
ถึงคราวนักวิชาการท่านสุดท้าย คือนักคณิตศาสตร์ (ซึ่งถูกฝึกมาให้เริ่มต้นจากนิยามทฤษฎีบท และพิสูจน์) บ้าง เขาเสนอว่า
"เอาอย่างของผมดีกว่า คือเริ่มต้นทำรั้วล้อมรอบตัวผมเองก่อน ซึ่งจะใช้รั้วเพียงนิดเดียว จากนั้นก็สร้างนิยามขึ้นมาว่า ผมอยู่นอกวงกลม อย่างนี้แหละจึงจะประหยัดวัสดุได้มากที่สุด และขังวัวได้มากที่สุดด้วย "
โจ๊กทั้ง 2 เรื่องนี้มาจากตำราคณิตศาสตร์เรื่อง "แคลคูลัสเชิงอนุพันธ์และการประยุกต์" ที่ผมเขียนเอง ตั้งแต่ปี 2541 ผมดัดแปลงมาจากเว็บไซต์
http://www.math.rutgers.edu/~greenfie/currentcourses/math135/jokes.html
แต่เมื่อผมลองค้นใหม่ กลับไม่เจอแล้วครับ จึงขำไม่ออกเลย ผมจะพยายามใหม่ครับ โปรดอดใจรอ