Attention Please! Were gonna have sex tonight!
คอลัมน์/ชุมชน
ชมพูนุท สถลนันทน์ : เรื่อง
ด้วยวิวัฒนาการที่ดำเนินมาด้วยความชาญฉลาดของมนุษย์ ทุกสิ่งทุกอย่างจึงถูกจัดวางให้เป็นโครงสร้าง เพื่อง่ายต่อการจัดการและการพัฒนา ไม่เว้นแม้กระทั่ง "เพศสัมพันธ์"
เพศสัมพันธ์ในยุคโบราณนั้น กระทำกันอย่างโจ่งแจ้งซึ่งยังสามารถเห็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์ของเพศสัมพันธ์ที่ยังหลงเหลือมาจนปัจจุบัน เช่น แถบอินเดียในบางชนเผ่า ชนเผ่านั้น ๆ จะสร้าง "โมรุง" ไว้สำหรับบ้านที่มีลูกสาว เพื่อให้ชายหนุ่มทั้งในเผ่า และต่างเผ่าเข้ามาหลับนอนกับลูกสาว บ้านไหนที่ "โมรุง" ถูกใช้งานไม่ขาด จะถือว่าเป็นหน้าเป็นตา เป็นเกียรติกับพ่อแม่บ้านนั้น ๆ มาก
หลักฐานชิ้นนี้แสดงให้เห็นว่า สตรีเพศ มีความสำคัญต่อการยกระดับครอบครัวผ่านเครื่องมือที่เรียกว่า "เพศสัมพันธ์"
และหากลูกสาวบ้านนั้นมีลูกสาวแล้วล่ะก็ แน่นอนที่สุดว่าแม่จะสอนวิธีบริหารเสน่ห์ให้กับลูกสาวของตน เพื่อเชื้อเชิญชายหนุ่มมาหลับนอนให้ได้มากที่สุด สร้างเกียรติให้กับวงศ์ตระกูลต่อไป ระบบการถ่ายทอดเช่นนี้ ปฏิบัติสืบมาจากรุ่นสู่รุ่น จนกลายเป็นโครงสร้างที่สตรีต้องพึงกระทำ
กลับมามองในความเป็นจริงของปัจจุบัน "โมรุง" คงไม่ต่างกับ "โรงแรม(จิ้งหรีด)" สิ่งที่ต่างกัน คือการให้ความหมาย ในขณะที่ "โมรุง" คือ สถานที่ชี้บ่งถึงเกียรติวงศ์ตระกูล แต่ "โรงแรม(จิ้งหรีด)" กลับเป็นสถานที่น่าละอายของคนทั่วไป รวมถึงสร้างความอัปยศให้กับวงศ์ตระกูลอีกด้วย ทั้ง ๆ ที่กิจกรรมภายในสถานที่ทั้งสองนั้นเหมือนกัน
เมื่อผ่านการมีเพศสัมพันธ์ไปแล้ว สังคมจะบีบบังคับให้รับผิดชอบโดยการแต่งงาน
อนึ่ง "การแต่งงาน" หากพิจารณาให้ดีแล้ว เสมือนเป็นการประกาศต่อหน้าสาธารณชนว่า ค่ำคืนนี้เราจะมีเพศสัมพันธ์กัน คู่บ่าวสาวหน้าชื่นมื่นขอบคุณแขกผู้มีเกียรติแล้วร่วมกันกล่าวเป็นนัยว่า "ประกาศ พวกเราจะทำรักกันในคืนนี้ (Attention Please! Were gonna have sex tonight!)" ในทางกลับกันนั้น สังคมมักจะตำหนิคู่นอนที่แอบมีสัมพันธ์สวาทอย่างมิดชิดในโรงแรม(จิ้งหรีด) แต่กลับไม่อายที่จะป่าวประกาศให้สังคมรับรู้การมีเพศสัมพันธ์หลังจากงานแต่งงานครั้งนี้!!!
ดังนั้น การแต่งงานจึงเป็นงานเลี้ยงฉลองเนื่องในโอกาสเสียบริสุทธิ์ที่สาธารณชนพึงทราบ ตำหนิคนที่แอบเสียบริสุทธิ์ในที่รโหฐานโดยตั้งคำถามเป็นนัยว่า "ทำไมไม่ประกาศแก่สาธารณชนทราบเสียก่อน (ว่าจะทำรักกัน)"
ซึ่งเหตุผลดูจะขัดแย้งกันเหลือเกิน กล่าวคือ สังคมต้องการทำให้เรื่องเพศสัมพันธ์เป็นเรื่องที่ควรจะปกปิดเพราะน่าละอาย โดยดูถูกคนที่อาศัยโรงแรม(จิ้งหรีด)เป็นที่ปฏิบัติกิจ ทว่า กลับกำหนดพิธีแต่งงานเพื่อประกาศการทำรัก โดยอ้างเหตุผลเรื่องความถูกต้องของการเกิดมาเป็นมนุษย์ตามวัฏจักรสังคม คือ เรียน ทำงาน แต่งงาน มีลูก และตาย
ต่อจากพิธีประกาศการทำรักแล้ว การจดทะเบียนสมรสยังเป็นใบรับรองความถูกต้องทางกฎหมายของคู่แต่งงาน เสมือนเป็นใบเสร็จรับเงินที่ได้รับภายหลังจากการทำรักกัน "เพียงยืนยันใบเสร็จนี้ก็สามารถรับสิทธิทางกฎหมายอย่างถูกต้องอีกด้วย"
อย่างไรก็ตาม แต่ละวัฒนธรรม แต่ละสังคม ก็มีความแตกต่างกันในการดำรงอยู่ ไม่ว่าจะสาเหตุใดก็ตาม ทุกวัฒนธรรมมักสร้างเหตุผลอันชอบธรรมให้กับสังคมของพวกเขาเอง เช่น ในอินเดีย เกี่ยวกับเรื่องโมรุงนั้น พวกเขาคงมีเหตุผลที่คิดว่าดีที่สุดในสังคมของเขาแล้วในการที่จะกระทำเช่นนั้น
บทความชิ้นนี้ เขียนขึ้นเพื่อเถียงเหตุผลของมนุษย์บางกลุ่มที่คิดว่าการแต่งงาน คือ ความดี และการแอบมีเพศสัมพันธ์ในที่มิดชิด(โรงแรมจิ้งหรีด) คือ ความชั่ว ผู้เขียนเพียงต้องการวิเคราะห์เหตุผลที่ดูจะขัดแย้งที่มนุษย์สร้างขึ้นมาเกี่ยวกับการแต่งงาน โดยเฉพาะมนุษย์ที่เป็นคนไทย ซึ่งบูชาพิธีวิวาห์เหนือเหตุผลใด ๆ
ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ชีวิตหนึ่งของคนไทยต้องเข้าสู่การแต่งงาน คนที่ไม่ร่วมในวัฏจักรดังกล่าว มักกลายเป็นชนกลุ่มน้อยของสังคม เป็น "อีแก่ทึนทึก"บ้าง เป็น "หนุ่มใหญ่" บ้าง เป็นต้น และเมื่อพวกเขาและเธอเหล่านั้น ได้มีโอกาสแต่งงาน ก็จะกลายเป็นคนปกติที่สังคมยอมรับทันที
ด้วยความที่มนุษย์สร้างโครงสร้างไปเสียทุกเรื่องไม่เว้นแม้แต่เรื่อง "เพศสัมพันธ์" โดยอ้างเหตุผลการได้รับสิทธิอันชอบธรรมของกฎหมายและถูกต้องจารีตกฎหมู่ของสังคม ทำเรื่องง่าย ๆ เป็นเรื่องยาก ต่อไปคงสามารถหาสามี หรือภรรยามือสองได้ตามซูเปอร์มาร์เก็ต ซึ่งได้รับตรารับประกันคุณภาพพร้อมใช้
และร่วมกันประกาศอีกครั้งว่า "ประกาศ เราพร้อมที่จะทำรักกัน (คืนนี้) (Attention Please! Were gonna have sex tonight!)