เฮือนสุนทรี-พืชสวนโลก

5 October 2006

คอลัมน์/ชุมชน

เรื่องบ้าน ๆ

อ่า.....หายไปนาน สวัสดีก่อนแล้วกันนะคะ ตั้งแต่กลับจากงาน pet expo ที่เมืองบางกอกเมื่อปลายเดือนสิงหาคม มาถึงเชียงใหม่ก็หลุดเข้าไปอยู่กับเฮือนสุนทรี ซึ่งกำลังก่อสร้าง เข้าไปถึงร้านใหม่ เห็นคุณสุนทรีกำลังขะมักเขม้นทาสีร้านใหม่ด้วยตัวเองก็อึ้ง ถามไถ่พูดคุยก็ได้ความว่าเธอโมโหช่างทาสีที่ซื้อสีมาทาโดยไม่ถามเธอสักคำ ฟังแล้วก็หงุดหงิดไปด้วยว่าบ้านเรา ๆ ต้องเป็นคนเลือกสี เธอก็เลยไปซื้อสีที่เธอชอบมาทาทับ และจากวันนั้นจนถึงวันนี้ สระโอ ไม้จัตวา และ อ.อ่าง ก็หายไปจากโลกชั่วคราว หายไปกับการช่วยทาสี ดูการก่อสร้าง ซื้อข้าว ซื้อน้ำ ติดต่อประสานงานตั้งแต่น้ำประปา โทรศัพท์ อินเตอร์เน็ต ระบบ wireless ปูกระเบื้อง ซื้อปูน จนถึงงานเปิดร้าน ตอนนี้ก็ย้ายร้านอยู่ที่ใหม่ไปเรียบร้อยแล้ว (โทร.053-872-707-8)

เปิดร้านเสร็จ งานที่ดองไว้ก็เริ่มออกฤทธิ์ ถาโถมเข้ามาแบบเอาตายได้ เชียงใหม่ตอนนี้เหมือนวันดา คือเป็นวันก่อนวันงาน ซึ่งต้องเตรียมข้าวของให้พร้อมสำหรับวันงาน งานใหญ่ที่กำลังทุ่มทุนสร้างขณะนี้ก็คือ งานพืชสวนโลก ซึ่งคนเชียงใหม่ดูจะเป็นพลเมืองอันดับท้าย ๆ ที่เพิ่งตื่นมาขยี้ตาดูบ้านตัวเองว่าจะมีงานใหญ่นี่หว่า หลังจากโดนเพื่อน ๆ กระหน่ำว่า Out มาหลายเดือน ก็ไม่ว่ากัน เพราะคนเชียงใหม่ Out มาตั้งแต่เขาคิดสร้างงานนี้แล้ว คนที่มีที่ทำงานอยู่แถวนั้น ทำงานด้านการเกษตร เดินป่าในเขตงานพืชสวนโลกจนทะลุไปหมด แถมมีตำแหน่งหน้าที่ในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ก็ยังไม่รู้ว่าเขาตกลงทำโครงการนี้โดยหน่วยงานชื่อว่า กรมวิชาการการเกษตร เขาเล่าว่า เขาถามเพื่อนที่เป็นคนของกรมที่เชียงใหม่ ก็ไม่รู้เรื่อง จนเห็นสถานที่พักฟื้นต้นไม้ขนาดใหญ่ที่ข้างมหาวิทยาลัยแม่โจ้นั่นแล้ว ถึงเชื่อสายตา

มาถึงขนาดนี้แล้ว Out ก็ Out เจ้า

ว่าแล้วใกล้งานเข้ามา เราก็ได้อานิสงส์จากงานนี้ไปด้วย ในฐานะนักเขียนตามสั่ง รับงานเขียนเรื่องสวนต่าง ๆ ทำให้ต้องจมอยู่กับทะเลข้อมูลอันน้อยนิดที่หน่วยพีอาร์เขาส่งมาให้อย่างระมัดระวัง คาดว่าคงโดนถล่มมาเยอะจนเสียศูนย์ ขอแผนที่สวนต่าง ๆ ก็ถามว่าจะเอาไปทำอะไร อึ้งไปนิดกล้ำกลืนคำตอบว่า จะเอาไปทำ "ลาบ" ลงคอ แล้วค่อย ๆ เอื้อนวาจาอันสุภาพอ่อนหวานตามประสาเด็กดีออกไป

ความน่าเบื่อที่สุดของบรรดาสื่อมวลชน ที่น้องบางคนถึงกับขึ้นชื่อ msn ว่า "เมื่อไร สตง.จะมายุบงานพืชสวนโลก" ก็คือหน่วยงานประชาสัมพันธ์ที่เราต้องสื่อสารด้วย ซึ่งเป็นคนของเขาส่งมาจากกรุงเทพ สื่อสารกับเราแบบคนกรุงเทพ เพื่อนสื่อในกรุงเทพบอกว่า ปกติบริษัทนี้เขารับงานอีเวร เอ๊ย อีเว้นท์ เกี่ยวกับของหนัก ๆ อย่างงานอุตสาหกรรม พอมาเจองานพืช ๆ ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นได้ในวันเดียว มีปัจจัยต่าง ๆ อีกมากมายที่เงินเจ็ดหมื่นล้านก็ไม่อาจเนรมิตขึ้นได้ เขาคงอึ้งเหมือนกัน เพราะจังหวะเชียงใหม่กับกรุงเทพนั้นต่างกันราว ทักษิณกับพันธมิตร

นี่ยังไม่นับเรื่องการจราจร ที่นำคนจากกรุงเทพอีกเช่นกันมาจัดการจราจรในช่วงนั้น แค่ฟังก็มึนตึ้บ เพราะคนเชียงใหม่ขับรถในเชียงใหม่เห็นกันเองก็จะบ้าอยู่แล้ว เหอ เหอ คนกรุงเทพมาเจอสี่ล้อจอดรับคนกลางถนนจะแก้ปัญหายังไง

มุมที่ดีก็มีเหมือนกัน ไว้จะค่อย ๆ คลี่ข้อมูลออกมาให้ชมกันนะ วันนี้ดูต้นไม้ที่เพาะจากเมล็ดที่เจอในซากฟอสซิลอายุ 250 ล้านปีเป็นออเดิฟราชพฤกษ์ไปก่อน เพราะเนื้อหาที่เขานำเสนอนั้น ดูวันเดียวไม่หมด มีสวนหลาย ๆ สวนที่น่าสนใจทีเดียว