ความตายของเด็กชายประชาธิปไตย

เด็กชายประชาธิปไตยถือกำเนิดขึ้นในผืนแผ่นดินไทยตอนปลายเดือนมิถุนายน พ.ศ.2475  ท่ามกลางความแปลกประหลาดใจของหลายคนที่ไม่คาดฝันว่าเขาจะเกิดขึ้นมา  ผู้คนพากันตื่นเต้นดีใจกับการถือกำเนิดของเขา เพราะเขาเปรียบเสมือนของขวัญล้ำค่าที่พาให้ใครต่อใครแลไปข้างหน้าด้วยความหวัง

แต่ก็มีหลายคนเหมือนกันที่ไม่อยากให้เขาเกิดและพยายามขัดขวางต่างๆ นานา  ทั้งนี้ก็เพราะเขาคือคนของอนาคตที่จะทำให้ความรุ่งเรืองของวันวานยุติลง การมาถึงของเขาคือการจากไปของสิ่งเก่าแก่ผุพังที่เคยยืนยงมาหลายเวลา

การเกิดขึ้นของเด็กชายประชาธิปไตยเป็นเรื่องใหญ่ และส่งผลกระทบอย่างมหาศาลต่อหลายต่อหลายสิ่งที่เคยเป็นมา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่ดีหรือเรื่องที่ร้ายจะจบสิ้นลงไปและกลายเป็นเพียงอดีตและความฝันครั้งเก่าก่อนเท่านั้น

เพราะว่าการเกิดกับการตายอยู่คู่กัน  ดังนั้นเป็นธรรมดาที่บางอย่างเกิดขึ้นในขณะที่บางอย่างก็ตายลง  ใบไม้สีแดงของต้นไม้ที่ถึงแก่อายุขัยจะปลิดปลิวร่วงร่อนสู่ซบดิน ในขณะที่ต้นไม้ก็แตกใบอ่อนไร้เดียงสาออกมาทดแทน นี่เป็นกฎแห่งความเป็นไปของโลก

อย่างไรก็ตาม การอุปมาการถือกำเนิดของเด็กชายประชาธิปไตยเข้ากับความเป็นไปของต้นไม้นั้นอาจไม่ตรงเสียทีเดียวนัก  ทังนี้ก็เพราะว่าใบ้ไม้แก่ที่ถึงเวลาจะหวนคืนสู่รากและจะกลายเป็นปุ๋ยให้กับใบไม้อ่อน เป็นวงจรแห่งการเกื้อหนุนและส่งเสริมกัน แต่อย่างในกรณีของเด็กชายประชาธิปไตยไม่เป็นเช่นนั้นเลย

เด็กชายประชาธิปไตยถูกขัดขวางมาตั้งแต่ต้น  ตั้งแต่ยังเป็นเด็กแบเบาะ มีคนพยายามที่จะฆ่าเขาหรือหยุดยั้งการเติบโตของเขาทุกวิถีทางโดยอ้างเหตุผลไปร้อยแปด เป็นต้นว่า เขายังไม่พร้อมที่จะเกิด ผู้คนยังปรับตัวยอมรับกับการมาของเขาไม่ได้ หรือมี "แม่" ที่ดีกว่านี้ที่รอจะให้กำเนิดเขาอยู่แล้ว ฯลฯ  อย่างไรก็ตามเด็กชายประชาธิปไตยก็เอาตัวรอดมาได้หลายครั้งหลายคราโดยมีกลุ่มคนจำนวนหนึ่งที่รักเขาอย่างแท้จริงคอยปกป้องช่วยเหลือไว้

ในขณะที่เด็กชายประชาธิปไตย กำลังล้มลุกคลุกคลานจากการกลั่นแกล้งขัดขวางของคนบางกลุ่มบางพวกโดยเฉพาะอย่างยิ่งกลุ่มคนที่ได้รับผลเสียหายจากการมาถึงของเด็กคนนี้  ซึ่งเปรียบเสมือน "อดีตที่ไม่ยอมตาย" ที่ในตอนแรกดูเหมือนว่าสิ้นฤทธิ์และกำลังจะตาย แต่แล้วเชื้อแห่งอดีตนี้ก็หาทางฟื้นคืนชีวิตอีกครั้งด้วยวิธีการอันชาญฉลาด แยบคาย จนกระทั่งมีกำลังกล้าแข็งขึ้นเรื่อย ๆ 

การประลองกำลังระหว่างเด็กชายประชาธิปไตยกับ "อดีตที่เติบโตขึ้นอีกครั้ง" นั้นเป็นไปทั้งทางตรงและทางอ้อม  บางคนเลือกเอาข้างใดข้างหนึ่ง บางคนยืนดูเฉย ๆ บางคนคอยหาโอกาสซ้ำเติมฝ่ายเพลี่ยงพล้ำและไชโยโห่ร้องให้กับผู้ชนะ คนที่เลือกข้างถูกก็ขอเข้าร่วมส่วนแบ่ง ส่วนคนที่เลือกข้างผิดก็ได้รับโทษหนักเบาแตกต่างกันไป

การต่อสู้ของทั้งสองฝ่ายดำเนินอยู่เรื่อยมา ผลัดกันแพ้ชนะ แต่ไม่มีการแพ้ชนะชนิดเด็ดขาดถาวร ถอนรากถอนโคน มีโอกาสอันดีอยู่บ้างเหมือนกัน ในการกำจัดเชื้อแห่งอดีตให้สิ้นซาก แต่ก็ไม่มีใครใจแข็งพอที่จะทำ  ในบางสถานการณ์ บางจังหวะเวลา เด็กชายประชาธิปไตยกับ "อดีตที่คืนชีพ" ก็หันหน้าเข้าหากัน จูบปากปรองดอง หลอมรวมสิ่งที่ดีของทั้งสองฝ่ายเข้าไว้ด้วยกัน แต่ก็เป็นการชั่วคราวเท่านั้นเพราะความจริงก็คือ "หลักการ"  ของทั้ง 2 ฝ่ายนั้นไปด้วยกันไม่ได้มาตั้งแต่ต้น การ "แต่งงาน" กันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย

เด็กชายประชาธิปไตยเติบโตอย่างพรวดพราดตอน 14 ตุลาคม 2516 มันเป็นวันมหาปิติที่ได้เห็นเด็กคนนี้ก้าวไปข้างหน้าอย่างเชื่อมั่น เปี่ยมความหวังในสิ่งที่ดีกว่า คนเป็นแสนเป็นล้านรวมตัวกันตามท้องถนน ตามร้านรวงเพื่อฉลองถึงความสำเร็จในการช่วยกันผลักดันให้การเด็กคนนี้เติบโตอย่างน่าอัศจรรย์

แต่แล้ว การตอบโต้ก็ตามมาติด ๆ เด็กชายประชาธิปไตยถูกทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัส ในเดือนตุลาคม 3 ปีถัดมา การถูกทำร้ายในหนนี้ร้ายแรงเกินจะหาคำมาเปรียบ เด็กตกอยู่ในความหวาดกลัว ขวัญผวา และการเติบโตก็ชะงักอย่างฉับพลัน มันเป็นสงครามย่อยๆ ที่เด็กน้อยคาดไม่ถึงอีกทั้งเป็นฝ่ายเสียเปรียบในทุกประตู  เด็กชายประชาธิปไตยบอบช้ำยากเยียวยา และหลบลี้หนีหายเพื่อไปให้พ้นจากการตามล่าอย่างไม่ลดละของอีกฝ่ายซึ่งเปี่ยมไปด้วยความแค้นแต่หนหลัง

เมื่อขาดเด็กคนนี้ แผ่นดินก็ตกอยู่ในความวังเวงยาวนาน แต่วันเวลาก็เป็นยาที่ดีที่สุดที่ช่วยรักษาบาดแผล ใครหลายคนเชื่อว่าเด็กชายประชาธิปไตยได้ "รีเทิร์น" กลับมาให้ชุ่มชื่นใจอีกหนด้วยการแสดงพลังในเหตุการณ์เดือนพฤษภา 2535 ซึ่งถึงแม้จะได้รับบาดเจ็บกลับไปพอสมควรแต่ก็ไม่ได้เป็นฝ่ายพ่ายแพ้

การสถาปนาระเบียบ และหลักการเพื่อรองรับการเติบโตของเด็กชายประชาธิปไตยเกิดขึ้นผ่านรัฐธรรมนูญปี 40 ซึ่งถึงแม้มีจุดบกพร่องหลายจุด แต่ก็ถือว่าดีมากที่สุด

แต่แล้วอย่างไม่คาดฝันการตอบโต้จากฝ่ายตรงข้ามเกิดขึ้นอีกครั้ง  รัฐธรรมนูญฉบับนี้ถูกฉีกโดยรถถัง ระเบียบหลักการทุกอย่างถูกทำลาย เด็กชายประชาธิปไตยได้ถึงแก่ความตายในคราวนี้เอง.