Skip to main content

ด้วยรักอันงดงาม

คอลัมน์/ชุมชน

ดูเหมือนว่า...อันที่จริงมันก็น่าจะเป็นอย่างนั้นว่า  ในวาระของมนุษย์มีความทรงจำมากมายที่เกี่ยวเนื่องแก่ความรัก  พื้นฐานง่ายๆ ที่มนุษย์เข้าใจได้ก็คือ ความรักเป็นความดีงาม งดงาม หรือสวยงาม ก็ตามแต่จะว่ากันไป  นอกจากนั้นมันก็อาจจะมีรายละเอียดที่แตกต่างกันออกไปตามวาระ  แต่ดูเหมือนภาพลักษณ์ทั้งหมดของความรักนั้นมันเป็นความรู้สึกด้านบวก  คำพูดที่เคยได้ยินมาว่า "ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์"  หากว่าความรักเป็นความรู้สึกด้านบวกแล้ว ความรักจะนำความทุกข์มาให้ได้อย่างไร  ผู้รู้ทั้งหลายกล่าวว่า ความรักกับความเกลียดชังมันเป็นคนละด้านของสิ่งเดียวกัน เหมือนเหรียญมีหัว – ก้อย กระนั้น


 


เรื่องรักในความทรงจำดีงามเรื่องหนึ่ง จากหนังของฝั่งอเมริกาว่า พี่น้องสองหนุ่มกำลังสนทนากันในวาระหนึ่ง ว่าด้วยเรื่องคนรักของน้องชายสมัยเรียนหนังสือในมหาวิทยาลัย  พี่ชายบอกว่า เธอรู้ใหม่ว่าแฟนของเธอ ต่อหน้าก็ดี แต่พอลับหลัง ก็นินทาว่าร้าย ต่างๆ นานา  น้องชายบอกว่า เรื่องนั้นเขาก็รู้อยู่แล้ว  แต่สำหรับเขามันมีอย่างอื่นที่สำคัญมากกว่า  สิ่งสำคัญนั้นก็คือว่า เขารักเธอ  ด้วยถ้อยคำอันงดงาม เขาบอกพี่ชายไปว่า "ผมรักเธอ ความรักเป็นของผม มันเป็นความรักของผม เป็นความดีงามที่เกิดขึ้นในใจผม ใครก็เอาความรักของผมไปไม่ได้ แม้แต่เธอ"


 


เพลงรักหนึ่งของนักดนตรีฝีมือเยี่ยมและมีชื่อเสียงชาวญี่ปุ่น KITARO  ชื่อเพลง เกาะแก่งแห่งความรัก (Island Of Love)  พูดถึงความรักระหว่างหญิง – ชายได้อย่างไพเราะและงดงามว่า  เธอจะดูแลฉัน เธอจะเข้าใจ  เธอช่วยให้ฉันได้เผชิญกับความกลัว  เมื่อเรายืนอยู่เคียงข้างกันเพื่อดำรงอยู่ เธออุ้มลูกน้อยไว้ในอ้อมแขนของเธอ  ถ้าปราศจากผู้หญิง แผ่นดินคงเหี่ยวแห้งและตายไป  ถ้าปราศจากผู้หญิง ฉันจะอยู่ได้อย่างไร ฉันจะดำรงอยู่อย่างไรบนเกาะแก่งอันแห้งผาก  เธอคือทะเล เธอคือท้องฟ้า และเธอคือมหาสมุทร ขณะที่ฉันเป็นเพียงแผ่นดิน ขณะที่ฉันเป็นเพียงเกาะแก่งแห่งความรักของเธอ....


 


วิลเลียม ซาโรยัน  เขียนเรื่องราวที่แสนประทับใจ ชื่อ ความสุขแห่งชีวิต (Human Comedy)  เล่าเรื่องราวตอนหนึ่งว่า โฮเมอร์ เด็กหนุ่มอายุ  14 ผู้ต้องออกมาทำงานเป็นเด็กส่งโทรเลข ในภาวะที่ครอบครัวเริ่มลำบาก เพราะพ่อตายไปแล้ว พี่ชายคนโตไปเป็นทหารร่วมรบในสงครามโลกครั้งที่ 2  โฮเมอร์จึงเป็นผู้ชายที่โตที่สุดในบ้าน เขาจึงมาเป็นเด็กส่งโทรเลขของสำนักงานไปรษณีย์ ในเมือง  วันแล้ววันเล่า จะมีโทรเลขจากกระทรวงกลาโหมสหรัฐอเมริกา ส่งถึงแม่สักคน เพื่อแจ้งข่าวว่าลูกชายของท่านได้เสียชีวิตแล้วในสนามรบ 


 


วันหนึ่งโฮเมอร์ต้องส่งโทรเลขให้แม่คนหนึ่งซึ่งกำลังสนุกอยู่ในงานวันเกิดของเธอ  คืนวันเกิดของเธอกับข่าวร้ายว่าลูกชายตาย  มันน่าเจ็บปวดนัก  โฮเมอร์รู้สึกเศร้า เมื่อกลับมาบ้านเขาก็ร้องไห้  เมื่อแม่เข้ามาปลอบ เขาถามแม่ว่า ถ้าหากว่าสักวัน เขาต้องส่งโทรเลขแบบนี้ให้แม่ โทรเลขที่แจ้งข่าวความตายของพี่ชายของเขาเอง แม่จะรู้สึกอย่างไร  ถ้อยคำของแม่ช่างงดงาม เมื่อแม่บอกว่า  "แม่ก็จะไม่ร้องไห้  แม่จะเข้าใจ เพราะแม่รู้ว่าไม่มีใครฆ่าลูกในความทรงจำของแม่ได้  คนที่เรารักไม่เคยจากเราไปไหน ร่างกายเขาอาจจะไม่ได้มาเดินกับเรา แต่จิตวิญญาณของเขาจะอยู่ในตัวเรา พี่ชายของลูกจะอยู่ในตัวลูก นั่นไม่ต้องสงสัย  และเขาจะอยู่กับเราตลอดไป"  


 


ไม่ว่าจะอย่างไร  โลกของเราเต็มไปด้วยเรื่องราวของความรักแสนประทับใจ  มันงดงามหมดจด และอาจจะเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่และงดงามที่สุดเท่าที่จะมีได้ในหัวใจของมนุษย์ และโลกใบนี้  ด้วยความรักที่แท้ ความรักจึงจะเป็นความรู้สึกด้านดีงาม เมื่อเราได้เข้าไปสัมผัสความรักที่แท้นั่นเอง ชีวิตก็ย่อมจะก้าวไปสู่ความหมายที่เต็มเปี่ยมและทรงพลัง  หากเราเชื่อมั่นว่าความรักในหัวใจของเราสามารถนำพาโลกไปสู่ความดีงามได้ มันก็ย่อมจะเป็นเช่นนั้นโดยไม่ต้องสงสัย...


 


แล้ว...เรื่องรักในทรงจำของคุณเป็นอย่างไร...