ประโยชน์เฉพาะหน้า

ความคิดที่ว่าทำอย่างไรก็ได้ให้เอาทักษิณ ชินวัตรออกไปจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี หรือกระทั่งจากเมืองไทยเหตุเพราะทักษิณไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้ เป็นการคิดถึงแต่ประโยชน์เฉพาะหน้าระยะสั้น โดยไม่ตระหนักเลยว่าการคำนึงถึงประโยชน์เฉพาะหน้าจะส่งผลเสียอย่างไรในระยะยาว

การเห็นแก่ประโยชน์เฉพาะหน้าระยะสั้น แต่ไม่คิดถึงประโยชน์ระยะยาว อาจเรียกได้ว่าเป็นคนที่คิดสั้น  สำนวนไทยเรียกคนที่ฆ่าตัวตายว่าเป็นคนที่ "คิดสั้น" ทั้งนี้ก็เพราะก็เป็นการใช้อารมณ์ชั่ววูบซึ่งเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา มากกว่าใช้สติปัญญา เพราะหากหยุดคิดไตร่ตรองก็อาจจะพบว่าทุกปัญหาแก้ไขได้ ไม่น่าจะต้อง "คิดสั้น"

การ "คิดสั้น" เป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง ไม่ว่าจะกระทำต่อตนเองหรือกระทำต่อบุคคลอื่นเพราะมันเป็นสิ่งที่ผิดต่อหลักการในเรื่องของการฆ่าสัตว์ตัดชีวิต เป็นสิ่งที่ผิดต่อหลักการของการไม่ใช้ความรุนแรง-สำหรับคนที่สมาทานเรื่องความไม่รุนแรง

เช่นเดียวกับการไม่มีจริยธรรมเป็นสิ่งที่ผิดในตัวมันเอง ไม่ว่าจะเป็นการพูดโกหกว่าจะไม่ปฏิวัติ ว่าจะไม่ยุ่งกับการเมือง หรือการลอบกัดเมื่อคนอื่นเผลอ-เป็นสิ่งที่ผิดจริยธรรมและไม่มีความเป็นลูกผู้ชาย (ชาติทหาร) หรือกระทั่งการห้ามไม่ให้คนไทยกลับเข้ามาในประเทศไทยเป็นสิ่งที่ผิดหลักการเรื่องสิทธิของความเป็นพลเมือง

การ "คิดสั้น" จะยิ่งเลวร้ายไปใหญ่หากกระทำต่อการเมืองซึ่งเป็นเรื่องสาธารณะ เป็นเรื่องส่วนรวมที่กระทบต่อคนหมู่มาก

การเมืองไม่ใช่เรื่องของใครคนใดคนหนึ่ง กลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง ดังนั้นการใช้ปากอ้างประชาชนแต่ใช้มือหยิบอำนาจสวาปาม เสวยสุขเพียงคนเดียวหรือกลุ่มเดียว จึงเป็นเรื่องที่เข้าใจไม่ได้ เข้าใจไม่ได้จากฐานคิดหลักการของประชาธิปไตย

การ "คิดสั้น" เห็นแก่ประโยชน์ระยะใกล้ คงไม่ต่างอะไรจากสัตว์ซึ่งเห็นแก่กินไปมื้อ ๆ และเอาตัวรอดไปวัน ๆ ...

ขอให้สังเกตดูว่าคนที่คิดสั้น อ้างประโยชน์เฉพาะหน้าระยะสั้น มักเป็นคนที่มีสติปัญญาไม่มากนัก  ขาดวิสัยทัศน์ สายตาสั้น

คนที่สนับสนุนรัฐประหารโดยคิดเพียงแค่ว่า "มันดี เพราะกำจัดระบอบทักษิณ และตัวนายกฯ ทักษิณออกไป"   หากคิดได้แค่นี้  ก็สามารถเรียกได้ว่าเป็นคนที่คิดสั้น เพราะไม่คิดว่าการกำจัด "ระบอบทักษิณ"  (อันเป็นเพียงวาทกรรมที่นักวิชาการสร้างขึ้น-ซึ่งแปลว่าไม่มีอยู่จริง) โดยการยึดอำนาจนั้นคือการทำลายระบอบประชาธิปไตยไปพร้อม ๆ กันในคราเดียว

หรือว่าบรรดาคนคิดสั้นทั้งหลายนั้น แท้ที่จริง ไม่ต้องการระบอบประชาธิปไตย (ถ้างั้นก็ไม่ต้องไปเลือกตั้งหรอก-เพราะทหารและผู้มีบารมีจะแต่งตั้งเอง)

หรือว่าบรรดาคนคิดสั้นทั้งหลายนั้น  หวั่นระแวงและหวาดกลัวทักษิณมากเสียจนสูญสติสัมปชัญญะไปจนไม่อาจแยกแยะได้ว่าอะไรคือทักษิณ อะไรคือประชาธิปไตย (คนคิดสั้นนอกจากหันหน้าเข้าหาทหารแล้วก็ควรจะหันหน้าเข้าหาจิตแพทย์ด้วย)

คนคิดสั้น-ฆ่าตัวตาย  อาจเป็นโรคซึมเศร้า เป็นโรควิตกจริต หวาดระแวง ดังนั้นความคิดเห็นของคนเหล่านี้จึงไม่อยู่กับร่องกับรอย วันนี้เลือกทักษิณ  พรุ่งนี้เกลียดไทยรักไทย มะรืนรัก คปค. เดือนหน้าอาจสาปแช่ง คมช.ก็ได้

อย่างไรก็ตาม คนคิดสั้นไม่ใช่คนที่น่ารังเกียจ แต่คนคิดสั้นอาจกลายเป็นเครื่องมือของนักฉวยโอกาสที่อาจพูดว่าประชาชนให้การสนับสนุน

ประชาธิปไตยเป็นเรื่องที่ต้องใช้เวลา ประชาธิปไตยไม่ใช่อาหารแดกด่วนที่สั่งปุ๊บได้ปั๊บประชาธิปไตยต้องร่วมกันสร้างผ่านช่องทางต่าง ๆ ที่แต่ละคนสามารถจะเข้าถึงได้ การไหว้วานให้คนอื่นหรือให้รถถังมาช่วยทำแทนก็ดูจะกระไรอยู่   

การยึดอำนาจหนนี้เป็นฝันร้ายของประชาธิปไตย เพราะมันได้ทำลายความทรงจำถึงวันชื่นคืนสุข วันเวลาที่ประชาธิปไตยผ่านร้อนผ่านหนาวไปจนหมดสิ้น มันเป็นล้มและล้างกระดานใหม่โดยไม่คำนึงถึงหยาดเหงื่อของคนต่อสู้เพื่อให้ได้ประชาธิปไตยมา

จะว่าไปการขับทักษิณออกจากตำแหน่งนายกฯ และจากการเมืองไทยก็เป็นเพียงความคิดของคนบางกลุ่มเท่านั้น และเป็นคนกลุ่มน้อยด้วย

(ขอยืนยันว่าเป็นคนส่วนน้อยเท่านั้น-เพราะผลการเลือกตั้งเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในการบอกว่าประชาชน "ส่วนใหญ่"  เอาใคร- บางคนอาจเถียงว่าเสียงส่วนใหญ่ที่เลือกทักษิณนั้นมาจากการซื้อ-สำหรับผมแล้ว มาจากการซื้อก็ไม่เห็นจะเสียหายตรงไหน-ทีนักกฎหมาย หรือนักวิชาการ ขายตัวยังทำได้เลย- แล้วมีพรรคการเมืองไหนบ้างที่ไม่ซื้อเสียง-หรือที่ไม่ซื้อเพราะไม่มีตังค์!-หรือเมื่อมองจากแง่มุมมานุษยวิทยาแล้วการซื้อเสียงเป็นอะไรที่ซับซ้อนกว่าที่พูด ๆ กันอยู่มาก)

ถ้าเป็นเช่นนี้ หลักการของเสียงส่วนใหญ่ก็ถูกละเมิด ถูกละเมิดโดยคนจำนวนหนึ่งที่ไม่เอาทักษิณ ถูกละเมิดโดย คปค.ซึ่งอ้างประชาชน (ประชาชนที่ไหนไม่ทราบ)

การละเมิดเสียงส่วนใหญ่เป็นเรื่องร้ายแรง เพราะเมื่อเป็นเช่นนี้ คนส่วนน้อยสามารถจะถูกละเมิดหรือถูกข่มขืนเมื่อไหร่ก็ได้   และมันเป็นสิ่งแสดงว่าสังคมไทยไร้ขื่อแป

ทักษิณเคยถูกวิจารณ์ว่าไม่ฟังเสียงส่วนน้อย แต่คนที่เคยวิจารณ์ทักษิณจะกล้าพูดไหมว่า คปค.หรือ คมช.ไม่ฟังเสียงส่วนใหญ่

ถึงตรงนี้จำเป็นต้องตั้งคำถามว่าประโยชน์เฉพาะหน้า จากการขับทักษิณออกไปเป็นประโยชน์เฉพาะหน้าของใคร?  เป็นประโยชน์เฉพาะหน้าของคนส่วนน้อย แต่เป็นความทุกข์ร้อนระยะยาวของคนส่วนใหญ่และของระบอบประชาธิปไตย?