Skip to main content

หนาวว่างเวียนมา...

คอลัมน์/ชุมชน

 (๑) ละอองดึกน้ำค้าง                    นอนหนาว


ลุกดื่มก่อนเดือนดาว                      ลับลี้


ดาลโศลกไว้พราว                         เผยว่า


ต่อกระดาษดินสอนี้                       ตื่นขึ้นระลึกเขียน 


 


(๒)  โอ้ความเพียรเถิดตั้ง                ตราตรึง


ตามชื่นเช้าหยดถึง                         ชีพค้า


โอ้สายหยุดกางขึง                         คล้อยดึก  คลายเอย


ตามกลิ่นดอกอายอ้า                      อุ่นแล้งลำเค็ญ 


 


(๓)  สีสันเช่นชีพนี้                        วาดวาง


เช้าหนึ่งซับจากจาง                        หยดค้าง 


สีสันละอองลาง                            กลั่นกล่าว  มาเทอญ


เช้าว่างเว้นอกอ้าง                          เกี่ยวร้อยพันธการ 


 


(๔)  ด้านลมหนาวเหน็บข้าง             ขอบไหน


ตามคลื่นสื่อถึงใจ                          จากเฝ้า


ด้านก้าวเยี่ยมเยือนไข                    โล้เคลื่อน  เลื่อนฤๅ


ตามเกลื่อนเกาะกลืนเกล้า               ที่ห้วงหัวใจ 


 


(๕)  ละอองไหวหวั่นว้าง                 อารมณ์


แง่เงื่อนเช้าใดขม                          ขับรื้น


ละอองค่ำครั้งตรม                         ข่มต่าง


แง่เงื่อนละอองฟื้น                         จากเช้าเชยหมาย 


 


(๖)  รับสายใยเที่ยงแท้                  แดดดาว


ร้อยดื่มดับร้อนหนาว                      รับรู้


รับสายหยุดครั้งคราว                      จรดค่า


ร้อยตื่นหนาวเนื้อผู้                         ผุดแจ้งบางที 


 


(๗)  หนาวใดนี้กว่าเนื้อ                   นาหวัง


โลกเอ่ยร้อยลำพัง                         เกี่ยวแม้


หนาวร้อนผลัดรักชัง                       ผ่องถ่าย


โลกบ่ายคล้อยคลื่นแล้                   คลี่คล้ายละอองสาย


 


                                                                                        ณรงค์ยุทธ โคตรคำ