หนาวว่างเวียนมา...
คอลัมน์/ชุมชน
(๑) ละอองดึกน้ำค้าง นอนหนาว
ลุกดื่มก่อนเดือนดาว ลับลี้
ดาลโศลกไว้พราว เผยว่า
ต่อกระดาษดินสอนี้ ตื่นขึ้นระลึกเขียน ฯ
(๒) โอ้ความเพียรเถิดตั้ง ตราตรึง
ตามชื่นเช้าหยดถึง ชีพค้า
โอ้สายหยุดกางขึง คล้อยดึก คลายเอย
ตามกลิ่นดอกอายอ้า อุ่นแล้งลำเค็ญ ฯ
(๓) สีสันเช่นชีพนี้ วาดวาง
เช้าหนึ่งซับจากจาง หยดค้าง
สีสันละอองลาง กลั่นกล่าว มาเทอญ
เช้าว่างเว้นอกอ้าง เกี่ยวร้อยพันธการ ฯ
(๔) ด้านลมหนาวเหน็บข้าง ขอบไหน
ตามคลื่นสื่อถึงใจ จากเฝ้า
ด้านก้าวเยี่ยมเยือนไข โล้เคลื่อน เลื่อนฤๅ
ตามเกลื่อนเกาะกลืนเกล้า ที่ห้วงหัวใจ ฯ
(๕) ละอองไหวหวั่นว้าง อารมณ์
แง่เงื่อนเช้าใดขม ขับรื้น
ละอองค่ำครั้งตรม ข่มต่าง
แง่เงื่อนละอองฟื้น จากเช้าเชยหมาย ฯ
(๖) รับสายใยเที่ยงแท้ แดดดาว
ร้อยดื่มดับร้อนหนาว รับรู้
รับสายหยุดครั้งคราว จรดค่า
ร้อยตื่นหนาวเนื้อผู้ ผุดแจ้งบางที ฯ
(๗) หนาวใดนี้กว่าเนื้อ นาหวัง
โลกเอ่ยร้อยลำพัง เกี่ยวแม้
หนาวร้อนผลัดรักชัง ผ่องถ่าย
โลกบ่ายคล้อยคลื่นแล้ คลี่คล้ายละอองสาย
ณรงค์ยุทธ โคตรคำ