และกระแสน้ำทั้งสามสาย ได้กลายเป็นสนามผู้ใหญ่เล่น

กาลครั้งหนึ่งนานมา หมู่บ้านแห่งหนึ่งมีแม่น้ำสามสาย

สายแรกสีแดง ไหลมาจากเทือกเขาทางทิศตะวันตก  

สายที่สองสีเหลือง ไหลมาจากเทือกเขาทางทิศตะวันออก

สายน้ำสุดท้ายสีเขียว ผุดขึ้นมาจากตาน้ำใต้ดินกลางหมู่บ้าน

เด็กชายปรัชญา กับเด็กหญิงสัจจา  

ความคิดแข็งขัน ล่องแพไม้ไผ่ สู่เส้นชัยที่ปลายน้ำ  

สายน้ำราบเรียบไหลเสมือนไม่ไหล

ผิวน้ำนั้นนิ่งราวกับไม่รับรู้สึกถึงสิ่งใด

ฤดูร้อน ฤดูฝน ฤดูหนาว

พระจันทร์ พระอาทิตย์ พายุฝน อากาศธาตุ  เมฆดาว

ณ นาทีเดียวกัน ใบหน้าของผู้คนที่จ้องมอง 

คือ เด็กน้อย หนุ่มสาว คนเฒ่าแก่

ผลแข่งขันนั้นจบลงด้วยชัยชนะ

ลมหายใจสุดท้ายเหนื่อยล้า

และที่สิ้นสุด กลับคืนมาสู่จุดเริ่มต้น

ด้วยความงอกงาม

ศพของเด็กทั้งสองถูกฝังไว้กลางสุสาน

ผู้ใหญ่ จัดงานเฉลิมฉลองประจำปี

รำลึกถึงวันสำคัญที่พวกเขาได้ค้นพบศพของปรัชญากับสัจจา

ในโลกนี้ที่มีแม่น้ำสามสาย

สายแรกสีแดง ไหลมาจากเทือกเขาทางทิศตะวันตก

สายที่สองสีเหลือง ไหลมาจากเทือกเขาทางทิศตะวันออก

สายน้ำสุดท้ายสีเขียว ผุดขึ้นมาจากตาน้ำใต้ดินกลางหมู่บ้าน

และกลายเป็นสนามผู้ใหญ่เล่น

ระริน  มุข