รายงานสุดล่า...ช้า ว่าด้วยเรื่องแฟตเฟสฯ (ตอน 1)

ผมได้สัญญากับท่านผู้อ่าน "บ้านบรรทัดห้าเส้น" เอาไว้ว่าผมจะมาเล่าเรื่องงาน Fat Festival ประจำปีนี้ และในวันนี้...ผมก็จะมาเล่าให้คุณๆ ฟังกันแล้วครับ

ส่วนที่หลายๆ ท่าน อาจจะสงสัยว่าทำไมผมถึงมาเล่าช้าเสียเหลือเกิน เพราะนี่มันก็ล่วงเลยมาหนึ่งเดือนเต็มแล้วอยู่  ก็ต้องบอกกันแหละว่าผมพยายามที่จะเขียนบทความเกี่ยวกับงานแฟตฯ อยู่แล้ว แต่ก็พบว่าการหาวิธีเขียนให้มันออกมาดูน่าอ่านเนี่ย มันยากเสียนี่กระไร

พยายามอยู่ตั้งนาน จนมาค้นพบได้ว่าวิธีเขียนที่ดีที่สุด คือการทำตัวให้เหมือนกับว่ากำลังเล่าเรื่องให้กับเพื่อนสนิทฟัง...ดูจะเป็นวิธีที่ไม่ซับซ้อนเท่าไหร่ แต่ได้ผลดีนักแล

ว่าแล้ว...หลังจากที่อู้กันอยู่นาน เข้าเรื่องดีกว่าครับ

@#@#@#@

ก่อนอื่นคงต้องเล่ากันสักนิดนึง ว่างาน Fat Festival (ต่อไปจะขอเรียกสั้นๆ ว่า "งานแฟตฯ" นะครับ) เป็นงานอะไร (ที่ต้องเล่ากันเนี่ยก็เพราะว่าพอผมพูดถึงงานแฟตฯ ให้แฟนๆ ประชาไทบางท่านฟัง ก็กลายเป็นเข้าใจว่างานแฟตฯ คือ "เทศกาลคนอ้วน" ซะงั้น) ดังนั้นสำหรับท่านที่คิดว่าผมกำลังเอามะพร้าวห้าวมาขายสวนอยู่ละก็...อ่านข้ามช่วงที่ฟอนต์เป็นสีน้ำเงินไปเลยก็ได้ครับ

งาน Fat Festival เป็นเทศกาลดนตรี (ที่มีเรื่องของหนังสือทำมือ นิตยสาร และหนังสั้นแซมอยู่ด้วย) ที่จัดโดย