เช-กอ ผืนใหม่ (2)

เนอ แล ชุ แล เนอ โอะ แพ แล                   เนอ แล ดิ แล เนอ โอะ ดิ แล

เนอ มา ดิ แล เนอ เอาะ ดิ แล                    เหม่ เนอ เส่ ญา โหม่ ป่า อะ ซะ บุ เก่อ ตู่ โพล่

เจ้าไปไหน   เจ้าอยู่ไหน                           เจ้าทำอะไร  เจ้าอยู่กับใคร

เจ้าอยู่อย่างไร  เจ้ากินอย่างไร                 เจ้าจะรู้ไหม  พ่อแม่สิ้นหวังใจแทบจะพัง

(ส่วนหนึ่งของเพลง เช-กอ ผืนใหม่  คำร้อง- พนา พัฒนาไพรวัลย์ ทำนอง- ชิ สุวิชาน  อัลบั้ม เพลงนกเขาป่า)

หลังจากที่แม่ไปซักผ้ากลับมา แม่เรียกผมมา

"นอนหงาย แม่จะวัดขนาดของเสื้อเชกอตัวใหม่" แม่ก็เอานิ้วมือของแม่กางเป็นคืบออกมาวางบนหัวไหล่ผม ลงมาเรื่อยๆจนเลยเอวไปนิดหน่อย 

"2 คืบกับ 4 นิ้วมือ" แม่บอกว่า คือความยาวของ เชกอ ตัวใหม่

ผมรู้สึกตื่นเต้นมาก โดยผมจะคอยดูการทอเชกอตัวใหม่ตัวนี้ด้วยความใจจดใจจ่อทุกขั้นตอน

แม่เริ่มจากการที่ไปหาโครงทอผ้าซึ่งอุปกรณ์ส่วนใหญ่จะเป็นไม้ไผ่  จากนั้นแม่ก็เริ่มถัก

"ชอบสีนี้ไหม ชอบลายนี้ไหม" แม่จะคอยถามความพอใจของผมตลอดเวลาที่แม่กำลังถักอยู่

เมื่อถักเสร็จแม่ก็เริ่มทอ  ผมสังเกตดูแม่ทอเชกอผืนนี้อย่างตั้งใจ พิถีพิถันและมีความสุขกับการทอเชกอผืนนี้มากเลย

ทุกครั้งที่แม่ดึงเส้นด้ายแล้วมากระตุกด้วยแรงมือของแม่ เหมือนแม่แรงใจ แรงรัก แรงหวังลงไปพร้อมกับมันด้วย

 "เชกอผืนนี้ต้องหนา ต้องแน่น ต้องทน" แม่บอกกับผม เหมือนความผูกพันที่แม่ให้กับผมอบอุ่นและแน่นหนาแน่นแฟ้น

แม่เอาสีโน้น สีนี้มาใส่ลวดลายผสมเข้ากันอย่างกลมกลืนและสวยงามตามแบบฉบับของเสื้อปวาเก่อญอ

"แม่เหนื่อยไหม" ผมถามขณะนอนมองแม่ทอเสื้อให้

"เหนื่อยเหมือนกัน แม่ต้องคิดลายขึ้นใหม่ด้วย เพื่อให้เชกอตัวนี้ออกมาสวยงามและถูกใจลูกด้วย"

ผมสังเกตบางทีแม่ทอแบบนิ่มนวล ทะนุถนอมเหลือเกิน

"ทำไมไม่กระตุกแรงๆ ทุกทีเลยล่ะ?" ผมก็ถามแม่ด้วยวัยสงสัย

"กระตุกแรงๆไม่ได้ทุกทีหรอก มันต้องผ่อนหนักผ่อนเบาตามลวดลายของมันด้วย ขืนกระตุกแรงๆทุกทีฝ้ายก็ขาดหมดกันแน่"

แม่บอกต่ออีกว่า "การทอผ้ามันเหมือนการเลี้ยงลูกนั่นแหละ บางครั้งก็เลี้ยงด้วยการสอนตักเตือน แต่บางครั้งก็ต้องตีบ้างหากลูกทำตัวดื้อ อย่างที่แม่เคยตีไง"

"แม่!  เมื่อวานผมเห็นแม่ของ เหน่บลื๊อ ทอเชกอ เหมือนกันนะ" ผมเล่าเรื่องเพื่อนให้แม่ฟัง

"ก็ทอให้ เหน่บลื๊อ นั่นแหละ" แม่พูดขณะสอดเส้นด้ายเพื่อทอเป็นผืนผ้า

"แม่ทุกคนก็หวังที่จะทอ เช ให้ลูกกันทั้งนั้น ถึงแม้บางครั้งบางทีที่ลูกแม่อาจไม่อยากใส่เท่าใดนัก แต่เมื่อแม่คือผู้กำเนิดชีวิตลูกออกมาแล้ว ลูกก็คือลูกแม่ จะดีก็ลูกของแม่ จะเลวก็ลูกของแม่ แม่ทุกคนหวังที่จะให้ลูกเติบโต เหมือนกับทุกครั้งที่แม่ทอ เชกอ ตัวใหม่ที่ต้องมีขนาดใหญ่ขึ้นเช่นกัน เมื่อแม่ทอ เชกอ ให้ลูก เหมือนแม่ทอความหวังลงไปด้วย

แม่หวังที่อยากให้ เชกอ ที่แม่ทอ  ให้ความอบอุ่นทั้งกายและใจแก่ลูกแม่  เมื่อลูกแม่มีความอบอุ่นแล้ว ลูกแม่จะได้มีใจแบ่งปันความรักความอบอุ่นแก่เพื่อนมนุษย์ ผู้ยากไร้ในสังคมต่อไป "แม่พูดพร้อมกับยิ้มด้วยความอิ่มเอิบ

"ขอคาราวะ แม่ปวาเก่อญอทุกคน ผู้เป็นต้นกำเนิด

ผู้ให้กำเนิด ชีวิต

ผู้ให้กำเนิด เชกอ 

ขอคาราวะ ด้วยใจบูชา "

"เชกอ ตัวนี้สวยไม่เบานะ แม่ทอสุดฝีมือเลยรู้ไหม สวยกว่าตัวที่พ่อใส่เสียอีก ลูกต้องใส่ในเทศกาลปีใหม่อาทิตย์หน้านี้นะ"

เทศกาลปีใหม่ ? เมื่อนึกถึงเทศกาลปีใหม่ผมก็อดระทึกใจไม่ได้ เพราะจะได้ชมการแสดงละครเวที   การฟ้อนดาบ จะได้ฟังเสียงอือธา  เสียงปี่เขาควาย และจะได้กิน เหม่โต่พี่ (ข้าวปุก) เหม่คลอโบะ (ข้าวต้มมัด) และอีกมากมาย

ผมภาวนาให้ถึงเทศกาลปีใหม่เร็วๆ   เพราะผมจะได้ใส่เชกอตัวใหม่เสียที