บัวปริ่มน้ำ : แรง ร้อน ร้าย เกินไปนิดเดียว (จริงๆ)

ภาพประกอบ: http://www.siamzone.com/drama

ฉันชอบละครเรื่องนี้มากเอาการ แรง ร้อนและร้าย คือคำจำกัดความของ บัวปริ่มน้ำ

ข้นคลั่ก  งวดเข้าไปทุกขณะกับสงครามระหว่างแม่ผัว ลูกสะใภ้ เครือมาศและผกามาลิน คำตอบของคำถามที่ว่า ไยเครือมาศถึงได้จงเกลียดผกามาลินหนักหนา ขณะนี้ไม่มีทีท่าว่าจะคลี่คลายแต่อย่างใด กลับกันความเกลียดชัง ก้าวร้าว รุนแรงเดินหน้าถึงขั้นหมายชีวิตกันเสียแล้ว  เครือมาศหมายสาดน้ำกรดให้ผกามาลินเสียโฉม แต่ผิดตัวไพล่ไปโดนเลขาคู่ใจซึ่งต้องทนทุกข์ทรมานไปทั้งชีวิตโดยที่ไม่มีวันเข้าใจหรอกว่าตนมีความผิดใด

เครือมาศ นางร้ายที่ว่าร้ายนั้น ร้ายจริงๆ ร้ายสุดๆ ที่สำคัญร้ายแบบมีมันสมองที่สุด ตรงนี้แหละที่น่ากลัว

ความสามารถในการคัดเลือกนักแสดงนั้นสำคัญนัก ทั้งนี้ทั้งนั้นนั้นต้องปรบมือกราวใหญ่ให้กับ มยุรฉัตร เหมือนประสิทธิเวช  ที่วางตัวละครได้เหมาะสมกับบุคลิกของนักแสดง อยากจะเข้าใจว่าบทนี้ถูกเขียนขึ้นหลังจากที่มีตัวนักแสดงอยู่ในหัวคนเขียนบทแล้วด้วยซ้ำไป 

จริยา แอนโฟเน่ ทำให้ เครือมาศ โดดเด่นเป็นที่จับตากับบทม่ายสาวนักธุรกิจเจ้าของบริษัทรับออร์แกไนซ์   ผู้สวย สง่า และร้ายกาจ เหี้ยมหาญไม่แพ้ความสวยของเธอ  หากในบางขณะ จริยา ก็ทำให้ เครือมาศ เป็นเพียงแม่ ผู้หญิงเกือบแก่ที่หวงลูกชายแบบตลกร้าย และไร้เหตุผล  ถ้ายังพอจะจำกันได้บทบาทของเครือมาศ ในบัวปริ่มน้ำ คล้ายคลึงกับนุจรี  เจ้าของธุรกิจก่อสร้าง สวย เซ็กซี่ ที่ต้องรบรากับความร้ายกาจของ แม่ของ ต๋งชายหนุ่มรุ่นน้องที่เธอพยายามจะมัดใจที่รับบทโดยชาคริต แย้มนาม ใน "สำเภาทอง"

เข็ม รุจิรา พักหลังเห็นชัดว่าการแสดงของเธอพัฒนาไปเป็นลำดับ รู้จักเลือกบท เลือกงาน ส่งผลให้เธอเป็นนางเอกเบอร์หนึ่งที่แม้ไม่มีงานแสดงพร่ำเพรื่อ แต่ออกเมื่อไหร่ เรตติ้งกระฉูด  มาคราวนี้ในคราบ ผกามาลิน สาวมั่นที่เคยผิดพลาดในชีวิตแม้เธอจะไม่แคร์ความรู้สึกหรือสายตาของใครในสังคม แต่ทุกครั้งที่ น้าลิน อยู่กับยัยหนู เข็ม –รุจิราก็ส่งแววตาของคนเป็นแม่ที่ดี ที่พร้อมปกป้องลูกน้อยออกมาให้ฉันทั้งเห็นใจและสาใจไปในคราวเดียวกัน  สมแล้วที่เป็นเข็ม รุจิรา 

แม่หนูพิตต้า สาวซ่าคนสวยของฉันอีกคน เรื่องนี้แม่หนูตีบทสาวสวยที่ไม่ค่อยมีหัวคิดได้แตกละเอียดยิบ ทิ้งคราบไคลละครหลายเรื่องที่แม่หนูทำไว้ลิบลับ  ฉันเอ็นดูปนขำทุกครั้งที่เธอถูกป้าเครือมาศจูงจมูก คำพูดคำจา หรือสีหน้าท่าทาง พิตต้าทำให้คลีทองสวยแต่ไร้สมองได้เนียนมากๆ กับภารกิจที่ต้องทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ครอบครองผู้ชายที่เธอก็ไม่เคยแน่ใจสักนิดว่ารักชอบเขาหรือเปล่า  

ที่น่าจับตาอีกคน คือหนุ่มน้อย อเล็กซ์ แรนเดล  ซึ่งเขาเคยเป็นที่จับตาของฉันมาตั้งแต่ครั้งรับบทเด็กชายชนายุส เด็กน้อยตัวประกันที่ต่างสอนและเรียนรู้วิถีชีวิตของลูกผู้ชายให้กันกับราเชนทร์ (อำพล ลำพูน) จาก หัวใจและไกปืน

ขัดใจก็แต่หนุ่ม ปอ ทฤษฎี ที่เห็นชัดว่าเป็นคลื่นลูกใหม่ ลูกรักของต้นสังกัด ช่อง 3 ที่ส่งลงละครหลังข่าวติดๆ กันมาหลายเรื่อง เรียกว่าหน้าช้ำแล้วก็ไม่ผิดนัก แต่ไม่ว่าจะหลายเรื่องอย่างไร ปอ ทฤษฎีก็ยังไม่วางท่อนไม้ที่แบกเข้าวงการบันเทิงสักที  พี่เจ ในเทใจรักนักวางแผนก็ทื่อๆ ทั้งสีหน้า ท่าทางและแววตา  หรือจะย้อนกลับไปในบทพ่อเลี้ยงสรัลแห่งเจ้าสาวบ้านไร่ก็ยังไม่เห็นพัฒนาการที่แตกต่าง  บัวปริ่มน้ำถือเป็นโอกาสดีที่เขาได้ประกบรุ่นใหญ่และหวังว่าเขาจะใช้โอกาสนี้พัฒนาฝีมือด้านการแสดงให้ดีพอๆ กับหน้าตา

นักแสดงทุกคนทำหน้าที่ของตนได้สมกับความสามารถของคนเขียนบทเมื่อบวกกับเทคนิคการเล่าเรื่องของคนตัดต่อที่ทำให้เรื่องราวของละครที่ข้นคลั่กๆ ทุกฉาก ทุกตอนจนชาวบ้านร้านช่องติดกันเกรียว แต่ฉันมีอันต้องมาสะดุดกับประเด็นน้ำกรดสาดหน้าที่ออกอากาศไปเมื่อวันอังคารที่ผ่านมา (23 ม.ค.50) ไม่รู้ว่า คิดน้อยไป  คิดดีแล้ว หรือไม่คิดเลย ที่นำเสนอการระบายออกถึงความโกรธแค้นชิงชังผู้อื่นด้วยวิธีการเช่นนี้  เข้าใจอยู่ว่าที่เห็นนั่นเป็นละคร เป็นเรื่องราวเสมือนจริง (Realistic) เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและเป็นไปในละครอาจจะเกิดหรือไม่เกิดขึ้น เหมือนหรือไม่เหมือนกับในชีวิตจริงของผู้คนก็เป็นได้  แต่ต้องไม่ลืมว่าละครคือสื่อหนึ่งที่มีส่วนชี้นำความเป็นไปของสังคม  โศกนาฏกรรมหลายรายที่ไม่ควรเกิดล้วนมีสาเหตุมาจากดูหนัง ดูละครกันทั้งนั้น

ช่วงเวลาหลังข่าวทั้งผู้ใหญ่วัยรู้คิด เยาวชนที่ไม่ทันคิดหลายคนเฝ้าหน้าจอรอละครที่โปรดปราน ในยุคที่สังคมเปราะบางเช่นนี้ข่าวคราวชิงรักหักสวาท สาดน้ำกรดกันมีให้เห็นไม่เว้นตามสื่อต่างๆ ผู้รับเคราะห์จากพิษของน้ำกรดก็ล้วนออกสื่อต่างๆ ให้เราได้เห็นถึงความทุกข์ทรมานกับการที่แม้ไม่ตายแต่ก็ต้องมีลมหายใจอยู่อย่างเจ็บปวดไปทั้งชีวิตที่เหลืออยู่

บัวปริ่มน้ำ ก็ช่างกระไร ทำให้การสาดน้ำกรดใส่ผู้อื่นกลายเป็นเรื่องง่ายดายเสียเหลือเกิน  มอเตอร์ไซค์รับจ้างซึ่งเป็นคนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรกับเขาด้วยแต่อยากได้เงินขับรถตามบุคคลเป้าหมายไป พอได้จังหวะก็สาดโครมเท่านั้นก็จบ ถ้าถูกตัวคนว่าจ้างก็พอใจ สะใจ  ถ้าผิดตัวอย่างในละครคนว่าจ้างก็ลอยนวลเพราะไม่ได้ลงมือเอง  นี่ยังดีที่ไม่ได้นำเสนออกมาว่าน้ำกรดเขาไปซื้อกันที่ไหน ง่ายดายเพียงใด   

แต่ไม่ว่าผู้จัด คนเขียนบท ผู้กำกับจะอยากให้ละครดูแรง สมเหตุสมผล เรียกเรตติ้งอย่างไร ฉันเข้าใจว่ามีประเด็นอีกลายประเด็นที่ทำได้ และน่าจะดีกว่าการสาดน้ำกรด เธอว่าไหม

ฉันว่า ฉันไม่ได้คิดมากไปนะ  บัวปริ่มน้ำทำเกินไปจริงๆ