ในห้วงคำนึงขบถโรมานซ์ : เพียงดำรงดวงจิตจักรวาล
คอลัมน์/ชุมชน
1.แส้หวายแห่งความเมตตา
ณ ท่ามกลางมหามรสุมโหมกระหน่ำซ้ำซัดสาด
ทั้ง เหนือ กลาง อิศาน ใต้ ออก ตก ฯลฯ
แลทั้ง โลก ผืนฟ้า แผ่นดิน
ทั้งในห้วงนรกโลกันต์ แหละ สรวงสวรรค์
แม่พระธรรมชาติได้ลงทัณฑ์
เฆี่ยนโบยด้วยแส้หวายแห่งความเมตตา
ทว่า...มนุษย์อวิชชาก็มิมีวันตรัสรู้และเข้าใจ
"...ตถตา"
2. อันเป็นนิรันดร์
ปี ใ ห ม่ สมมติปีนี้
มาพร้อมกับสายลมหนาวจากฟากฟ้าไกลโพ้น
ทุกข์ สุข โศก ฉ่ำชื่น เริงรื่น ฯลฯ
คืนวันไร้กาลเวลาผันผ่าน
ชีวียังคงดำรงต่อไป ณ ดาวโลกสีเงินดวงนี้
โ อ ...เ ธ อ อันเป็นที่รักแห่งฉัน
ขอ เพื่อนมนุษย์เรา เพียงดำรงดวงจิตจักรวาล
เริงร่า แจ่มใสท่ามกลางการต่อสู้แห่งวิถีชีวี
เรียนรู้รักโลกชีวิต
ทุกข์ สุข โศก ฉ่ำชื่น เริงรื่น ฯลฯ
จึงเป็นเพียงเศษเสี้ยวธุลีมายาแห่งการผ่านผัน
มิอาจกรายใกล้ดูดกลืนกินดวงจิตวิญญาณอิสราแห่งเราได้
โอ ...หญิงสาวผู้มีดวงตาพราวงาม พิสุทธิ์ใส ดวงใจงาม
เพียงดำรงดวงจิตจักรวาล
โอบกอดรักอันไพศาลเป็นหนึ่งเดียว
โอ ...เ ธ อ อันเป็นที่รักแห่ง ฉั น แล โ ล ก ชี วิ ต
หญิงสาวแห่ง เดือน ดาว ดวงตาวัน
เพียง ดำ ร ง ด ว ง จิ ต จั ก ร ว า ล
โ ล ก ก็ ง ด ง า ม
เป็นนิรันดร์...เป็นนิรันดร์
ฉั น รั ก เ ธ อ
ฉั น รั ก เ ธ อ
แสงดาว ศรัทธามั่น
มอบแด่...หญิงสาวแลผองเพื่อนมนุษยชาติฯลฯ
เหมันตฤดู, ธันวาคม 2549
**ภาพประกอบโดย : Fresh Air