มาจากไหนจะไปไหน ฟ้าดินใดใครเล่าเขาลิขิต (3-จบ)

             40

   โอ้-ชีวิตยังรู้สึกยังนึกคิด

   โอ้-ชีวิตยังสั่นส่ายยังว่ายไหว

   ทุกอณูเลือดเนื้อทุกเยื่อใย

   จงรื่นไหลดั่งพิณพรายเพลงสายกลาง

  41

   มาจากไหนจะไปไหน

   ฟ้าดินใดกำหนดกฎเกณฑ์สร้าง

   รู้ไม่รู้-เห็นไม่เห็น-พบเส้นทาง

   ขอละวางข้องติดคิดคาดคั้น

               42

   อยู่ที่นี่เพื่อวันนี้กันดีกว่า

   โลกภายหน้าภายหลังเลิกฝังฝัน

   เมื่ออดีตชี้ชัดปัจจุบัน

   ควรทำวัน-ทุกวันนี้ให้ดีงาม

               43

   กับทุกสิ่งที่ผ่านมาหาชีวิต

   ทุกทางทิศสารัตถะทุกสนาม

   ทุกแว่นแคว้นทุกประเทศทุกเขตคาม

   ทุกนิยามทุกกำหนดทุกกฎเกณฑ์

               44

   เพียงทำดีทำชั่วตัวอยู่นี่

   ยังมากมีผลกรรมมาทันตาเห็น

   ถ้าหมั่นทำความดีเข้าทุกเช้าเย็น

   เลิกละเว้นเกลือกกลั้วความชั่วร้าย

               45

   คงหวังได้ทั้งโลกนี้และโลกหน้า

   จักนำพาไปร่มเย็นทุกเส้นสาย

   ตามผลกรรมที่สั่งสมบ่มใจกาย

   อยู่หรือตายแล้วไปไหน…ไยกังวล

               46

   ความดีงามเหมือนหยดน้ำอมฤต

   จิบเพียงนิดก็ชื่นฉ่ำเลิศล้ำผล

   ถึงเพียงนิดก็ควรทำย้ำเยี่ยมยล

   เพราะทั้งตนและผู้อื่นต่างชื่นบาน

               47

   ความชั่วเหมือนยาพิษฤทธิ์แรงร้าย

   อาจถึงตายเพียงหยดหนึ่งลงซึ้งซ่าน

   เพียงน้อยนิดไม่ควรข้องไปพ้องพาน

   พบเพื่อผ่าน-มองเพื่อดู-รู้ก็พอ

               48

   ทำดีแล้วปล่อยวางวาดหวังผล

   ไม่พร่ำบ่นไม่ผูกจิตคิดร้องขอ

   ชำระใจให้สวยสะเอี่ยมลออ

   ไม่ต้องรอไม่ต้องถามติดตามมัน

               49

   เพราะผลกรรมบางกรรมกระทำไว้

   อาจเห็นได้เพียงแต่ตื่นฟื้นจากฝัน

   แต่ผลกรรมบางกรรมกระทำกัน

   นานนับวันนับปีจึงมีมา

               50

   เหมือนชาวสวนเพาะปลูกต้นผลไม้

   กว่าจักได้เป็นสมสูกลูกดกหนา

   บางพืชพันธุ์ต้องปลูกฝังแล้วตั้งตา

   รอเวลาให้ผลหยิบนับสิบปี

               51

   เชื่อไม่เชื่อโลกนี้มีบาปบุญ

   มีทั้งคุณและโทษคาดมิอาจหนี

   ทำชั่ว-ชั่ว,ดีทำดีไซร้ย่อมไปดี

   ลองดูซีลองขืนขัดสัจธรรม

               52

   ลองแค่เชือดเลือดเนื้อคนสักคนเล่น

   จักได้เห็นผลสะท้อนดังค้อนกระหน่ำ

   ไม่น้อยกว่าเนื้อที่เชือดเลือดที่ทำ

   เมื่อผลกรรมตามถึงตัวอย่ากลัวตาย

               53

   ถ้าถึงตัวย่อมดีถูกที่แล้ว

   ถ้าคลาดแคล้วก่อนผลกรรมขย้ำขยาย

   ย่อมต้องตกที่ลูกหลานคืบคลานกาย

   มาสืบสายรับกรรมต่อพ่อแม่ตน

               54

   บุญหรือบาปหนักหรือเบาเท่าที่สร้าง

   เป็นหนทางปูไว้รอก่อเกิดผล

   พ่อเคยเชือดเคยเถือเลือดเนื้อคน

   ลูกถูกป่นปี้เหลวแหลกอย่าแปลกใจ

               55

   มีสัจธรรมให้เห็นเป็นตัวอย่าง

   จากผู้สร้างสมอำนาจอุ้มบาตรใหญ่

   ก่อนจักมีชื่อเสียงก้องเกรียงไกร

   โดดเด่นในนามผู้นำกำโลกนี้

               56

   มือเขาเชือดเลือดเนื้อคนมานับร้อย

   หยาดหยดย้อยทุกเส้นทางสร้างศักดิ์ศรี

   เมื่อถึงคราวใช้กรรมเคยย่ำยี

   ชีวิตที่เขาชดใช้ยังไม่พอ

               57

   ยังตกถึงพี่น้องต้องลูกหลาน

   ถูกสังหารขยี้ขยำตามกรรมพ่อ

   ลูกคนแล้วหลานคนเล่าเขาบั่นคอ

   เศร้าจริงหนอ…เวรกรรมพ่อทำไว้

               58

   เชื่อไม่เชื่อจริงไม่จริงมีสิ่งแสดง

   คอยแจกแจงให้คิดอ่านมาขานไข

   ในโลกที่มีความรู้อยู่ท่วมใบ

   ความรู้ใดไม่อาจสู้…รู้ชั่วดี

               59

   รู้มีบาปบุญคุณโทษอยู่ในโลก

   คอยบินโบกขัดแย้งแข่งวิถี

   รู้จักทุกข์สุขสับสนในตนมี

   รู้จักที่รู้จักทางสร้างบาปบุญ

               60

   มาจากไหนจะไปไหน

   ไปสุขใจไปบิ่นบ้าไปว้าวุ่น

   แท้อยู่ที่ตัวเราสร้างสั่งสมทุน

   เป็นมือหมุนกงล้อกรรมนำเส้นทาง

               61

   โอ้-ชีวิตยังรู้สึกยังนึกคิด

   โอ้-ชีวิตยังทุกข์สุขทุกโครงสร้าง

   ทำดีแล้ว…จากไปไหนไม่แคลงคลาง

   ขอละวางเพื่อรักโศกเพียงโลกนี้

                                                5 กุมภาพันธ์ 2550