ใต้เงื้อมเงาเขาพระสุเมรุ (1)

ถนนที่ตัดขึ้นภูเขาถูกระงับชั่วคราวเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงทางการเมือง แต่ป้ายเตือนภัยที่เขียนว่า "พื้นที่เสี่ยงภัยดินถล่ม น้ำป่าไหลหลาก" ยังคงอยู่ เพียงแต่มันถูกย้ายมาปักไว้กลางหมู่บ้าน ให้เป็นเป้าสายตาและเป็นเครื่องลับฝีปากของคนสองฝ่าย ระหว่างเอาและไม่เอาถนนเส้นนั้น

ส้วบ ส้วบ ส้วบ !!!  เสียงคมมีดพร้า ฟาดใส่ต้นไม้เล็กๆ ขาดกระจุยกระจายกระเด็นออกไปรอบทิศทาง อย่างไร้ความปราณี เธอนอนมองการกระทำของเขาอย่างเฉยเมย ทั้งที่อยู่ใกล้กันราวกับจะได้กลิ่นของกันและกัน นั่นเพราะทั้งคู่อยู่ตรงรอยต่อของพื้นที่สองแปลง ที่มีความแตกต่างของภูมิทัศน์ราวนรกกับสวรรค์ เธอจึงไม่รู้สึกว่ามีสิ่งใดอยู่ใกล้แม้แต่น้อย และยิ่งหากนับเนื่องในเรื่องความคิดนั้นด้วยแล้ว เรียกได้ว่าอยู่คนละขั้วโลกกันเลยทีเดียว

ป้ายประกาศแผ่นนั้นยืนทำหน้าที่อย่างแข็งขัน  ทั้งสองคนต่างรับรู้ และนี่คือที่มาของความขัดแย้ง

ฝั่งนี้..สวนรกเรื้อปานดงเสือนอน หญิงสาวเจ้าของที่กำลังนอนอ่านหนังสือบนเปลยวนใต้ต้นไม้ใหญ่ อาศัยหลบร้อนได้พอประมาณ ยามร้อนแล้งอย่างนี้ สวนรกๆช่วยเก็บความเย็นได้บ้าง ต้นไม้เล็กๆบางส่วนจึงล่วงเลยเข้าไปอยู่ในที่ดินข้างเคียง  เขาจึงตั้งหน้าตั้งตาหวดใส่ต้นไม้เล็กๆ นั้น เหมือนแค้นเคืองเสียเต็มประดา

ชายหนุ่มเจ้าของสวนผลไม้ บรรจงจัดระเบียบต้นไม้ให้ยืนเรียงแถวตรง ระยะห่างเท่าๆ กันเป๊ะ  พื้นดินข้างล่างเกลี้ยงเกลาแทบไม่มีต้นไม้อื่นงอกเงยขึ้นมาได้ ทั้งถูกตัดด้วยของมีคมและสารเคมีกำจัดหญ้า ราวกับว่าถ้าไม่ทำอย่างนั้นเจ้าไม้ยืนต้นพวกนั้นจะต้องอ่อนแอแล้วล้มตายลงไปเพราะเป็นโรคขาดอาหาร

ดังนั้น แต่ละครั้งที่เขาแวะมาดูริมสวน เขาจะต้องฆ่าฟันเจ้าวัชพืชของเธอที่ออกไปมีชีวิตนอกเขตสวน การตัดต้นไม้เหล่านั้นทิ้งจึงเป็นภาระที่เบื่อหน่ายสำหรับเขา มันช่างแข็งแกร่งจนกระทั่งยาฆ่าหญ้าของเขาไม่อาจสะกดไว้ได้นาน

บนเบื้องสูง ไม้เลื้อยไต่คลุมไปยังยอดไม้  เธอรู้ดี...ด้วยมรรยาทแล้วควรจะสับโคนมันทิ้ง เพื่อไม่ให้ยอดมันมีโอกาสเลื้อยขึ้นไปทำความรำคาญให้แก่เขา   แต่.....ถ้าเขาไม่ปลูกมันมาเบียดริมสวนของเธอ จนกิ่งก้านของมันไม่แผ่เข้ามาในเขตนี้ มีหรือที่เจ้าไม้เลื้อยต้นนี้จะปีนป่ายขึ้นไปได้

เธอปล่อยให้ไม้เลื้อยกอนี้เกาะเกี่ยวอาศัยแสงแดดอยู่บนต้นไม้ของเขามานานแล้ว มันคือต้นรางจืดสุดยอดสมุนไพรล้างพิษ ที่ชาวบ้านละแวกนี้มาขอไปล้างพิษ ล้างสารเคมี บางรายเมากลอย บ้างเมาเห็ดเมา หาที่ไหนไม่ได้ก็ต้องมาที่บ้านนี้ มันจึงมีค่า สมควรแก่การมีชีวิตอยู่มากกว่าต้นไม้ต้นนั้นด้วยซ้ำ

เขาไม่อาจเอ่ยปาก เพราะกิ่งก้านสาขาของมันแผ่เข้ามาในเขตที่ดินของเธอ คนทั้งคู่ไม่ได้ทะเลาะ แต่ไม่เคยมีไมตรีต่อกันนับตั้งแต่ครั้งที่เธอและพรรคพวกคัดค้านการตัดถนนขึ้นภูเขา ซึ่งประสบความล้มเหลว ถนนสายนั้นพาดผ่านที่ดินของเธอ ผ่านที่ทางของเขาไปสู่ยอดภูเขาสูง

การมาของถนนเส้นนี้ เป้าหมายคือการเชื่อมต่อสายสัมพันธ์มนุษย์ แต่ที่น่าขัน มันกลับขยายความขัดแย้งให้กว้างไกลออกไปมากกว่า เพราะความสัมพันธ์นั้นตั้งอยู่บนฐานของผลประโยชน์  โครงการนี้ดำเนินการโดย ไม่มีการชี้แจง ไม่มีการประชาสัมพันธ์ ไม่มีแม้กระทั่งการทำประชาพิจารณ์ แต่สรุปเอาดื้อๆว่าไม่มีผลกระทบด้านลบต่อสิ่งแวดล้อม  แม้ป้ายเตือนภัยแผ่นนั้นถูกปักไว้ก่อนหน้าการตัดถนน นานนับปีแล้วก็ตาม

ลมแล้งพัดตึง ต้นไม้ใหญ่เหนือร่างของเธอโยกไหว ก้านกิ่งสะบัดกรูเกรียว ราวโกรธเกรี้ยวเสียนักหนา ใบสีเหลืองพรูพราวลงแตะพื้น  ได้เวลาทำงานกันอีกแล้ว เธอรำพึง พลางดีดตัวออกจากเปล วางหนังสือเล่มหนาไว้บนเก้าอี้ไม้ ลงมือกวาดใบไม้แห้ง เอาไปใส่บ่อหมักให้กลายเป็นปุ๋ย เพื่อเพิ่มลมหายใจให้แก่แผ่นดินผืนเล็กๆแห่งนี้ ดีกว่าไม่ลงมือทำอะไรเลย แม้จะไม่สามารถช่วยเยียวยาภูเขายอดแหลมนั้นได้ เพราะมันถูกย่ำยีจนบอบช้ำปางตาย

เธอรู้ดีว่า เหลือเวลาไม่มากนักที่จะทะเลาะกัน แต่ก็ไม่อาจสมานฉันท์ได้จริงๆ

หากแผ่นดินถล่ม จะมีใครสักกี่คนที่เสียใจ โดยเฉพาะเจ้าของโครงการถนนอัปยศนั่น อันประกอบด้วย ผู้ว่าราชการจังหวัด สำนักงานการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย และที่สำคัญที่สุดคือ กรมป่าไม้  มีป่ามีภูเขาไม่รู้จักดูแลให้สมบูรณ์ กลับใช้อำนาจหน้าที่ทำลายมัน ทำลายความปกติสุขของผู้คน

ช่างใจร้ายเหลือเกิน

หมายเหตุ : เขาพระสุเมรุ เรียกตามคนท้องถิ่นว่า "เขาเหมน" อยู่ในจังหวัดนครศรีธรรมราช