จะแกหน้าเดิน (อีกหน่อย)

ทาบท้องฟ้า

ในวันที่ท้องฟ้า (บ้านจะแก) เป็นสีครามใสไร้ร่องรอยของเมฆสีขาว จะมีสิ่งใดงดงามเท่าสีสันของแสงแดดจัดจ้านกลางฤดูหนาว (อันที่จริงท้องฟ้านั้นงดงามเสมอ) กระถินริมรั้วต้นนี้ถึงได้ชูพวงระย้าย้วย ดื่มด่ำสายแดดจัดจ้าน ชวนให้คิดได้ว่า ...

... เพราะแสงสีในสายแดดทำให้กระถินงดงามหรือกระถินงดงามโดยตัวของกระถินเอง ...

คนแปลกหน้า

พี่สาวคนนี้รีบกระเตงน้องชายในวัยที่ไม่ควรจะเกินสิบปี จ้ำอ้าว ไปตามถนนดินแห้งกลางหมู่บ้าน(จะแก)ด้วยความรู้สึกขัดเขิน เมื่อรู้ว่า ผมพยายามจะถ่ายภาพของเธอ ขณะที่น้องชายหันมามองตาแป๋วด้วยความไม่ประสีประสาระคนสงสัย ตามวันวัยของการรู้จักโลกและคนแปลกหน้า

หมาป่าอยู่ไหน ?

ทั้งที่เวลาก็สายมากแล้วแต่หนุ่มน้อยหมวกแดงคนนี้ยังอยู่ในชุดกันหนาวสีแดง แถมใส่ถุงเท้าไหมพรมสีแดงครบชุด แกกอดอก ยืนมองคณะของเรา ระหว่างเดินสำรวจข้อมูลหมู่บ้านจะแก เหมือนกับจะถามว่า ..มาทำอะไรกันฟะ..

เพื่อนเล่น

หนุ่มน้อยคนนี้นอนเล่นกับเจ้าเหมียวสีดำอยู่บนโรงครัวของ วัดวาชูคุ (แปลว่า วัดไผ่ไม่มีหนาม) อย่างไม่ยี่หระกับความมอมแมม ระหว่างรอแม่ที่มาทำอาหารเลี้ยงพระและคนงานก่อสร้างศาลาธรรมใหญ่ วาชูคุเป็นวัดประจำหมู่บ้านจะแกซึ่งเป็นศูนย์รวมใจของคนจะแกมากกว่า 200 ครัวเรือน ...ด้วยจิตศรัทธามั่น ชาวบ้านมาช่วยเหลือกันโดยไม่คิดค่าตัว

ยังเยาว์ 1

คุณยายในวัย 74 แกยังทอผ้า ... คุณยายท่านนี้แกเป็นช่างทอผ้าพื้นเมืองมาทั้งชีวิต ทั้งทอผ้าผืนสีขาวลายกระเหรี่ยงสำหรับตัดชุดสตรีหรือจะเป็นย่ามเล็ก-ใหญ่หลากสีสำหรับใส่ข้าวของเครื่องใช้ ...แกจะเคี้ยวหมาก คาดสายหนังไว้ที่สะเอวและกระตุกกี่ขึ้นลายอย่างช่ำชองชำนาญ กระทั่งดูไม่ออก พูดไม่ได้ว่า วันเวลาทำให้คนไร้ความสามารถ

ยังเยาว์ 2

ระหว่างพัก คุณยายช่างทอผ้าพื้นเมืองแกหยิบบุหรี่มวนโตมาจุดสูบ ก่อนระบายควันอย่างสบายอารมณ์ พร้อมรอยยิ้มเล็กๆ ที่มุมปาก ... ขณะหนึ่งในคณะทีมงานสำรวจข้อมูล (บ้านจะแก) พยายามต่อรองราคาย่ามใบเล็กสีขาวลายชมพูใบหนึ่ง จาก 400 บาท ลงมาที่ 350 บาท .. แกยิ้มอีกครั้ง ก่อนจะยืนยันว่า ปกตินี่ขายอยู่ที่ 500 บาท ลดได้ไม่เกิน 50 บาท ...นี่ลดให้เหลือ 400 แล้วนะ อย่าต่อกันเลย ...ของมันทำยาก กว่าจะได้สักผืนต้องหลังขดหลังแข็ง ..(ของเค้าต้องดีจริงๆ )

ผู้ดูแลป่า

ภาพนี้เป็นภาพของหน่วยพิทักษ์ป่าบ้านจะแก ชาวบ้านจะจัดทีมออกสำรวจการลักลอบตัดไม้ในเขตอุทยานแห่งชาติทุ่งใหญ่นเรศวร(ฟากตะวันตก)เดือนละ 2 ครั้ง ภาพนี้ ผมถ่ายก็อปปี้เอามาจากภาพต้นฉบับของทีมงานพิทักษ์ป่าคนหนึ่ง ...แกอายุเฉียดร้อย...

พร้อมคำยืนยันในน้ำเสียงว่า...ป่า คือ บ้านของเรา