โบโรบูโด & ปรามบานัน ร่องรอยการยอมรับความหลากหลายของชาวชวา

โบโรบูโด พุทธศาสนสถานประวัติศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่แห่งหนึ่งของโลก สร้างขึ้นเมื่อศตวรรษที่ 8 ในยุคสมัยของกษัตริย์ศรีวิจายา มัชปาหิต และในช่วงเวลาเดียวกันร่องรอยของความยิ่งใหญ่ของศาสนาฮินดูก็มีให้เห็นเคียงข้างกัน นั่นคือ ศาสนสถานปรามปานัน ซึ่งตั้งอยู่ห่างกันไม่มาก ประมาณ 17 กิโลเมตรจากเมืองยอกยากาตาร์

สองศาสนสถานเป็นร่องรอยที่แสดงถึงความรุ่งเรืองด้านพุทธศาสนาและฮินดูก่อนที่ศาสนาอิสลามจะเข้ามาในดินแดนของชวา หรือจาวา ส่งผลให้ศาสนาพุทธและฮินดูเสื่อมลง ด้วยความรุ่งเรืองของยุคสมัย เคยมีคนอ้างว่าดินแดนแถบนี้เป็นดินแดนแห่ง Land of Gold หรือ Area Chersonesus หรือ  Suvarnabhumi ซึ่งก็คือสุวรรณภูมินั่นเอง  

ด้วยประวัติศาสตร์ของชวาที่เคยนับถือพุทธศาสนา ส่งผลให้คนชวามีหลากหลายอัตลักษณ์ ไม่เป็นมุสลิมจ๋าเหมือนดังเช่นแถบสุมาตราเหนือ เช่น อาเจะห์ ที่เคร่งครัดทางด้านศาสนาอย่างยิ่ง แต่คนชวามีลักษณะนุ่มนวล อ่อนโยน เพราะบรรพบุรุษเคยนับถือพุทธศาสนาก่อนที่จะยอมรับศาสนาอิสลาม ทั้งยังเคยมีกษัตริย์หรือสุลต่านทำให้มีวัฒนธรรมผสมผสาน คนชวาจึงยอมรับความหลากหลายได้ดีกว่า

การดำรงไว้ซึ่งโบโรบูโดและปรามปานัน ในดินแดนที่มีพลเมืองนับถือศาสนาอิสลามมากที่สุดในโลก จึงเป็นร่องรอยของการยอมรับความหลากหลายวัฒนธรรมแห่งดินแดนแห่งนี้ แต่เป็นที่น่าเสียดายที่คนรุ่นใหม่ ไม่รับแนวคิดปรัชญานี้จากบรรพบุรุษ เพราะส่วนใหญ่มองว่า โบโรบูโดและปรามปานัน เป็นเพียงสถานที่ท่องเที่ยวทำเงินและเปรียบสองศาสนสถานแห่งนี้กับความงามแบบหญิงสาว (โบโรบูโด) และชายหนุ่ม (ปรามปานัน) เท่านั้น

ปรามปานัน

โบโรบูโด