ของขวัญ

ที่โรงเรียน เมื่อวัยเด็ก  เวลาเทศกาลปีใหม่ ครูมักให้พวกเราจัดหาของขวัญมาจับฉลากแลกของขวัญเป็นที่สนุกสนาน  

ที่หมู่บ้านยากจนอย่างพวกเราเวลานั้นของขวัญก็ถูกกำหนดมูลค่าไว้ที่สามบาท  กระนั้นการจับของขวัญก็ยังเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นยินดี  และลุ้นว่าเราจะได้อะไร  ของขวัญแต่ละชิ้นก็แล้วแต่ว่าแต่ละคนจะออกแบบ หรือสรรหามาได้  แต่ก็ว่ากันตามมีในร้านค้าในหมู่บ้าน  มันไม่ได้หรูหราอะไร  แต่สิ่งสำคัญก็คือความสนุก ตื่นเต้น  ไม่ว่าของขวัญนั้นจะเป็นอะไร เราก็ดีใจเป็นนักหนาที่ได้รับของขวัญนั้น เมื่อโตขึ้นเข้าไปอยู่ในเมืองใหญ่  โลกอันโดดเดี่ยวท่ามกลางความวุ่นวายของผู้คนในยุคสมัย  แน่นอนอยู่ว่า มีหลายโอกาส หลายวาระที่เราได้รับของขวัญ  และทุกครั้งมันก็ดี  มันเป็นความรู้สึกที่ดีเสมอเวลาที่ได้รับของขวัญ  ไม่ว่าของนั้นมันจะเป็นอะไร  สิ่งสำคัญประการหนึ่งก็คือคุณค่าของของขวัญนั้นมันเกี่ยวกับผู้ให้ด้วย ว่าในแง่นี้ก็ผู้ให้นั่นเองที่เป็นตัวชี้วัดคุณค่าของของขวัญนั้น

ทบทวนความรู้สึกอีกด้าน ในวาระแห่งเทศกาลของขวัญทั้งหลายนั้นในแง่ที่เราเป็นผู้ให้ของขวัญนั้น   หลายครั้งเรารู้สึกกับมันอย่างไรบ้าง  เมื่อครั้งยังเด็กนอกจากสนุก ตื่นเต้น  เราก็ยังอยากทำของขวัญให้สวย ดูดี และมีค่า แม้ราคามันจะไม่ได้มากมายอะไร  ความคิดสร้างสรรค์วัยเด็กก็ไม่ได้วิจิตรนัก  มันอาจจะเป็นเพียงขนม สมุด ดินสอ ก็ว่าไป  บางครั้งบางคราวเรายังแอบหวังอยู่ว่าอยากจะให้เพื่อนคนนั้นหรือคนนี้ จับได้ของขวัญของเรา  หรือบางครั้งเราก็แอบมองว่าเพื่อนที่ได้ของขวัญของเรา  เขาทำอย่างไรกับของขวัญนั้น  เมื่อโตขึ้นจำได้บ้างว่า เวลาที่เราจะให้ของขวัญกับใคร  เราก็อาจจะใช้เวลาเล็กน้อยเพื่อจะดูว่า เขาผู้นั้นชอบอะไร  อะไรที่จะเป็นประโยชน์กับเขาในวาระนั้นๆ  หรือบางภาวะก็อาจหาของขวัญที่ดูน่ารัก หรือโรแมนติก  ทั้งหมดนั้นก็ขึ้นอยู่กับว่าเราให้กับใครนั่นเอง  โดยรวมก็คือ เราก็พยายามทำความเข้าใจที่จะให้ของขวัญที่เหมาะสมกับคนๆ นั้น  เพราะจะว่าไป คุณค่าของของขวัญก็อยู่ที่ผู้รับด้วยเช่นกัน

ไม่ว่าจะเป็นวาระของการให้หรือการรับของขวัญ  ก็ดูเหมือนมันเป็นช่วงเวลาพิเศษสุด  วูบเวลาระหว่างนั้นทำให้เราได้สัมผัสอารมณ์แห่งความรัก  ความเอื้ออาทร ความปรารถนาดี  ความรู้สึกดีๆ ทั้งมวลที่มันถูกถ่ายเทลงไปในของขวัญที่เราทำ และให้  และสิ่งเหล่านั้นมันก็มากับของขวัญที่เราได้รับเช่นเดียวกัน  มันจึงมีความหมายพิเศษสุดเสมอ   สำคัญที่สุดว่าถ้าหากเราได้รับของขวัญในโอกาสพิเศษของเรา  วันสำคัญของเรา  เป็นของขวัญที่ไม่ใช้ได้มาเพราะเพียงตามมารยาท  หรือมีประสงค์อื่นใดเคลือบแฝงอยู่  มันย่อมงดงามที่สุด 

ถ้าหากของขวัญเป็นความงาม  และความหมายที่ล้ำค่าอย่างหนึ่งในชีวิตเรา  เช่นนั้นแล้วหากเราสามารถที่จะเป็นผู้ให้ของขวัญได้ทุกวัน  นั่นก็จะหมายถึงว่าวันทุกวันเป็นวันพิเศษสำหรับเรา  ว่าก็คือหากเรากระทำสิ่งใดด้วยความรู้สึกประดุจเดียวกับมอบของขวัญ  เรากล่าวถ้อยคำกับผู้คนประหนึ่งมอบของขวัญ  เช่นนั้นเราก็ย่อมกล่าวคำที่ไพเราะ มีความหมาย และงดงาม  เมื่อเรายิ้ม เราก็จะมอบยิ้มนั้นดุจของขวัญที่ล้ำค่า  การช่วยเหลือ การดูแลเล็กๆ น้อยๆ ก็ด้วยความรู้สึกที่ว่าเราได้มอบของขวัญให้คนผู้นั้น  ทุกโอกาสของชีวิตที่เราได้ทำสิ่งที่ดีต่อผู้คนด้วยความรู้สึกว่าเป็นการมอบของขวัญ  ทุกสิ่งนั้นย่อมเปี่ยมไปด้วยความหมาย  เช่นเดียวกัน  เมื่อเป็นฝ่ายได้รับการดูแล  เรารู้สึกกับมันว่าสิ่งทั้งปวงนั้นล้วนเป็นของขวัญแสนวิเศษ  เราก็ย่อมสุขซึ้งอยู่เสมอ  และทำให้ทุกขณะของชีวิต  ทั้งการรับ และการให้นั้นเต็มความหมายยิ่ง....

นี่คือของขวัญเล็กๆ ที่มอบให้......