สะกดจิต

โดย บอย บ้า

1

"เราไม่จำเป็นต้องใช้คำพูดกันมาก็ได้ ต่างก็น่าจะรู้สึกซึ่งกันและกัน" ดิฉันกล่าว
"แต่อาตมา ว่าเราน่าจะพูดกันด้วยเหตุผลมากกว่า" พระพูด
"อืม เอาง ี้ เราไม่ต้องพูดกันมาก พอๆ วางสายแล้วนะคะ" ดิฉันสรุปดื้อๆ

ดิฉันเป็นจิตแพทย์ ชื่อปวีณา สายโทรศัพท์เมื่อกี้ ฉันต้องให้คำปรึกษากับพระ!
โอ พระป่วยเป็นโรคเหงาหงอยซึมเศร้า ต้องการคำปรึกษา หาข้ออ้างทางเหตุผลมากมาย
พระที่ดิฉันไม่อยากเจอหน้าหรอกค่ะ พระที่ดิฉันไม่อาจศรัทธา

คลีนิคของดิฉันอยู่ติดๆ กับวัด  ในเมืองใหญ่ที่ผู้คนล้วนแปลกแยกแม้แต่กับตัวเอง คำปรึกษาทางจิตวิทยาของดิฉัน จึงสำคัญมาก ไม่รู้ว่าทำไม ดิฉันว่าสังคมก็เหมือนเชื้อโรคได้แพร่กระจายรวดเร็วมหาศาล ได้แต่ปล่อยให้โลกหมุนไปเรื่อยๆ พร้อมกับโรค

2

"คนไข้ คนต่อมาเข้ามาได้"
เสียงต๊อกแต๊ก รองเท้าส้นสูง กระเป๋าสะพายข้าง กระโปรงพริ้วไหวดั่งสายลมพัดผ่านตลอดกาล กำลังเดินเข้ามาในห้องให้คำปรึกษาของดิฉัน แสงแดดอ่อนจากบานหน้าต่างฉาบดวงหน้า ประตูปิด

"สวัสดีค่ะ คุณหมอ ฉันมาขอให้คุณหมอช่วยค่ะ"  เธอพูดจาจีบปากจีบคำดัดเสียง
"คุณ ไม่ทราบเป็นอะไรมาล่ะคะ" ดิฉันถามไปด้วยอาการเหน็ดเหนื่อยๆ
"ฉันโดนผีสิงค่ะ น่ากลัวมากเลย พอดีฉันไปซื้อเสื้อกันหนาวมือสองมาแล้วมีผียายแก่คอยมาหลอกหลอนบอกว่าเป็นเสื้อของแกน่ะค่ะ"

"จริงหรือคะ ไม่แน่ คงเป็นแค่อาการวิตกกังวลของเธอเองก็ได้" ดิฉันตอบไปอย่างไม่เชื่ออะไรที่เล่ามาสักอย่าง
"ลองนอนบนเตียงสิคะ  แล้วฉันจะช่วยบำบัดให้โดยการสะกดจิต หาปมสาเหตุ"

3

การเริ่มต้นของการสะกดจิต ภาวะที่ผู้ถูกสะกดจิต ตกลงไปในห้วงแห่งเหวลึกในใจ
"อา ฉัน คือผียายแก่ ฉันต้องการเอาของคืนมา" เสียงพึมพำของเธอ
"เบาเสียงลง" ดิฉันสั่ง ทุกอย่างไม่ใช่เรื่องจริง อะไรคือสาเหตุที่แท้จริงของชายคนนี้ ที่แต่งตัวเป็นผู้หญิง!
ดิฉันครุ่นคิดหันหลังให้กลับเตียง
"พลั่ก" ดิฉันรู้สึกถูกตีที่ท้ายทอย
แล้วทุกอย่างก็วูบดับลง

ดิฉันสลบลงเหมือด มารู้สึกตัวอีกทีเมื่อลืมตาขึ้น ดิฉันถูกจับมัดปากและมัดมือ ห้องถูกปิดม่าน ในกระเป๋าสะพายข้างของชายที่แต่งตัวหญิงมีของพวกนี้ติดมือมาด้วย!

"แฮ่ๆ " เขาครวญคราง นี่เป็นอารมณ์จากห้วงลึกของเขา หรือว่าเป็นผีร้ายเข้าสิงเขากันแน่
ดิฉันอยากจะหวีดร้อง แต่ไม่มีเสียงออกมาสักแอะ

"ข้า คือโจโฉ ข้าต้องการมีอำนาจ ครองเหล่าอิสตรี อิๆ หมอช่างน่ารัก น่าทะนุถนอม น่าสัมผัสเสียจริงๆ"
มือของเขาค่อยลูบคลำตามเนินหน้าอกของดิฉัน และฉีกกระชากกางเกงใน ค่อยๆ ดูดดื่มน้ำจากเกสรของฉัน โอ มันเป็นความหวาดกลัวในครั้งแรกที่ดิฉันฉี่แตกออกมา แต่ทำไมมันก็เสียววูบวาบไปทั้งตัว

เขาเอาอุปกรณ์นั้นเสียบเข้าในเรือนร่างดิฉัน บิดตัว น้ำตาไหลพราก แต่ก็อยากครางด้วยเสียวซ่านออกมา ปมทางจิตในใจของดิฉัน มันกำลังถูกปลดปล่อย จากอารมณ์กำหนัดในร่างเปลือยที่ถูกทิ่มแทงเรื่อยๆ หัวนมของดิฉันถูกปั่นเล่นๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนมันเหมือนชูช่อออกดอก

เขายังเลียไล้ กัดทึ้ม ขนตามตัวลุกซู่ โอ ไม่ไหวแล้ว ลีลา ท่วงท่า สารพัด ที่เขาซัดเข้าใส่ดั่งคลื่นทะเลโถมกระหน่ำกระแทกซ้ำผืนทราย ครั้งแล้ว ครั้งเล่า
ดิฉันไม่ไหวหมดแรง หมดสติไปอีกหนึ่งรอบ

4

ชายคนนั้นได้จากไปแล้ว ดิฉันไม่รู้จะทำอย่างไรจริงๆ ดั่งต้องมนต์สะกดจิตตัวเองเอาไว้ เขาเป็นใครมาจากไหนไม่รู้ ประตูปิดอยู่เหมือนฉันได้ถูกเปิดบานประตูไปห้วงขุมนรกพิษสวาท แล้วกลับมาพบว่ามันปิดแล้ว

5

สายโทรศัพท์มือถือเรียกเข้า
พระส่งเสียง "อาตมา เหงาหงอย จนแทบคลุ้มคลั่ง โชคชะตาได้กำหนดเราไว้แล้ว เหอๆ"
เสียงอันน่าต้องมนต์กำลังเริ่มขึ้นอีกครั้ง...