การเมือง พุทธศาสนา ปาฏิหารย์ และความสงสัย

1

เขาหยิบบัตรประจำตัวประชาชนขึ้นมาดูอีกครั้ง, ใช่ เป็นครั้งที่เท่าไรแล้วไม่รู้...

เขาจ้องดูชื่อ-สกุล และใบหน้าของตัวเอง ก่อนเอามือลูบคลำตรงถ้อยคำใต้ วัน-เดือน-ปี เกิด  

ศาสนา พุทธ 

เขาอ่านและจดจ้องถ้อยคำนั้น ด้วยความรู้สึกอึดอัด สับสนและสงสัย !? 

2

เขานั่งอ่านข่าวจากหนังสือพิมพ์หลายฉบับ เรื่องคนเสนอและคนคัดค้านไม่เห็นด้วยกับการบัญญัติพุทธศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติไว้ในร่างรัฐธรรมนูญ ปี 2550 สลับกันไปมา พร้อมกับเสียงถอนหายใจ 

คนเสนอให้มีการบรรจุพุทธศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติไว้ในร่างรัฐธรรมนูญ ปี 2550 ดูเหมือนจะพยายามบอกว่า การบรรจุพุทธศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติไว้ในร่างรัฐธรรมนูญ จะทำให้ศาสนาพุทธมั่นคง เข้มแข็ง ทำให้สังคมประเทศชาติมีแต่ความดีงามและร่มเย็นเป็นสุข ฯลฯ 

"ศาสนาพุทธเป็นศาสนาที่คนไทยนับถือมายาวนานและเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตคนไทย ถ้าบัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญจะได้มีความชัดเจนในการปฏิบัติทางศาสนามากขึ้น" 

ในขณะที่เขาอ่านข่าว อ่านความคิดเห็นของผู้คัดค้านไม่เห็นด้วย ที่พยายามจะบอกว่า ไม่เห็นจำเป็นและไม่สอดคล้องกับหลักธรรมคำสอน 

"การบัญญัติศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติอาจก่อให้เกิดความแตกแยกขาดความสามัคคี เพราะความประพฤติหรือการปฏิบัตินั้นขึ้นอยู่แต่ละบุคคล"  

"พุทธศาสนาไม่ใช่ศาสนาประจำชาติ แต่เป็นศาสนาของโลกของจักรวาลนี้" 

"พุทธศาสนาเป็นธรรมะที่อยู่เหนือโลกเหนือกาลเวลา เหนือความรู้สึกนึกคิดของมนุษย์ธรรมดาสามัญ เหนือสิ่งที่เราเรียกว่า "ประชาธิปไตย"..." 

"รัฐธรรมนูญเป็นสิ่งสมมติ เราจะเอาสัจธรรมระบุไว้ในสิ่งสมมติหรือ?" ฯลฯ 

3

พายุฤดูร้อนพัดโหมเข้ายังหลายฟากฝั่งประเทศไทย

กระจายไปทั่วทุกภูมิภาค หลายพื้นที่ฝนสาดกระหน่ำซัดอย่างรุนแรงและหนักหน่วง กระทั่งสร้างความเดือดร้อนเสียหายแก่ผู้คนและบ้านเรือน บางพื้นที่ฝนเพียงแค่โปรยสาย พรำสาย ให้ความชุ่มชื้น เหมือนช่วยลดอุณหภูมิความร้อนรุ่มให้คลายหายลงไปบ้าง 

เขาหยิบบัตรประจำตัวประชาชนขึ้นมาดูอีกครั้ง, ใช่ เป็นครั้งที่เท่าไรแล้วไม่รู้...

เขาจ้องดูชื่อ-สกุล และใบหน้าของตัวเอง ก่อนเอามือลูบคลำตรงถ้อยคำใต้ วัน-เดือน-ปี เกิด  

ศาสนา พุทธ 

เขาอ่านและจดจ้องถ้อยคำนั้น ด้วยความรู้สึกอึดอัด สับสน และสงสัย ! 

แล้วนิ่งนึกไปถึงกระแสข่าว"จตุคาม-รามเทพ" ฟีเวอร์ คลี่คลุมไปทุกทั่วพื้นที่ ล่าสุด ขยายลามจากใต้ ขึ้นกรุงเทพฯ อีสาน ตะวันออก ตะวันตก ก่อนวกมุ่งขึ้นเหนือ ถะถั่งดั่งการพัดโหมของพายุฤดูร้อน 

สำนักข่าวกรมประชาสัมพันธ์ รายงานบอกว่า- -ที่ห้องส่งสถานีโทรทัศน์ช่อง 11 กรมประชาสัมพันธ์ ย่านช้างคลานในตัวเมืองเชียงใหม่ ประชาชนชาวเชียงใหม่ไม่น้อยกว่า 500 คน มารอรับบัตรคิวเพื่อรับแจก "เหรียญจตุคามรามเทพ" รุ่น "พ่อให้เจ้าทั้งชีวิต" ฟรี จากหลวงปู่พุทธอิสระ ที่เดินทางมาแสดงพระธรรมเทศนา แก่ประชาชนชาวเชียงใหม่โดยมีกำลังทหารจาก มณฑลทหารบกที่ 33 เชียงใหม่กว่า 10 นาย มาดูแลรักษาความสงบ ฯลฯ 

4

เขาเริ่มรู้สึกอึดอัดและสับสน กับความหมายของศาสนาพุทธ- - ความหมายของวัตรปฏิบัติของ

สงฆ์ ของชาวพุทธ มากยิ่งขึ้นทุกที  

เขานึกไปถึงภาพของพระสงฆ์รูปหนึ่งสีหน้าบึ้งตึงและเย็นชา ควบขี่คอช้างชูมือ ช่างเหมือนกับนักรบกำลังจะออกทัพจับศึกฟาดฟันศัตรูฝ่ายตรงข้ามให้พังพ่าย พับพ่ายไปข้างหนึ่ง 

เขานึกไปถึงเจ้าคณะอำเภอแห่งหนึ่ง นั่งอยู่เบื้องหน้าพระประธานในวิหาร กำลังก้มหน้าก้มตาเลือกสลากกินแบ่งรัฐบาลอย่างเคร่งขรึมและขมักเขม้น โดยมีแม่ค้าขายสลากนั่งพับเพียบอยู่ใกล้ๆ 

ว่ากันว่า พระรูปนี้เก็งเลขแม่นและถูกรางวัลเกือบทุกงวด! 

เขานึกไปถึงเจ้าอาวาสวัดหนึ่งทางภาคเหนือ ที่ประกาศเลิกบิณฑบาตร พร้อมบอกญาติโยมให้สมทบเงินหลังคาละ 20 บาท มามอบให้แทน โดยบอกกับชาวบ้าน ไม่ต้องยุ่งยาก ไม่ต้องให้ญาติโยมเสียเวลาและลำบาก  

ใช่! ภายในกุฏิ จะมีห้องครัวส่วนตัว เพื่อจ้างแม่ครัวส่วนตัวเข้ามาทำอาหารให้กิน เอ้ย ให้ฉันทุกสามมื้อ 

"ลาบเนื้อ คืออาหารที่โปรดปรานของท่านเจ้าคุณ..." 

"อยากสบายหื้อเป๋นตุ๊เจ้า ยิ่งสมัยนี้ มีทั้งเงินเดือน เงินประจำตำแหน่งเพียบพร้อม" 

"แม่นแล้ว ถ้าไม่งั้นชาวบ้านคงไม่พูดกันว่า สบายอย่างตุ๊...รู้จักมั้ย สบายอย่างตุ๊"  

เสียงญาติธรรมคนเหนือสนทนาธรรมกับญาติธรรมคนใต้ว่าด้วยเรื่อง "ตุ๊" ภาษาเหนือหมายถึง "พระ" 

เขาหยิบบัตรประจำตัวประชาชนขึ้นมาดูอีกครั้ง, ใช่ เป็นครั้งที่เท่าไรแล้วไม่รู้...

เขาจ้องดูชื่อ-สกุล และใบหน้าของตัวเอง ก่อนเอามือลูบคลำตรงถ้อยคำใต้ วัน-เดือน-ปี เกิด  

ศาสนา พุทธ 

เขาอ่านและจดจ้องถ้อยคำนั้น ด้วยความรู้สึกอึดอัด สับสน และสงสัย !? 

5

ฝนเดือนเมษายังคงโปรยสายอยู่พรำสาย...

เขาพลิกอ่านบทกวีบทหนึ่งของ "พิทักษ์ ใจบุญ"

ในรวมบทกวีไร้ฉันทลักษณ์เล่มล่าสุด "ลูกของแม่ไม่มีสัญชาติ"

บทกวีที่ชื่อ "เรือสากยปุตติยะ"  

ด้วยฟ้าด้วยดิน ฤาด้วยดวงใจใด

ลำเรือหนึ่งที่เรื่อยล่อง

ลำน้ำคงคาและเนรัญชราสายนั้น

จึงออกมาโรยชรากลางแม่น้ำใหม่ 

บัดนี้เสียแล้ว! พระองค์เอย

อารามแห่งข้าพเจ้า:

กาสาวพัสตร์จึงคลุมห่มความโศกสรวลไว้เต็มเปี่ยม

แสวงสุขเสวยศีล, เสวยสุข 

อนิจจัง! ใต้ร่มผ้าไตรสามผืน:

ผู้เปลี่ยนภพและเปลื้องโลกกำลังล่องเรือไปสู่แห่งหนไหน?

เรือนอารามของนิพพาน

ฤา โลกเรือนแห่งโลกิยะ 

กี่สิบกี่แสน กี่แสนกี่สิบสมณะแล้ว

ในเรือลำนี้ เราคือใครกัน?

ลูกเรือสีเหลืองแห่งพุทธองค์

และคงค่าแค่ตัวปลวกตัวมอดร่วมเรือพระธรรมฯ

6

ฟ้าหม่นมัว ด้วยหมอกฝ้า เมฆฝนของพายุฤดูร้อน,

เขาหยิบ "บัตรประจำตัวประชาชน" ขึ้นมาดูอีกครั้ง, ใช่ เป็นครั้งที่เท่าไรแล้วไม่รู้...

เขาจ้องดูชื่อ-สกุล และใบหน้าของตัวเอง ก่อนเอามือลูบคลำตรงถ้อยคำใต้ วัน-เดือน-ปี เกิด  

ศาสนา พุทธ 

เขาอ่านและจดจ้องถ้อยคำนั้น ด้วยความรู้สึกอึดอัด สับสน และสงสัย !?

ในห้วงยามนี้ เขาอยากร้องไห้!