ลีมกโชว้ : ยามหมดรักนั้นร้ายกาจ แต่รักแล้วแค้นนั้นร้ายกว่า

เพลง ลีมกโชว้รำพัน (คำร้อง ธีรพงษ์ ลัพธวรรณ์ ขับร้อง สุพิชชา ศรีหงส์)

ลีมกโชว้ เป็นตัวละครหญิงอีกตัวหนึ่งที่สร้างสีสันให้กับมังกรหยกภาค 2 เธอเป็นศิษย์พี่ของเซียวเหล่งนึ่ง ขณะที่เซียวเหล่งนึ่งนั้นงดงาม บริสุทธิ์เหมือนนางฟ้า ในท้องเรื่องนั้นเซียวเหล่งนึ่งใส่ชุดสีขาวตลอดเวลา ยกเว้นตอนแต่งงานเธอสวมชุดแดง ลีมกโชว้เป็นแม่ชีในหนังสือใส่ชุดเหลือง แต่ในหนังให้ใส่ชุดสีดำ ตัดกันทันทีกับนางเอก นอกจากชุดแล้วใจเธอก็ดำยิ่งนัก

ถือได้ว่าลีมกโชว้เป็นตัวละครที่ไม่แบนจนเกินไปนัก กล่าวคือไม่ร้ายสนิท เธอยังมีจิตใจอ่อนโยนเมื่ออยู่กับเด็กอย่างก๊วยซัง ซึ่งถือเป็นกรณียกเว้น เนื่องจากก๊วยซังเป็นเด็กพิเศษที่ทำให้คนอยู่ใกล้ต้องรู้สึกรักเธอ ไม่ว่าจะร้ายกาจเพียงใด

ลีมกโชว้เป็นคนรักแรงเกลียดแรง เธอรักกับเล็กเต็งง้วน ต่อมาเล็กเต็งง้วนไปแต่งงานกับคนอื่น เธอแค้นสุด ๆ ตามฆ่าคนในตระกูลเล็กเกือบทุกคน เหลือคนสุดท้ายยังเด็ก เธอเลยรับไว้เป็นศิษย์ การผิดหวังจากความรักทำให้เธอเกลียดผู้ชาย และส่งผลถึงจิตใจ ทำให้เธอกลายเป็นคนใจดำอำมหิต เป็นนางมารที่มีฝีมือร้ายกาจ ถือเป็นจอมยุทธ์หญิงแห่งยุคนั้นที่ตีคู่มากับอึ้งย้ง แต่แพ้อึ้งย้งทั้งด้านสติปัญญาและวิทยายุทธ์ ตอนที่ประลองกันนั้น อึ้งย้งลองใจว่าจะฆ่าก๊วยซังลูกสาวของเธอ ซึ่งลีมกโชว้ไม่รู้นึกว่าเป็นลูกของเอี้ยก้วยและเซียวเหล่งนึ่ง ลีมกโชว้บอกก่อนตายว่าขอให้ละเว้นทารกคนนี้ ทำให้อึ้งย้งประทับใจยิ่งนัก

ที่หุบเขาไร้รัก เมื่อตัวละครทั้งหมดติดตามเอี้ยก้วยเข้าไปหายาแก้พิษ ลีมกโชว้ฆ่าศิษย์ของนางที่นี่อย่างโหดร้าย และร่วมมือกับเจ้าหุบเขา ตอนที่นางฆ่าศิษย์นั้น ทุกคนสะเทือนใจมาก อึ้งย้งพูดประโยคหนึ่งว่า

พิษดอกรักที่ร้ายกาจนี้ทำอะไรท่านไม่ได้ เมื่อท่านตกอยู่ในความลุ่มหลง ซึ่งมีพิษร้ายกว่า และทำให้จิตใจท่านอำมหิตนัก และในที่สุดลีมกโชว้ก็ตายด้วยพิษดอกรัก ในหุบเขาไร้รัก

กิมย้งสร้างฉากและตัวละครได้สนุก และมีความสัมพันธ์เชื่อมโยงถึงกัน สร้างหุบเขาไร้รักขึ้นมาสำหรับคนมีรักลึกซึ้ง สร้างพิษดอกรักขึ้นมาให้คนตระหนักถึงแง่ลึกของความรัก เมื่อพ้นยามหวานไปแล้ว รสชาติของมันกลับขมขื่น เหมือนคำของพระพุทธเจ้าว่า ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ คนที่อยู่หุบเขาไร้รักได้อย่างมีความสุข ท่ามกลางดอกรักอันงดงามต้องอยู่แบบไร้รัก และมีสติไม่เผลอไปสัมผัสกับดอกรักซึ่งมีหนามแหลมและพิษร้าย เหมือนกับความรักอย่างไรอย่างนั้น

แต่ดูเหมือนว่ามนุษย์ทุกผู้นามล้วนแล้วแต่ยากหลบหนีจากความรักไปได้ อาจโชคดีอย่างก๊วยเจ๋งอึ้งย้ง ที่อยู่กันจนแก่เฒ่า มีครอบครัวอบอุ่น มีสามีซื่อสัตย์ ภรรยาหลักแหลม เป็นแม่ศรีเรือน เก่งทั้งบู๊และบุ๋น หรืออาจโชคร้ายในความรักอย่างเอี้ยก้วยและเซียวเหล่งนึ่ง ที่ต้องต่อสู้กับกระแสสังคมที่ไม่ยอมรับความรักระหว่างศิษย์อาจารย์ และยังต้องพลัดพรากจากกันอีกสิบหกปี ที่ถูกชะตากรรมกลั่นแกล้งที่สุดก็คือลีมกโชว้นี่เอง เจ็บเพราะรัก ร้ายกาจเพราะรัก แค้นโลกแค้นสังคมเพราะรัก และตายเพราะดอกรัก ในหุบเขาไร้รักนี่เอง

ยามหมดรักนั้นร้ายกาจยิ่งนัก แต่ยามผู้หญิงแค้นเพราะรักนั้นร้ายกว่า เหมือนผู้หญิงหลายคนในยุคนี้ บางคนออกมาแฉชายคนที่เคยรัก พาดพิง เจ็บปวด ถูกไฟรักลวกใจไปตาม ๆ กัน บางคนสร้างเรื่องขึ้นมา และป่าวประกาศอย่างกำกวมให้คนเดา ทำเอาคนที่เคยคบหานั้นใจหายใจคว่ำ

แค่คิดก็เหนื่อยแล้วล่ะ ผู้หญิงบางคนน่ากลัว อย่าเผลอไปทำให้เธอแค้นเข้าล่ะ ระวังเธอโดนพิษ "ดอกรัก" เหมือนลีมกโชว้แล้วจะหนาว