เตือนเกย์เพศทั้งหลาย เรือนหลังสุดท้ายของผู้ป่วยเอดส์-วัดพระบาทน้ำพุ...

เอดส์เป็นโรคติดต่อร้ายแรงที่ยังไม่มียารักษาให้หายขาดได้ วันนี้ชาน่าอยากนำเรื่องราวที่เป็นอุทาหรณ์สอนใจ เตือนใครหลายคนที่อยู่ในกลุ่มเสี่ยงทางเพศสัมพันธ์ เพื่อรู้จัก "วัดพระบาทน้ำพุ" ...

วันว่างหลังจากทำงานหนักจึงต่ออินเตอร์เน็ต เข้าไปอ่านข่าวบ้านการเมือง เรื่องราวจากเมืองไทย แว๊บเข้าไปชมบล๊อก ของเพื่อนๆ หลายคน ที่พลาดไม่ได้คือ บล๊อกของ คุณน้องบัว ซึ่งเป็นบล๊อกยอดเยี่ยม ยอดนิยมหลากหลายสาขา สังกัดพันทิปดอทคอม มีคนเข้ามาชมบล๊อกเยอะที่สุดจากสถิติ แน่นอนค่ะ ไม่เคยผิดหวังสักครั้งที่เข้าชมเว็บบล๊อกนี้

แต่คราวนี้รู้สึกสลด หดหู่ และปลงเสียเหลือเกิน เมื่อได้เห็นเรื่องราวของ ชาวไทยที่ติดโรคร้าย "เอดส์" ในสถานที่แห่งหนึ่งที่หลายคนรู้จักกันดีในนามของ "วัดพระบาทน้ำพุ"

สถานที่แห่งนี้เป็นที่บำบัด นอนรอ พักอาศัยแหล่งสุดท้ายของเหยื่อเคราะห์ร้ายจากมหันตภัยโรคเอดส์ ที่ก่อตั้งอยู่ในพุทธศาสนสถาน วัดแห่งหนึ่งของจังหวัดลพบุรี

"เอดส์ไม่กลัว กลัวอดหนะสิ" เสียงของหลายคนที่ไม่ค่อยเข้าใจถึงพิษร้ายของโรค ซึ่งเมื่อก่อนมีการรณรงค์ ป้องกัน เผยแพร่ความรู้ให้กับประชาชนทั่วไป ทุกพื้นที่ของไทย ยังมีคนอีกหลายกลุ่มที่คิดว่า "เอดส์" เป็นโรคไกลตัว แต่จริง ๆ แล้วเป็นโรคร้ายที่มองไม่เห็น แต่ก็ไม่สามารถติดต่อได้ทางอากาศเหมือนโรคทางเดินหายใจ คนเป็นโรคนี้อยู่ร่วมกันได้กับคนปกติทั่วไป

จากหมู่บ้านชนบทแห่งหนึ่งของทางเหนือที่ชาน่าอยู่ รอบบ้านสามทิศทาง ล้มหายตายจาก ด้วยโรคร้ายนี้ รายแรกได้รับเชื้อมาจากสามีของตัวเองที่ไปทำงานก่อสร้างต่างถิ่นแดน เมื่อตัวไกลใจเหงา ใช้บริการคู่นอน ร่วมรักแล้วไม่รู้จักป้องกัน รายที่สองเป็นสาวหากิน หรือ น้องโส ที่พ่อแม่ขายลูกตั้งแต่จบประถม เพื่อมาเป็นสาวบริการทางเพศ สุดท้ายร่างห่อกลับมาเหลือแต่กระดูกวิญญาณ กลับสู่บ้านที่เธอได้สร้างไว้ รายล้อมรอบทิศสุดท้ายเป็นชาวบ้านทำงานรับจ้างทั่วไป มีกิจการหลายอย่างเป็นคนมีอันจะกิน สามีรักสนุก นอกใจเมีย เล่นชู้กับหญิงใจง่ายในหมู่บ้าน ด้วยความเข้าใจ (ผิด) ว่าคนบ้านนอกคงปลอดภัย ไม่ใส่ถุงยางอนามัย สุดท้ายจึงเหลือแต่ชื่อ

วิถีชีวิตของเกย์ที่นิยมเปลี่ยนคู่นอน คู่ร่วมรักไม่ซ้ำหน้ามีอัตราเสี่ยงต่อการติดโรคเอดส์เป็นอย่างมาก (นับไม้ได้มากก็มีสิทธิ์มาก วันนี้ถึงสิ้นชีวีของคุณค่ะ) ซึ่งเมื่อก่อนหลายคนจะมองประเด็นว่า ต้นกำเนิด และกลุ่มอัตราเสี่ยงต่อโรคนี้คือ ชาวรักร่วมเพศ แต่จริงๆ แล้ว ไม่ว่าจะเพศไม่ร่วม เพศชายจริง หญิงแท้ก็มีโอกาส และเกี่ยวข้องกับโรคนี้ด้วยกันทั้งสิ้น

เมื่อเป็นโรคนี้แล้ว ชีวิตของแต่ละคนจะเปลี่ยนไป แม้กระทั่งการยอมรับในสังคม ครอบครัว "วัดพระบาทน้ำพุ" จึงเป็นสถานที่ที่รองรับ รับรองให้พึ่งพายามยาก โดยเริ่มตั้งแต่ระดับผู้ติดเชื้อขั้นแรก ยันไปถึงขั้นสุดท้าย บั้นปลายของชีวิต แม้กระนั้นยังอาสาทำพิธีทางศาสนา ส่งวิญญาณกลับบ้านโดยไม่หวังผลตอบแทนใด ๆ

สภาพบรรยากาศโดยทั่วไป ร่มรื่น เหมือนรีสอร์ทพิเศษ ที่ต้อนรับผู้เป็นทุกข์ คอยให้บริการแบบบ้านก็ไม่ต้องเช่า ข้าวก็ไม่ต้องซื้อ โดยทุกคนมีเหตุผลมาอยู่แบบเดียวกันคือ ผู้ติดเชื้อเอดส์ แล้วแต่ว่าใครจะอยู่ได้นานแค่ไหน บางรายค้างแรมแค่คืนสุดท้าย แล้วก็จากไป บางรายอยู่อย่างไม่มีจุดหมายปลายทาง

* "บ้างก็เสียชีวิตเพียงเข้าพักในคืนแรก ด้วยร่างกายที่อ่อนแอ ถูกหอบหิ้วมาไกลแสนไกลจากภาคเหนือ แถมถูกทิ้งให้นอนหนาวอยู่หน้าวัดตลอดคืน กว่าเจ้าหน้าที่ของวัดจะไปพบในตอนเช้าก็สายเสียแล้ว" ของคุณน้องบัวกล่าว

นอกจากจะเป็นแหล่งบำบัด รักษา เยียวยา ให้พักพิงสำหรับผู้ติดเชื้อแล้ว ที่นี่ยังเป็นสถานที่ท่องเที่ยว (เพื่อเตือนใจ) และพิพิธภัณฑ์แสดงให้เห็นถึงอันตรายของโรคร้ายนี้ โดยมีร่างของผู้เสียชีวิต เป็นหุ่นวิทยาทาน บอกกล่าวเรื่องราว เพื่อเตือนสติทุกเพศ

* "ร่างนี้เป็นร่างของสาวประเภทสอง ที่หน้าตา(เคย)ดี จากป้ายประวัติข้างตัวบอกว่าเป็นสาวบริการ.." คุณน้องบัวเล่าเรื่องราว ที่ได้จากการไปวัดพระบาทน้ำพุ

"วัดพระบาทน้ำพุ" จึงเป็นเหมือนศูนย์รวมของผู้ติดเชื้อตั้งแต่ระยะแรก จนถึงระยะสุดท้าย ส่วนมากทุกรายที่มาพักอยู่ในวัด และสถานบำบัดโรคแห่งนี้น้อยคนนักที่จะได้กลับบ้านด้วยร่างกาย และวิญญาณ กองกระดูกที่เก็บไว้หลังจากการเผา นับกองไม่ถ้วน เรียงรายอยู่ในอาคารที่รอญาติพี่น้อง ให้มารับกลับบ้าน

"วิญญาณรอญาติ" หากเราสามารถได้ยินเรื่องราวและสัมผัส พูดคุยกับวิญญาณเหล่านั้น คงฟังจนไม่รู้จบสิ้น ทั้งเรื่องราวและการเฝ้ารอใครสักคนเพื่อมารับ

เสียงของพนักงานที่อยู่ในวัด บอกและกล่าวว่า "ในอนาคตจะใช้เถ้ากระดูกพวกนี้ผสมปูนหล่อเป็นองค์หลวงพ่อเพื่อให้คนมากราบไหว้"

เมื่อก่อน วัดพระบาทน้ำพุแห่งนี้ เคยเผาศพของผู้เป็นเอดส์ ประมาณ 4-5 รายต่อวัน แต่ตอนนี้อัตราการตายจากตัวเลขที่กล่าวจากรายวันเป็นรายเดือน ด้วยการรักษาและบำบัด ที่พอได้เงินทุนสนับสนุนจากผู้ใจบุญสุนทานทั้งหลาย

หากท่านผู้สนใจร่วมทำบุญ เพื่อเพื่อนมนุษย์ผู้ติดเชื้อร้าย สามารถติดต่อได้ที่...กด 1900 222 200 ทำบุญให้ วัดพระบาทน้ำพุ กด 1 ครั้ง ทำบุญ 9 บาท หรือบริจาคผ่านธนาคาร เพื่อ " กองทุนอาทรประชานาถ " (สามารถบริจาคเป็นครั้งหรือรายเดือนก็ได้) หมายเลขบัญชีมีดังนี้
ธ.กรุงเทพฯ สาขาลพบุรี 289-0-84697-1
ธ.ทหารไทย สาขาลพบุรี 304-2-41277-9
ธ.กสิกรไทย สาขาถนนสุรสงคราม 174-2-39000-0
ธ.ไทยพาณิชย์ สาขาลพบุรี 579-2-33730-7
ธ.กรุงศรีอยุธยา สาขาลพบุรี 111-1-47300-7
ธ.นครหลวงไทย สาขาลพบุรี 340-2-14976-0
ธ.เพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร สาขานางเลิ้ง 000-2-12022-0

บริจาคโดยตรงที่วัด ติดต่อ พระอุดมประชาทร วัดพระบาทน้ำพุ ลพบุรี โทรศัพท์ 0-1831-3441 หรือ 036-413805 ต่อ 106 โทรสาร 036-422600

อย่างน้อยชีวิตที่พลาดไป ยังมีเพื่อนเก่าเพื่อนใหม่ที่ให้กำลังใจและความหวัง ในแค่ไม่กี่วันของชีวิตที่เหลือ ได้อยู่อย่างเปี่ยมสุขทางใจ ด้วยบุญกุศลที่เพื่อนร่วมโลกได้ช่วยกันสร้างไว้ในภายภาคนี้

ขอขอบคุณ ทุกท่านที่อ่าน ฝากบอกผ่าน เตือนใจให้คนไกลหรือใกล้ตัวเห็นถึงพิษร้ายของโรคนี้ ขอบคุณอย่างสุดซึ้งถึงท่านใจบุญทั้งหลาย ร่วมด้วยช่วยกันเพื่อสังคมของเรา ชายจริง หญิงแท้และผู้มีความหลากหลายทางเพศ รักร่วมเพศ และผู้ไม่ประสงค์บ่งบอกเพศทั้งหลายด้วย

"จะเที่ยว จะมั่ว แรดร่านขนาดไหน ก็ควรรู้จักป้องกันไว้บ้างนะแก ชีวิตของเกย์นั้น เปลี่ยนคู่ง่าย กว่าเปลี่ยนใจซะอีก เมื่อร่วมรักกับชายแปลกหน้าได้ง่าย ก็มีสิทธิ์ติดโรคนี้ได้ง่ายเช่นกัน ไม่งั้นสักวันต้องกุลีกุจอ ขอวัดพระบาทน้ำพุเป็นบ้านบั้นปลายของชีวิตวัยเยาว์ ด้วยรักหรอกถึงบอกกัน" เสียงของเพื่อนเกย์ที่เตือนเพื่อนด้วยความห่วงใย

*ขอบคุณภาพ และ ข้อมูล จากคุณ fluffyboy101 หรือ คุณน้องบัว ขวัญใจชาวบล๊อกแกงค์ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=fluffyboy101&group=9