ในห้วงคำนึงขบถโรมานซ์ : ฉัน… รักอันงดงาม

1. เดินจงกรมใต้แสงจันทร์เสี้ยวแลแสงดาวพราวฟ้า

คืนจันทร์เสี้ยว… ด ว ง ด า ว พ ร่ า ง พ ร า ว ฟ้ า
ฉั น เดินจงกรมใต้แสงดาวพราวฟ้า แล แสงจันทร์เสี้ยวอันแรงาม
จิตใจ ฉั น สุขสงบ เย็น นิ่ง ลึก
จิตวิญญาณไพศาล … ดื่มด่ำราตรีกาลอันงามสง่า
ยินเสียง ปาด กบ เขียด หรีดหริ่งเรไร เพรียกขานรรรงม
ณ ข่วงบ้านฟ้าเหนือ ดินแดนแห่งล้านนาอิสระ
ฉั น เดินจงกรมเยื้องย่างย่ำ ช้า - ช้า
สองเท้าแนบพื้นดินเย็นเนียนนวลนิ่ม
จิตสงบ แม้น ยินเสียงสนทนาของญาติพี่น้อง แล เพื่อนบ้าน … และเสียงทีวีแห่งละครไร้ราก
เสียงยวดยานสัญจรเลื้อยแล่นร้องครวญคราง ณ เบื้องนอกถนนโน้น
เสียง อธรรมชาติเหล่านั้นมิอาจทำลายสมาธิแห่งจิตวิญญาณอันนิ่งสงบแห่ง ฉั น ได้
สรรพเสียงดังแว่ว ผ่านมา แล้วก็ ผ่านไป
- - - ฉั น เดินจงกรมใต้คืนแสงจันทร์เสี้ยวนวลเนียน
- - - ฉั น เดินจงกรมใต้คืนแสงดาวพร่างพราวฟ้า
…. สุข สงบ สะอาด สดใส เย็น นิ่ง ลึก ดื่มด่ำ
จิ ต วิ ญ ญ า ณ เป็นหนึ่งเดียวกับ โ ล ก ชี วิ ต ฯ

(บน) หญิงสาว - ชายหนุ่ม เดินทางมาจากคนละฝั่งฟ้า มีหัวใจมาขึ้นอ่านบทกวี ให้พลังใจพี่น้องสมัชชาคนจนที่หน้ารัฐสภา
(ล่าง) "ฉันคือคนนอกคอก" "ร้านนายหัว" ของ สหายแสง ธรรมดา หาดใหญ่ หลังไปร่วมให้พลังใจพี่น้องจะนะที่ดูแลรักษา
วิถีชีวิต - สิ่งแวดล้อมให้กับชุมชน และให้คนไทยทุกคน

2. "ฉันคือคนนอกคอก"

ฉั น ไม่อยากอยู่ใน คุก คอก ที่คุมขัง จิ ต วิ ญ ญ า ณ อิ ส ร ะ แห่ง ฉัน
ฉั น จึงเป็น ค น น อ ก ค อ ก ในสายตาของคนที่อยู่ในคอก
จึงใช่แล้ว … " ฉั น คื อ ค น น อ ก ค อ ก"!

(บน) "หมื่องอโกร" แม่น้ำเงาเย็นฉ่ำไหล
(ล่าง) พี่น้องชนเผ่าปาเกอะญอ ณ ดอยเหนือแห่งหนึ่ง

3. "ฉันเป็นคนไร้ซึ่งพรมแดนสีผิว"

… ฉั น รู้ว่า ก่อนนานาประเทศสมมุติจักอุบัติขึ้นบนผืนแผ่นดินแห่งนี้
ก่อนมี พรมแดน ภาษา ชาติเชื้อ สีผิว เผ่าพันธุ์ ฯลฯ
ฉั น รู้ว่า เมื่อ แม่พระธรรมชาติประทานโลกให้กำเนิดมวลสรรพสิ่ง - สรรพชีวิต
… ทั้ง ดิน น้ำ ลม ไฟ มนุษย์ สรรพสัตว์ สรรพพืชพรรณ ฯลฯ
โ ล ก นี้ เ ป็ น ห นึ่ ง เ ดี ย ว
ฉั น จึงเป็นคนไม่มีประเทศ!
ฉั น จึง มิใช่เป็นคนไทย!
ฉั น เป็นเพียงละอองเศษเสี้ยวธุลีของโลก เอกภพ จักรวาล อันไพศาล
… ชีวิต ฉั น จ้อยกระจิริด เพียงแค่นั้นเอง
สันติภาพจักไม่มีวันเกิดขึ้นเป็นจริงได้หากไม่ลบภาพมายาที่ "ล้าหลัง - คลั่งชาติ"ออกไปให้หมด ฯ

(บน) สหพันธ์เครือข่ายเกษตรภาคเหนือสำแดงพลังชุมนุม ณ ศาลากลางจังหวัดเชียงใหม่
เรียกร้อง พ.ร.บ. ป่าชุมชน ฉบับประชาชนช่วยกันร่าง
(ล่าง) พี่น้องชาวจะนะ สงขลา ชุมนุมหน้าศาลากลางจังหวัดสงขลา เรียกร้องให้ระงับการสร้างท่อแก๊ซไทย – มาเลย์

4. ฉันไม่เชื่อในลัทธิการเมืองการปกครอง

…โปรด อย่าทะลึ่งมาปกครอง ฉัน เลย
อย่าได้เอา กดหมาย มากดหัว ฉั น … เจ้าพวกนักปกครอง
เพราะสิ่งสามานย์นี้ได้ทำลาย โ ล ก ชี วิ ต มานานนักแล้ว
ทั้ง สงครามล้างเผ่าพันธุ์ ความหิวโหย การกดขี่ขูดรีดรุกราน .. ความอยุติธรรม
… ลัทธิการเมืองการปกครอง มิใช่ เรื่องยิ่งใหญ่กระไรเลย
ฉั น จึงหมิ่นหยามนักปกครอง และรัฐบาลมาทุกยุคสมัย
สิ่งที่ ฉั น ก้มหัวค้อมคารวะเคารพมีเพียงหนึ่งเดียว
คือ แ ม่ พ ร ะ ธ ร ร ม ช า ติ อั น ยิ่ ง ใ ห ญ่ แ ห่ ง โ ล ก เอกภพ จักรวาล
อันทรงพระคุณแห่งการยังชีวิตแด่มวลสรรพชีวิต บน ดาวโลกสีเงินดวงนี้
ฉั น นั้น … พวกรัฐบาล แล เจ้านักปกครอง ทั้งหลาย!
โปรดอย่าได้ด้านหน้ามาปกครอง ฉั น ต่อไปอีกเลย!
- - - ป ร ะ ช า ช น … พวกคุณอยู่ที่ไหน?
- - - พวกคุณกำลังทำอะไรกันอยู่?
ไยจึงยอมให้พวกเขาหน้าด้านมา ก ด หั ว ป ก ค ร อ ง คุ ณ ?
เรามาช่วยกันขับไล่ไสส่งให้เจ้าพวกนักปกครองทั้งหลายให้สูญพันธุ์ไปลงนรกอเวจี มิให้ได้ - ผุด ได้เกิด เสียทีเถิด
… ป ร ะ ช า ช น !

ผีเสื้อน้อยดื่มด่ำเกสรของต้นไม้ก้าง (ชื่อท้องถิ่น) ณ บ้านดาวรักดิน

5. คนรักของฉันอยู่หนใด?

ฉั น อยู่ โดดเดี่ยว แต่ ไม่เดียวดาย …
- - - เพราะ " ฉั น เ ป็ น ค น น อ ก ค อ ก "
- - - เพราะ " ฉั น เ ป็ น ค น ไ ร้ ซึ่ ง พ ร ม แ ด น สี ผิ ว "
- - - เพราะ ฉั น ไม่เชื่อในลัทธิการเมืองการปกครอง
ฯ ล ฯ … ฯ ล ฯ … ฯ ล ฯ
ฉั น จึงอยู่อย่าง " โดดเดี่ยว แต่ ไม่เดียวดาย "
ห ญิ ง ส า ว คนแล้วคนเล่า เ ธ อ จึงเป็นเพียงดังสายลมพัดผ่าน
ผ่านมา … แล้วก็ ผ่านไป
ฉั น คงเพียงเฝ้ารอคอย … " ความรักอันงดงาม "
โ อ้ … ค น รั ก ข อ ง ฉั น อยู่ ห น ใ ด ห น อ ?
… ค ว า ม รั ก แ ห่ ง ฉั น อ ยู่ ห น ใ ด ห น อ ?

หมายเหตุ … กวีบทนี้เคยตีพิมพ์ใน "เนชั่นสุดสัปดาห์" ฉบับ 17 - 23 ธันวาคม 44
ผู้เขียนชอบบทกวีชิ้นนี้อีกชิ้นหนึ่งจึงนำมาให้ท่านผู้อ่านได้สัมผัส

ภาพ-คำ โดย แสงดาว และเพื่อน