บทกวี กับซองมาม่า

12 June 2007

1.
รอจังหวะนาที
น้ำเดือดพอที่ลวกมาม่า
หลายวันแล้วพอเยียวยา
เนื้อหมูเนื้อหมามันไม่มี

ไอน้ำคละคลุ้งระบำสยาย
ม่านควันคลับคล้ายควันบุหรี่
ระบำเหนือหม้อจังหวะนาที
น้ำเดือดได้ที่ได้เวลา

งกงั่นมือสั่นราวหวั่นไหว
ราวได้ใกล้ความปรารถนา
ตักใส่ชามหอมลอยมา
สะเทือนใจข้ามาม่าต่อชีวิต

ห้องหับคับแคบร้างคนรัก
ดอกไม้หักหักในแจกันอิฐ
บทกวียังค้างไหวในทิศ
ละล่องความคิดในมืดมัว

มาม่าลุ้นโชคมาม่าลุ้นโชค
โทรทัศน์แห่งโลกมันยวนยั่ว
ส่งไปส่งไปจะได้ตั้งตัว
ทองกองเท่าหัวเชียวนะเอ็ง

ซองมาม่าข้านั้นอยู่ที่ไหน
บรรจงเขียนไปตามพิศเพ่ง
ชื่อและที่อยู่ชักครื้นเครง
ฝันได้ขับเก๋งแทนแมงกะไซค์

ซองหนึ่งถึงบรรณาธิการ
บทกวีร้าวรานแห่งยุคสมัย
อหังการ์กวีพับใส่ข้างใน
อีกซองส่งไปชิงรางวัล!!
กวิสรา