คำถามของกวีและคำตอบของพระเจ้า

ผมเคยอ่านหนังสือ

นวนิยายอีโรติกเรื่องหนึ่งของ เอริกา จ็อง นักเขียนหญิงชาวฝรั่งเศส อ่านแล้วก็ชอบ เพราะเป็นนวนิยายที่เปิดเปลือยให้เห็นเรื่องราวของความรักและกามารมณ์ของคนตะวันตกในยุคปัจจุบันอย่างถึงแก่น เสียดาย...ที่หนังสือเล่มนี้หายหน้าหายตาไปพร้อมกับคนที่ผมให้ยืม ผมจึงจำไม่ได้ว่าหนังสือเล่มนี้ชื่อภาษาอังกฤษว่าอะไร จำได้แต่ชื่อภาษาไทยที่ผู้แปล นที ธนาลัย ตั้งชื่อเอาไว้ว่า "นกในกรงกาม"

นอกจากผมจะชอบนวนิยายเรื่องนี้ของ เอริกา จ็อง แล้วผมยังชอบบทสนทนาสั้น ๆ ระหว่างกวีกับพระเจ้า ที่เธอนำมาโปรยนำหน้า บทแรกของนวนิยายเรื่องนี้ของเธอเอาไว้ว่า

กวีถามพระเจ้าว่า
"เราจะมีชีวิตอยู่รอดในโลกนี้ได้อย่างไร"
"ด้วยการเป็นคนโง่" พระเจ้าตอบ

ผมไม่รู้ว่า
เอริกา จ็อง เธอเอาบทสนทนาถามตอบสั้น ๆ นี้มาจากไหน ผมรู้แต่ว่า ผมชอบทั้งคำถามของกวีและคำตอบที่ตบหน้ามนุษย์ของพระเจ้า มันช่างเป็นคำตอบที่สมศักดิ์ศรีของผู้ที่เป็นองค์รวมของจักรวาลโดยแท้

ผมคิดเอาเองว่า พระองค์คงจะหยั่งรู้ดีว่า ที่มนุษย์ทะเลาะเบาะแว้งเข่นฆ่าทำลายมนุษย์ด้วยกัน รวมทั้งธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมในทุกวันนี้ ก็เพราะโลกนี้มีแต่คนที่มีความรู้และเฉลียวฉลาดที่เห็นแก่ตัวและพวกพ้อง ชอบเอารัดเอาเปรียบ และต่างฝ่ายต่างก็ยอมให้กันไม่ได้ เพราะต่างฝ่ายต่างก็ฉลาดและรู้เท่าทันกัน วิกฤตการณ์ในสังคมมนุษย์ในปัจจุบันจึงเกิดขึ้นแทบทุกมุมโลก

จึงเป็นเรื่องที่ยากแสนยากที่มนุษย์จะอยู่ร่วมกันโดยสันติ และอยู่รอดปลอดภัย เพราะโลกปัจจุบันนี้ไม่ว่าเราจะเดินไปทางไหน โดยเฉพาะท่ามกลางฝูงชน เราจะรู้สึกโดดเดี่ยว แปลกแยก ว้าเหว่และหวาดระแวง เพราะไม่ว่าจะเหลียวมองไปทางไหน เราก็จะพบแต่ใบหน้าของคนฉลาด ที่คอยจ้องจะกินเลือดกินเนื้อกัน...

โอ้ เราจะมีชีวิตอยู่รอดในโลกนี้ได้อย่างไร
โอ้ เราจะกลับคืนไปเป็นคนโง่ได้อย่างไร
เพราะบัดนี้...
สังคมได้เสี้ยมสอนให้เราเป็นคนฉลาด
เหมือน ๆ กันหมดไปเสียแล้ว.

20 มิถุนายน 50
กระท่อมทุ่งเสี้ยว เชียงใหม่

** ภาพประกอบจาก www.ericajong'com