Skip to main content

เรือนหวังที่วาดไว้

คอลัมน์/ชุมชน

(ก้าวกราย)




























โคลง ๒

 


 

     

เชิญฟ้าฝนเท่าเช้า
เยี่ยมย้อนเหือดหาย


สายล่วงเลยลับลี้
นับก้าวย่ำกราย


ตามหมายต่างเหตุครั้ง
เหนี่ยวรู้วิถี ฯ


ลางฉ่ำหยดเยือนเหย้า
นาพ่อ


ทางชีพสะดุดนี้
แม่เอย


ผลหนึ่งถึงนำยั้ง

โคลง ๔

วิถีหนึ่งสืบนี้
เช้าลุกล้างหน้าตา
เตรียมจัดแต่งสัมภา -
ตามกอบแบบแผนรื้น


ให้กระจกกับสะท้อน
เมื่อผ่านวัยไหวเวร
ที่บทหวั่นไหวเอน
แม่เล่าลูกความครั้น
 


อยู่ในยุคพุทธศักราชล้ำ
มากสื่อล่อลางไหว
ทั้งเหตุจ่อจอมใจ
ข่มเฝื่อนฝันฝึกบ้าง


เจ้าลูกยาดั่งแก้ว
ยามก่อเช้าค่ำไหน
เจ้าเพียรใฝ่กี่ไหว
ยามรับเผยกรายกู้


ท่องซี้จำบ้างบอก
หนึ่งต่างเรียงภาษา
ประถมบทศึกษา
คือทรัพย์ติดปัญญาด้อย


ชีวา
ตื่นขึ้น
ระมอบ
ปลูกเจ้าเยาว์วัย ฯ


ชัดเจน
ก่อนนั้น
ใหม่เก่า
เคี่ยวเค้นเลี้ยงดู ฯ


ลื่นใหล หลงนา
หื่นอ้าง
จดเจื่อน
บอกเจ้าลูกยา ฯ


ตาใจ
หน่วงรู้
ใจหวั่น
กิ่งก้านชีวี ฯ


แม่มา เอยพ่อ
เร่งร้อย
อย่าเกียจ คร้านเลย
เด่นได้ค่าควร ฯ


ณรงค์ยุทธ โคตรคำ