ช่องทางโกอินเตอร์ของกลุ่มหลากหลายทางเพศขายเนื้อ ค้าน้ำกามข้ามชาติ....

เคยได้ยินสื่อจากต่างประเทศขนานนามเมืองไทยว่าเป็น "Sex district" ในใจครุ่นคิดอยู่นานว่าด้วยเหตุผลอะไร จึงได้ฉายานี้ ทั้ง ๆ ที่เมืองไทยมีขนบธรรมเนียม วัฒนธรรม จารีตประเพณีที่ดีงามมาแสนนาน

ด้วยความเป็นอิสระเสรี มีองศา มุมมองที่เปิดกว้างทางเพศอยู่สูงของเมืองไทยจึงทำให้ต่างชาติบางกลุ่มมองอาชีพของชาย และหญิงหรือ แม้กระทั่งกลุ่มหลากหลายทางเพศที่ขายบริการเป็นที่นิยมของชาวต่างแดน ด้วยชื่อเสียงกระฉ่อนระบือ ลือเลื่องถึงกลุ่มบริการทางเพศ

อาชีพขายบริการทางเพศไม่ได้เป็นสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นในยุคสมัยนี้เท่านั้นหากแต่เป็นปัญหาที่เกิดมาช้านาน หลายยุคหลายสมัย จนไม่มีใครแก้ปัญหานี้ได้

ไม่ว่าจะเป็นต้นตำรับ "ผู้หญิงขายบริการ" หรือ "ผู้ชายขายน้ำ" นอกจากนี้ล่าสุดในสังคมที่เปิดกว้างให้กับ ชาวรักร่วมเพศ พวกเค้ายังร่วมทำอาชีพขายเนื้อ ที่ไม่เพียงแต่เปิดบริการภายในประเทศเท่านั้น พวกเค้ายังโกอินเตอร์ ค้าน้ำข้ามเขตแดน

วันนี้ชาน่าอยากนำเรื่องราวของชาวสีม่วง กลุ่มหนึ่งที่ตัดสินใจหาลำไพ่พิเศษยอมหั่นเนื้อขายน้ำ ข้ามชาติ เพียงเพื่อต้องการปัจจัยห้า คือเงินสักก้อนเพื่อแลกกับความสุขสบายที่หลายคนปรารถนา

โกอินเตอร์ขายตัว ต้องติดต่อใคร..

หลายคนติดต่อดำเนินการด้วยตัวเอง บางคนก็มีเพื่อนชาวต่างชาติแนะนำ บ้างก็อาศัยเพื่อนสาวรุ่นพี่ คนรู้จักมักจี่แนะนำ หรือแม้แต่ติดต่อผ่านเอเย่นต์ที่ภาษาชาวเรารู้กันเรียกศัพท์วงใน เค้าว่า "แม่แท็ค" หรือคำย่อมาจากภาษาอังกฤษว่า contactor หมายถึง ผู้ติดต่อประสานงาน ซึ่งการติดต่อนายหน้า เอเย่นต์นั้นจำเป็นต้องเสียค่าธรรมเนียมโดยราคาเริ่มต้นตั้งแต่หลักหมื่นไปจนถึงหลักแสน แล้วแต่ประเทศที่จะไปค้าขาย

แม้ค่าใช้จ่ายจะมากแต่หลายคนก็บอกว่าคุ้มเพราะเป็นช่องทางง่ายในการติดต่อสถานที่สถิตย์ และลูกค้า โดยแม่แท็คจะหาที่ลงให้อย่างมืออาชีพมากด้วยประสบการณ์อย่างช่ำชอง

ความเสี่ยงในอาชีพคนขายน้ำ รักร่วมเพศขายเนื้อ....

การเข้าเมืองอย่างผิดกฎหมาย ของกลุ่มขายบริการนั้นย่อมมีความเสี่ยงสูง ซึ่งแล้วแต่ประเทศที่จะไปค้าบริการ อย่างประเทศสิงคโปร์ เมืองที่หลายคนบอกว่า ค่อนข้างเข้มงวด หากโดนจับได้ ถึงขนาดต้องเฆี่ยน โบยด้วยหางกระเบน หรือโกนศีรษะประจาน แบล็คลิสต์ห้ามเข้าประเทศอย่างถาวร ทั้งจำและปรับ เป็นต้น

ประเทศที่นิยมไปค้ากาม ข้ามชาติของรักร่วมเพศ ...

หากบางคนนิยม ค้าขายใกล้บ้าน มองตลาดเพื่อนบ้านอย่างสิงคโปร์ หรือ ฮ่องกง นับว่าถูกใจคอเอเซียเหมือนกัน บางรายสร้างภาพไปเที่ยว ช้อปปิ้ง แต่จริงๆ แล้วจุดประสงค์หลักคือ ค้าน้ำกาม ข้ามชาติ กลุ่มเป้าหมายของผู้ซื้อทางเอเซียจะนิยมกะเทยแปลงเพศแล้ว หากใครนิยมไส้กรอกเยอรมัน สวรรค์ทางตะวันตกอีกซีกโลก ซึ่งกะเทยไทยจะได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดีของโลกเกย์เสรี ภายใต้ประเทศเยอรมนี กะเทยไทยหลายคนได้ดิบได้ดี มีสามีเป็นตัวเป็นตน อยู่กิน แต่งงานกันอย่างถูกต้องตามกฎหมาย เป็นเรื่องธรรมดา เหมือนชายหญิงทั่วไป

เพราะอะไรถึงตัดสินใจไปค้าน้ำกาม...

จุดประสงค์หลักของการค้าน้ำกามคือ การทำเงินเพื่อชีวิตและความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น บางรายบอกว่า "กะเทยอย่างชั้นไม่มีอะไรที่ต้องเสีย" การเอาตัวเองแลกกับก้อนเงินเพื่อให้ครอบครัวและตัวเองมีเงินใช้จ่าย จึงเป็นจุดประสงค์หลักของการค้าน้ำกาม

นอกจากนี้ยังมีจุดประสงค์รอง ที่น่าจับตามองคือการไปค้นหา สามีที่เป็นตัวเป็นตนเพื่อต้องการใครสักคนอยู่เคียงข้างใช้ชีวิตด้วยกันเหมือนคู่รักชายจริงหญิงแท้ทั่วไป โดยไม่ต้องปกปิดหรือ เกรงต่อสังคมภายนอก

แต่ก็มีบางรายที่ตัดสินใจไปเพื่อหาประสบการณ์ และความต้องการทางเพศของตัวเองซึ่งเป็นอัตราน้อย หากเปรียบเทียบกับความเสี่ยงในการค้าน้ำกามข้ามชาติ..

ทำอย่างไรจะแก้ปัญหานี้ได้ ....

ยากมากที่จะแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ เพราะกะเทย กลุ่มรักร่วมเพศ ผู้ค้าน้ำกามข้ามชาติเหล่านี้ ไม่ได้จดทะเบียนอย่างถูกต้องของอาชีพโสเภณี ซึ่งส่วนมากจะนิยมเข้าประเทศด้วยความสามารถพิเศษอย่างเป็นนางโชว์คาบาเรต์ หรือนักท่องเที่ยวที่มีรากฐานมั่นคง น่าเชื่อถือ แม้แต่เป็นแขกรับเชิญของชนชาติที่จะไปร่วมค้าขาย

ซึ่งจะห้ามปรามคงยากลำบาก หากแต่เป็นสามัญสำนึกที่รับผิดชอบ ต่อหน้าที่และคุณธรรม ด้วยการรณรงค์ปลูกฝัง ค่านิยมที่ถูกต้อง เปิดมุมมอง โลกทัศน์ใหม่ของเกย์ไทยที่รักศักดิ์ศรี สร้างรายได้ สร้างงาน สร้างอาชีพและการยอมรับของสังคมก็จะช่วยให้ปัญหานี้ลดไปได้ในระดับหนึ่ง

ผลกระทบที่มีต่อการค้าน้ำกามข้ามชาติของรักร่วมเพศ....

ผลกระทบมีทั้งผลดีและผลเสีย แต่จะหนักไปทางข้อเสียของสังคมมากกว่า หากไม่นับข้อดีในการทำรายได้สู่ประเทศชาติ หลายคนคงพอรู้ว่าผลเสียนั้นเป็นเช่นไร นอกจากนี้ผลกระทบที่เกิดขึ้นส่วนบุคคล ที่เห็นได้ชัดมากที่สุดคือ การสูญเสียที่ร้ายแรงหากบางคนได้รับเชื้อโรคเอดส์กลับมาติดเป็นมลทิลไปตลอด เพราะผู้ใช้บริการมีหลากหลาย บ้างก็ทำไปด้วยความไม่รู้ตัว ไม่ระวัง พลั้งเผลอ เจอน้องเอช ชีวิตที่มีอนาคตก็ต้องจบฉากลงอย่างน่าเวทนา

มองผ่านคอลัมน์ "พาเม้าท์ชีวิตชาวเกย์" ถึงเพื่อนชาวรักร่วมเพศ....

โดยส่วนตัวแล้ว อันที่จริงชาน่าว่าเป็นเรื่องสิทธิส่วนบุคคล พวกเค้าอาจจะมีความจำเป็นอย่างมากที่เลือกทำการค้าน้ำกามข้ามชาติ แต่หากเรามีทางเลือกได้ก็ควรจะหาทางออกที่ดีกว่านี้ สร้างกระแสค่านิยมแบบใหม่ โดยการสร้างงาน มีอาชีพในสังคมที่ดีซึ่งก็อยากจะฝากวอนถึง เพื่อนมนุษย์ชายจริง หญิงแท้ ให้โอกาสและการยอมรับชาวรักร่วมเพศได้อยู่ในสังคม ทำงานได้ในทุกตำแหน่งหน้าที่ที่เท่าเทียมกัน โดยไม่แบ่งแยก รังเกียจเดียดฉันท์ เหยียดหยาม หรือมองชาวรักร่วมเพศเหมือนกลุ่มประหลาด กลุ่มด้อยคอยสร้างปัญหาในสังคม เพื่อความเป็นสุขในโลกใบนี้อย่างเท่าเทียมกัน

หากจะมองถึงอาชีพ หรือพาร์ทไทม์บริการทางเพศนั้นไม่ได้มีแต่ประเทศไทย ทุกมุมโลกเมืองไหน ๆ ก็มีขายบริการกันเกลื่อน แล้วแต่นโยบายและความเป็นไปได้ของแต่ละที่ แม้กระนั้นก็อย่าให้เกินงามหรือมากเกินไป

สำหรับใครที่คิดจะก้าวไปสู่วงจร "ค้าน้ำกาม ข้ามชาติ" ก็ควรจะไตร่ตรอง คิดแล้วคิดอีก ก่อนที่จะสายไปเกินกว่าแก้ เพราะชีวิตเป็นของเรา เราเลือกได้...ขึ้นอยู่กับเราจะเลือกดำเนินเดินไปทางไหน... "ขอให้ทุกคน สวย (หรือไม่สวยก็ตาม) เลือกได้นะคะ"