รักต้องอ้วน : ซิลเดอเรล่ายุคต้องอ้วน

กราบสวัสดีงาม ๆ ก่อนอื่นดิฉันขอแนะนำตัวกับคุณผู้อ่านที่รักทุกคนนะคะ ดิฉันชื่อ รุ้งรวี ศิริธรรมไพบูลย์ เป็นลูกแม่ค้าขายข้าวราดแกง อยู่แถว ๆ บางพลัด ตอนนี้ดิฉันก็ตั้งหน้าตั้งตาเรียนให้จบ (ก่อนที่แม่จะจับได้ว่าลูกสาวมันไปมหาลัยแต่ไม่ไปเรียน เพราะมัวแต่นั่งจ้องผู้ชาย) และก็ถ้าคุณผู้อ่านที่รักทั้งหลายพอจะเคยอ่านงานเขียนของดิฉันมาบ้างตามนิตยสาร (ฉบับเดียว) ที่ฉันเคยเขียนอยู่ก็พอจะรู้ว่ารุ้งรวีคนนี้เป็นคนอย่างไร แต่ตอนนี้ก็ไม่ได้เขียนอะไรแล้วหละค่ะ เพราะอะไรน่ะเหรอคะ ปรกติเวลาคนอื่น ๆ ถามดิฉันก็จะตอบว่าดิฉันต้องการตั้งใจเรียนให้จบ ไม่อยากให้มีเรื่องงานมาเป็นภาระ เลยตัดสินใจหยุดเขียน แต่ความจริงที่ไม่อยากจะบอกก็คือ เขาไล่ออกค่ะ ไม่ใช่เพราะดิฉันเขียนไม่ดีนะคะ แต่เป็นเพราะว่าแอบไปมีเซ็กส์ที่ที่ทำงานจนเขาจับได้ก็เลยถูกไล่ออกไงคะ ดิฉันหละเจ็บใจ แหมแค่นี้ เรื่องธรรมดา ใคร ๆ เขาก็มีกัน ทำไมต้องถึงกับไล่กันออกด้วย จริงไหมคะ คุณผู้อ่านที่รักขา

และพอดีว่าดิฉันพอรู้จักมักจี่กับคนที่เว็บไซต์นี้ และเขาก็เคยอ่านงานของดิฉันบ้าง เขาก็เลยชวนให้มาเขียน แต่มีข้อแม้ว่าให้ดิฉันส่งงานทาง E-mail เท่านั้น ห้ามเข้าไปที่ที่ทำงาน ดิฉันก็ลังเลอยู่สักพัก เพราะว่าดิฉันก็อยาก เอ่อ เรียนหนังสือให้จบไงคะ แต่พอสืบทราบมาว่าที่ที่ทำงานไม่มีผู้ชาย (หล่อ ๆ ) ซักเท่าไหร่ดิฉันก็เลยตอบตกลงทันที

เอาหละค่ะ คุณผู้อ่านที่รัก ดิฉันก็พล่ามมาตั้งนานแล้ว เอาเป็นว่ามาพูดถึงคอลัมน์นี้กันดีกว่าค่ะ ชื่อคอลัมน์ก็บอกแล้วใช่ไหมคะว่าดู " ละคร" ก็ตามที่ดิฉันถนัดแหละค่ะ แต่พอดีว่าช่วงนี้ดิฉันเห็นว่ามีเรื่องที่กำลังน่าสนใจ คือ หนังเรื่องธิดาช้าง หนังเรื่องนี้ทำให้ดิฉันคิดถึงละครเรื่องหนึ่งที่นางเอกก็ไซส์ใกล้เคียงกัน เอาเป็นว่า ประเดิมคอลัมน์ด้วยละครเรื่องนี้ก็แล้วกันนะคะ คุณผู้อ่านที่รักขา

" รักต้องอ้วน" เป็นละครเบาสมองที่นางเอกตัวไม่เบาเลย บทประพันธ์และบทโทรทัศน์โดย วิลักขณา นำแสดงโดย น็อต วรฤทธิ์ เฟื่องอารมณ์ และนางเอกใหม่รุ่นบิ๊ก เป็ป เขมิกา สุขประสงค์ดี ตามมาอ่านต่อกันค่ะคุณผู้อ่านที่รักทุกคนว่า นางเอกที่หุ่นอย่างกับลูกช้างในละครเรื่องนี้เธอจะต้องประสบพบเจออะไรบ้าง จะเหมือนนางเอกสวยๆ อย่างในละครเรื่องอื่นๆ หรือเปล่า ?

เริ่มเรื่องด้วย " จิ๋ว" (เขมิกา สุขประสงค์ดี ) นางเอกของเรื่อง เธอเป็นนางพยาบาลสาวน้อยที่มาพร้อมกับน้ำหนักเกือบร้อยกิโลกรัม เธอหลงรักคุณหมอหนุ่ม วรเทพ (เมทนี บุรณศิริ ) อย่างคลั่งไคล้ แต่สุดท้ายก็ต้องอกหักเมื่อคุณหมอวรเทพเป็นผู้ชายที่รักเพศเดียวกันไปซะนี่ ทางด้านพระเอกของเรื่อง " คุณชายพัท" (วรฤทธิ์ เฟื่องอารมณ์ ) เป็นนักแข่งรถรูปหล่อ รวย และมีแฟนสาวสวยเป็นดีไซเนอร์ชื่อดัง " แคท" (มาริสา แอนนิต้า ) ซึ่งทั้งสองก็รักกันจนถึงขั้นที่เตรียมจะแต่งงานกันในไม่ช้า แต่ก็มีเหตุร้ายเกิดขึ้น เมื่อคุณชายพัทประสบอุบัติเหตุ โดนโจรปล้นและถูกตีที่ศีรษะจนทำให้ตาทั้งสองข้างมองไม่เห็น ซึ่งยังไม่แน่ว่าจะมีโอกาสมองเห็นอีกหรือไม่

เมื่อคุณชายพัทรู้ว่าตัวเองอาจจะต้องพิการตาบอดไปตลอดชีวิต ก็กลายเป็นคนโมโหร้าย เครียด และเริ่มอาละวาดหนักเข้า กิตติ (ชัชวลิต ศิริทรัพย์ ) ผู้จัดการส่วนตัวของคุณชายพัท และเป็นลูกพี่ลูกน้องของจิ๋ว จึงจ้างจิ๋วให้มาเป็นพยาบาลส่วนตัวของคุณชายพัท โดยที่คุณชายพัทไม่รู้เลยว่าจิ๋วเป็นพยาบาลสาวที่มีน้ำหนักเกือบร้อยกิโลกรัม การที่คุณชายพัทกลับกลายมาเป็นคนที่ไม่สามารถมองเห็นได้ ทำให้แฟนสาว แคท เริ่มที่จะตีตัวออกห่าง เพราะไม่อยากที่จะมีแฟนเป็นคนพิการตาบอด จนทำให้คุณชายพัทเสียใจ ในขณะเดียวกันจิ๋วซึ่งเป็นพยาบาลส่วนตัวก็ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของคุณชายพัทโดยปริยาย

จิ๋วดูแลเอาใจใส่คุณชายพัทเป็นอย่างดี และเป็นคนเดียวที่สามารถทำให้คุณชายพัทไม่อาละวาดได้ และจิ๋วก็นึกชอบคุณชายพัทขึ้นมา เธอจึงไม่ยอมบอกความจริงแก่คุณชายพัทว่าเธอเป็นหญิงสาวที่มีน้ำหนักเกือบร้อยกิโลกรัม และด้วยความที่จิ๋วเป็นคนที่ดูแลเอาใจใส่อย่างดี และรู้ใจคุณชายพัทที่สุด จนทำให้คุณชายพัทรู้สึกชอบจิ๋วขึ้นมา โดยที่ในจินตนาการของคุณชายพัทนั้น จิ๋วเป็นหญิงสาวสวยหุ่นดี ( เมทินี กิ่งพโยม ) สุด perfect และสุดท้ายแฟนสาว แคท ของคุณชายพัทก็จากไปมีแฟนใหม่

จนถึงวันที่คุณชายพัทผ่าตัดและสามารถกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง จิ๋วกลัวว่าเมื่อคุณชายรู้ความจริงว่าตัวเองเป็นผู้หญิงอ้วนก็จะรับไม่ได้ จึงได้วางแผนให้ จูน ( มนชญา ศรีสวัสดิ์ ) น้องสาวของตน สลับตัวมาเป็นตัวเธอเองแทน เพื่อที่เธอจะลดความอ้วนให้ได้ภายในสามเดือน คุณชายพัทเมื่อสามารถมองเห็นได้เป็นปรกติแล้ว จึงได้ของจูน (ที่คิดว่าเป็นจิ๋ว ) แต่งงาน แต่สุดท้าย ความจริงก็เปิดเผยออกมา คุณชายพัทรู้สึกสับสน และรับไม่ได้ที่จิ๋ว พยาบาลสาวที่ตนเองจินตนาการไว้อย่างดี กลับกลายมาเป็นผู้หญิงที่อ้วนเกือบร้อยกิโลกรัม จึงหันกลับไปคบกับแคท แฟนเก่า จนทำให้จิ๋วผิดหวังเป็นอย่างมากจึงกลับมากินจุเหมือนเดิม และตัดใจจากคุณชายพัท

หลังจากนั้นจิ๋วก็ได้พบกับ พีท (เฉลิมพล บุญรอด ) ชายหนุ่มที่มีรูปร่างอย่างเดียวกัน พีทหลงรักจิ๋วและจนถึงขั้นที่ขอจิ๋วแต่งงาน และจิ๋วก็คิดที่จะตกลงปลงใจกับพีท คุณชายพัทเมื่อเห็นจิ๋วกับพีทก็รู้สึกไม่พอใจ เกิดอาการหึงหวง และสับสนกับตัวเองว่าในที่สุดแล้วตนเองรักจิ๋วจริง ๆ หรือเปล่า และสุดท้ายเหมือนโชคชะตาจะเล่นตลกเมื่อคุณชายพัทประสบอุบัติเหตุรถคว่ำ และแกล้งทำเป็นตาบอดอีกครั้ง จนทำให้จิ๋วเป็นห่วงอย่างมาก และด้วยใจที่ยังรักคุณชายพัทอยู่ จิ๋วจึงเข้าไปเยี่ยมคุณชายพัท และทั้งสองก็สารภาพรักต่อกัน ความรักของหญิงอ้วนอย่างจิ๋วก็จบลงอย่าง happy ending

และด้วยความที่ละครเรื่องนี้เหมือนถอดพล็อตเรื่องมาจากซิลเดอเรล่า คนดูที่เป็นเพศหญิงอย่างดิฉันและอีกหลาย ๆ คนทั้งที่อ้วนหรือไม่อ้วนก็พลอยที่จะเคลิบเคลิ้มหลงใหล พาฝันไปกับเจ้าชายรูปงามที่จะนำพาผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลก (ซึ่งก็แน่นอนต้องเป็นเราหละ ) เข้าไปอยู่ในปราสาทอันใหญ่โต ครองรักกันตราบนานเท่านาน ซึ่งถ้าเป็นกรณีหญิงผอมเพรียวอย่างดิฉันก็คงไม่โดนละครหลอกอย่างเจ็บช้ำสักเท่าไหร่ แต่หญิงอ้วนอีกหลายผู้หลายคนนี่สิ ดิฉันไม่แน่ใจว่าตอนนี้พวกเธอฝันไปไกลถึงไหนต่อไหนแล้ว

ละครเรื่องนี้คงจะประสบความสำเร็จในการหลอกลวงผู้หญิง " ชายขอบ" ได้เป็นอย่างดี เหมือนๆ กับที่หนังเรื่อง pretty woman หลอกให้กะหรี่ทั้งโลกออกมายืนรอผู้ชายอย่าง ริชาร์ด เกียร์ เรียกให้ขึ้นรถไปด้วย เอ๊ะ ดิฉันชักไม่แน่ใจแล้วว่าตกลงละครเรื่องนี้ลอกพล็อตเรื่องมาจากเรื่องไหนกันแน่ เพราะมันคุ้นๆ ไปหมดเลย

ความน่าสนใจสำหรับดิฉันในละครเรื่องนี้ ก็คงเป็นที่ตัวนางเอกของเรื่อง จิ๋ว ที่เธอเป็นหญิงอ้วน ด้วยเพราะความที่เธออ้วนนั่นเอง และความอ้วนของเธอในละครเรื่องนี้ถูกหยิบมาให้เป็นประเด็นหลักของละคร ความเป็นผู้หญิงอ้วนที่ผู้หญิงทุกคน (? ) ล้วนไม่อยากให้มันมากล้ำกลาย แต่เมื่ออ้วนแล้ว ความอ้วนถูกสังคมทำให้มันเป็นอย่างไรนี่สิน่าสนใจที่สุด และผู้หญิงอ้วนในละครเรื่องนี้ และในสังคมความเป็นจริงถูกทำให้เป็นอย่างไร มาค่ะมาอ่านกันต่อ

จิ๋ว นางเอกของเรื่องเธอเป็นภาพแสดงแทนของผู้หญิงอ้วนที่ดิฉันคิดว่าสังคมไทยและอีกหลาย ๆ ที่ในโลกนี้เหมือนจะมีโลกของแบบ " ผู้หญิงอ้วน" เอาไว้หมดแล้ว แต่หลังจากที่ดิฉันสังเกตการปรากฏตัวของหญิงอ้วนในสื่อต่าง ๆ มานานพอสมควร ดิฉันว่าภาพของผู้หญิงอ้วนยิ่งเลวร้าย และเป็นเหยื่อที่ขายได้มากขึ้นไปทุกที อย่างเช่นในละครเรื่องนี้ รักต้องอ้วน หญิงอ้วนอย่างจิ๋วก็ไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงอ้วนอีกหลาย ๆ คนที่นั่งดูโทรทัศน์ (และกินขนม ) อยู่ที่บ้าน แต่ " แบบ" ของตนมาลอยป้วนเปี้ยนตามสื่อต่าง ๆ อยู่ทุกหนทุกแห่ง

จิ๋ว เธอเป็นนางพยาบาล เพียงแค่การปรากฏตัวของเธอในละครเรื่องนี้ เธอก็เป็นเพียงแค่ผู้หญิงชั้นรอง คือเป็นเพียงพยาบาล ที่ถือว่าเป็นอาชีพผู้ช่วยของผู้ชายอย่างหมอ อาชีพพยาบาลไม่ใช่อาชีพที่น่ารังเกียจ หรือต่ำต้อยกว่าด้อยค่า แต่เมื่อเราลองมองดู " นางเอก" ในบทประพันธ์ที่ถือว่าร่วมสมัยคนอื่น ๆ ก็จะเห็นได้ว่าพวกเธอเหล่านั้นยังโชคดีกว่านางเอกอย่างจิ๋วมากนักที่อาจจะมีอาชีพการงานดี ๆ อย่างอื่นทีไม่ถือเป็นเพียงแค่ผู้ช่วยผู้ชายอย่างพยาบาล และนี่ยังไม่นับรวมถึงความที่จิ๋วอ้วนอีกด้วยนะคะ ช่างน่าอนาถใจยิ่งนัก

เมื่อเรามาดูความเป็นพระเอกและนางเอกในเรื่องนี้ ก็จะเห็นได้ว่า ความเป็นผู้หญิง (และอ้วนอีกด้วย ) ยิ่งถูกกดลงไปอย่างเห็นได้ชัด ทางด้านพระเอกของเรื่องนั้น คุณชายพัท ดูแค่คำว่า " คุณชาย" ก็พอจะทราบถึงต้นตระกูลของพระเอกแล้วว่าคงจะเป็นผู้ดีมีเงิน นามสกุลเก่าแก่ พ่อแม่ทิ้งมรดกไว้ให้ใช้เล่น ๆ ไม่ต้องทำมาหากินอะไร ซึ่งก็จริง ๆ ค่ะ เพราะพระเอกเรื่องนี้เป็นนักแข่งรถ ซึ่งดิฉันก็นั่งคิดว่าโอ้โห น่าสบายจังเลยแฮะ แค่แข่งรถก็รวยขนาดนี้ ซึ่งส่วนมากดิฉันก็ไม่เห็นว่าถ้าพระเอกไม่แข่งรถแล้วจะอดตาย และมิหนำซ้ำยังมีผู้จัดการส่วนตัวซะด้วยสิคะ นอกจากจะรวยทรัพย์แล้วพระเอกยังรวยรูปอีกด้วย เพราะเป็นผู้ชายที่รูปหล่อ มีหน้ามีตาในสังคม

ความเป็นคุณชายในเรื่องคงจะมาจากความเป็น " เจ้าชาย" อย่างพล็อตเรื่อง เจ้าชายผู้สูงศักดิ์ มีรูปโฉมงดงาม มาตกหลุมรักผู้หญิงชาวบ้าน ที่แสนจะธรรมดา (แต่ในเรื่องนี้ให้เป็นผู้หญิงอ้วนแทน ) ส่วนนางเอกของเราในเรื่องก็เป็นผู้หญิงธรรมดา มีอาชีพเป็นแค่นางพยาบาลที่ไม่ร่ำรวยอะไร แถมหล่อนยังเป็นผู้หญิงอ้วน ที่เป็นอีกภาคของผู้หญิงที่ไม่น่า " เอา " สำหรับผู้ชาย ที่วัน ๆ ไม่ทำอะไร นอกจากกิน และฝันหวานว่า สักวันหนึ่งคงจะเจอเจ้าชายหนุ่มรูปงามมาเห็นความดีของตัวเอง และหลงรักตนในที่สุด ช่างเป็นพล็อตเรื่องที่ลอกมาอย่างง่าย ๆ และน้ำเน่าเป็นที่สุด

ความรักของผู้หญิงอ้วนอย่างจิ๋วที่เกิดขึ้นกับพระเอกรูปหล่ออย่างคุณชายพัท ก็เกิดโดยมีปัจจัยที่น่าอับอายทางสติปัญญา และเป็นที่น่าอดสูใจแก่ผู้หญิงอ้วนทั่วโลก เนื่องด้วยละครเรื่องนี้ได้ทำให้เหตุแห่งความรักระหว่างหญิงอ้วน และคุณชายรูปงามเกิดขึ้นโดย " ความไม่รู้" และ " ความไม่เห็น" ของผู้ชาย เพราะคุณชายพัทต้องกลายมาเป็นชายหนุ่มที่ตาบอด (ชั่วคราว ) และไม่รู้ว่าหญิงสาวที่ตนเองกำลังมีความรู้สึกที่เรียกว่า " รัก" เกิดขึ้นนั้นเป็นหญิงสาวที่มีรูปร่าง " อ้วน" น้ำหนักเกือบร้อยกิโลกรัม

" การมองไม่เห็น" ของคุณชายพัทในละครเรื่องนี้ดูเหมือนว่าละครกำลังจะบอกปรัชญาที่ลึกซึ้ง (ที่ทุกคนรู้อยู่แล้ว และนำมาพูดกัน แต่ไม่มีใครปฏิบัติ ) คือการมองคนไม่ให้มองที่รูปลักษณ์ภายนอก แต่ให้มองเข้าไปในหัวใจ ที่จิตใจที่ดีงามของเขา ซึ่งดิฉันก็คิดว่ามันน่าจะเป็นสิ่งที่ถูกต้องอยู่หรอกค่ะ

แต่นี่ละครเล่นให้พระเอกไม่เห็นรูปกายภายนอกก่อนนี่คะ ถึงแม้จะสัมผัสได้ถึงจิตใจที่ดีงามแล้วก็ตาม แต่ถ้าแน่จริง ทำไมไม่ให้เห็นพร้อม ๆ กันไปเลย ทั้งรูปกายภายนอก และจิตใจภายใน แล้วมาดู กันซิว่า " ผู้ชาย" อย่างคุณชายพัท (และผู้ชายทั้งโลกที่ไม่อ้วนและอัปลักษณ์มากเกินไป ) ที่ทั้งหล่อ ทั้งรวย จะเลือกเอาแบบไหนกันแน่ จะเอาจิตใจที่ดีงาม แต่รูปร่างอ้วน ไม่น่าเอา หรือจะเอาแบบสวยเสียวเพรียวลม เรื่องจิตใจค่อยไปว่ากันทีหลัง เพระสุดท้ายเราทุกคนก็รู้กันอย่างลึกๆ ในจิตใจอยู่แล้วว่า ความจริงนั้นรูปกายภายนอกนั้นมาก่อนเป็นอันดับหนึ่ง แต่ละครเรื่องนี้ก็เลือกที่จะหลอกคนดู (และตัวเอง ) เพราะเอาความจริงไปหลบอยู่ในมุมมืดและเอาความหลอกลวงมาหากินกับผู้หญิงอ้วนที่นั่งดูละครพาฝันอย่างใจจืดใจดำ

มิหนำซ้ำรักต้องอ้วน ยังสร้างความเพ้อฟันพร้อม ๆ กับฉายภาพความเป็นจริงของผู้ชายทุกผู้ทุกคนอย่างตรงไปตรงมา แต่กลับเลือกที่จะหลอกลวงสาวอ้วนต่อไป ด้วยการที่ละครเรื่องนี้ได้เลือกให้หญิงสาวอย่าง แคท แฟนเก่าของคุณชายพัท เป็นผู้หญิงที่สวย หุ่นดีระดับนางแบบ และก็ใช้นางแบบในความเป็นจริงมาเล่นเองซะด้วย และแคทก็ไม่ใช่นางอิจฉาตามแบบในละครน้ำเน่าทั่ว ๆ ไป แต่พระเอกก็ไม่กลับไปเลือกแคท เพียงเพราะเธอทิ้งพระเอกไป เพราะกลัวว่าจะมีแฟนเป็นคนตาบอด ทั้ง ๆ ที่ทั้งสองคนก็กลับมาคบกันอีกครั้ง คงเป็นเพียงเพราะเธอมีเพียงรูปกายภายนอกที่ดี แต่จิตใจภายในอาจจะไม่ดีเท่าที่ควร ตัวละครอย่างแคทจึงถูกสร้างขึ้นมาให้เป็น ขั้วตรงข้ามกับจิ๋ว เพื่อเปรียบเทียบ ปรัชญาที่ว่า จิตย่อมมาก่อนกายเสมอ และการที่พระเอกของเรื่องจินตนาการถึงจิ๋วเป็นผู้หญิงแสนสวย หุ่นดี อย่างลูกเกด เมทนี ที่เราทุกคนคงไม่ปฏิเสธว่าเธอเปรียบเสมือน sexy symbol ของเมืองไทยเลยทีเดียว ก็เป็นเหมือนกับการฉายเข้าไปให้เห็นถึงความจริงในจิตใจผู้ชายทั่ว ๆ ไป แต่น่าผิดหวังนักที่ละครเรื่องนี้กลับไม่เล่นไปตามความจริงที่ควรจะเป็น

นี่คือความผิดพลาดอย่างใหญ่หลวงของละครเรื่องนี้ ที่ไม่น่าให้อภัยเป็นอย่างยิ่ง การทำให้ผู้ชายเลือกที่จะมองไม่เห็นรูปกายภายนอกของผู้หญิงอ้วน ก่อนที่จะรัก เป็นเหมือนการทำลายคุณค่าความเป็นผู้หญิงของผู้หญิงอ้วนลงอย่างราบคาบ ทั้งในด้านความเป็นมนุษย์ และความเป็นมนุษย์ที่มีความต้องการทางเพศ ความเป็นผู้หญิงอ้วนที่ผู้ชายได้เห็นรูปกายภายนอกก่อนก็คงไม่คิดจะรัก แต่ถ้าปิดตาไม่ให้เห็นซะ ผู้หญิงอ้วนก็น่าจะเป็นผู้หญิงที่ " เอา" ได้เหมือนกัน ความอ้วนจึงได้กลายเป็นอุปสรรคสำคัญของการดำรงชีวิตทั้งด้านความรัก และความต้องการทางเพศของผู้หญิง ซึ่งต้องถูกกำหนดและถูกเลือกโดยผู้ชาย ทั้งผู้ชายที่อ้วนและไม่อ้วน เหมือนในตอนที่จิ๋วอกหัก และพีท ผู้ชายอ้วนที่เข้ามาจีบ จนจิ๋วคิดเลยไปถึงว่า ผู้หญิงอ้วน ก็คงต้องคู่กับผู้ชายอ้วน หรือการที่จิ๋วพยายามสร้างแผนการเปลี่ยนตัวเองกับจูน เพื่อที่ตัวเองจะลดความอ้วนให้ได้ เพื่อความรักและผู้ชายอย่างคุณชายพัท

วาทกรรมเรื่องความรัก และความเป็นผู้หญิงที่น่าเอาจึงกลายเป็นสิ่งที่หลอกหลอนผู้หญิงอ้วนทุกคน และได้กลับมาตอกย้ำอย่างไม่ไยดีอีกครั้งจากละครเรื่องนี้ ทั้ง ๆ ที่ละครที่มีนางเอกเป็นผู้หญิงอ้วนจะเป็นมิติใหม่ที่จะมาช่วยปลดแอกผู้หญิงอ้วนออกจากโลกของแบบตามที่สังคมกำหนด แต่ผู้หญิงอย่างจิ๋ว ก็กลับกลายมาเป็นเหยื่ออันโอชะและตัวโตที่สุดจนได้ เฮ้อ น่าเศร้าไหมคะคุณผู้อ่านที่รัก

นางเอกอย่างจิ๋ว ถึงแม้จะเป็นนางเอกตามบทประพันธ์รุ่นใหม่ แต่ " ความเป็นนางเอก" ที่ติดตัวเธอมา ที่ถูกสร้างขึ้นมากลับเป็นแบบฉบับนางเอกรุ่นเก่าตามแต่โบราณ คือ นางเอกที่ดี อยากให้พระเอกรัก ต้องเอาความดีเข้าสู้ อย่าเอาร่างกายหรือความสาว ความสวย เข้าสู้ เพราะนั่นคือความเป็นนางอิจฉา นางเอกต้องอดทน มานะพยายาม ทำดีสารพัด เพื่อที่สุดท้ายในตอนจบพระเอกก็จะเกิดดวงตาเห็นธรรม ถึงความดีที่นางเอกสู้สั่งสมมาตลอดทั้งเรื่อง จิ๋วก็เช่นเดียวกันกับนางเอกตามแบบฉบับนี้ เธอสู้อุตส่าห์ดูแลเอาใจใส่พระเอกเป็นอย่างดี ไม่เคยห่างไม่เคยหนีไปไหน ถึงแม้พระเอกจะตาบอด อารมณ์ร้าย เธอก็ยังดีต่อเขาเสมอ ไม่เคยคิดรังเกียจเดียดฉันท์ จนสุดท้ายพระเอกก็กลับมารักเธอ ถึงแม้ว่าเธอจะอ้วนก็ตาม

ดิฉันไม่รู้ว่าผู้หญิงอ้วนที่ดูละครเรื่องนี้จะคิดอย่างไรบ้าง จะชอบหรือไม่ชอบอย่างไรนั้น ดิฉันไม่ขอออกความคิดเห็น แต่สิ่งที่ดิฉันกลัวเหลือเกินก็คือว่า พวกเธอเหล่านั้นอาจจะกำลังนั่งฝันหวานรอผู้ชายตาบอด หล่อ ๆ รวย ๆ สักคนมาตกหลุมรักในความดีของเธอ ถึงแม้ว่าเธอจะอ้วนก็ตาม โดยที่ลืมคิดไปว่า ละครเรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่โกหกทั้งเพ