ปรัชญาแบบแมวๆ กับชีวิตที่มีทางเลือก(เสมอ)
คอลัมน์/ชุมชน
ภาพโดย JR
........ ฉันกำลังเลี้ยวรถจักรยานยนต์ออกจากวัดป่าแห่งหนึ่งในขอนแก่น สายตาก็ดันไปสะดุดลูกแมวตัวกระจ้อยร่อย กำลังคลานงุ่มง่ามออกจากกล่องกระดาษสภาพเยินๆ คล้ายถูกโยนทิ้งไว้ที่ศาลารอรถประจำทางหน้าวัด มันคงไม่ได้คลานออกมารอรถสองแถวหรือรถ บขส. เป็นแน่ ไม่รู้ตอนนั้นคิดยังไง (สงสัยไม่ทันคิด) ถึงได้หยิบมันใส่กระเป๋ากลับไปบ้าน ปุยฝ้ายเลือกตั้งแต่ที่หลับที่นอน นม อาหาร ยันทรายสำหรับขับถ่ายนั่นเทียว อาหารธรรมชาติอย่างปลาย่างใหม่ๆ ปุยฝ้ายไม่สน เธอสนแต่ของมียี่ห้อ อาหารแมวยี่ห้อไหนลองแล้วไม่ถูกปาก เป็นอันว่าครั้งเดียวเลิก หิวให้ตายก็ไม่แตะ นมวัวยูเอชทีก็ไม่ชอบ นมผงสำหรับแมวก็ไม่ปลื้ม ปุยฝ้ายชอบนมแพะ (ซะงั้น!) นิสัยประหลาดอีกอย่างของปุยฝ้ายคือถ่ายแล้วไม่ยอมกลบ นับว่าผิดธรรมชาติแมวเป็นอย่างยิ่ง ไม่ว่ามันจะหย่อนก้นฉี่หรืออึ เสร็จธุระแล้วมันจะปีนออกจากถาด เดินลอยชายจากไป ไม่แม้แต่จะหันมามอง ปล่อยให้ฉันก้มหน้าก้มหน้ากลบแทน
เวลาเรียกชื่อ อย่างมากเธอก็เหลือบตามอง แล้วเชิดใส่ ถ้านอนอยู่ก็จะเปลี่ยนท่านอน หันก้นให้ซะอย่างนั้น บางวันนึกเอ็นดู เกาหูเกาคางให้ แมวตัวอื่นจะแหงนหน้าหลับตาพริ้มแบบเพลิดเพลิน แต่ปุยฝ้ายจะเบนหัวหนี ทำหน้ามุ่ย แล้วกระโดดขึ้นไปนอนในที่สูงๆ แสดงความรำคาญอย่างเปิดเผย ถึงเวลากิน ตัวอื่นๆ จะร้องกันระงม วิ่งเข้ามารุมจานอาหาร แต่ปุยฝ้ายจะนอนเฉย เรียกให้คอแตกก็ไม่มา แสดงกิริยาให้รู้ว่ายังไม่มีอารมณ์จะกิน จนใครๆ เขาแยกย้ายกันไปหมดแล้ว เธอจึงจะเยื้องย่างมานั่งร้องแง้วๆ อยู่ข้างจานอันว่างเปล่า สะบัดหางตบพื้นดังปุๆ แบบไม่สบอารมณ์ เป็นทำนองว่า ชั้นจะกินแล้วนะ หามาให้ชั้นกินเดี๋ยวนี้! แมวปกติรักสะอาด แต่ปุยฝ้ายไม่ใช่แมวปกติ เธอ "เกิน" ปกติ เธอรักสะอาดแบบมีเงื่อนไข (มาก) ปุยฝ้ายไม่ชอบกลิ่นเหงื่อ ทำงานเหงื่อโชกแล้วจะไปสุงสิงกับเธอละก็ อย่าฝัน ต้องอาบน้ำก่อน อาบน้ำเฉยๆ ไม่ได้นะต้องทาแป้งด้วย ปุยฝ้ายไม่ชอบแป้งตรางู (ผมรู้ คุณก็ใช้) ปุยฝ้ายชอบแป้งเด็กยี่ห้อที่ป้องกันความเปียกชื้นและเชื้อโรค ที่พิเศษ (ความจริงพิลึกมากกว่า) คือปุยฝ้ายชอบโลชั่นทามือ ถ้าวันไหนฉันทาโลชั่น ปุยฝ้ายจะตะกายขึ้นมาสูดดม แล้วก็เลียเอา เลียเอา ทุกตารางนิ้วจนมือฉันเปียกไปหมด หลังๆ ฉันไม่กล้าทาโลชั่น เพราะมันไม่ใช่ประเภท "ใช้กินใช้ทาในหลอดเดียวกัน" กลัวปุยฝ้ายได้รับสารอันตราย พอปุยฝ้ายเข้ามาสำรวจมือของฉันแล้วไม่พบกลิ่นถูกใจ มันก็สะบัดก้นจากไปอย่างไม่ใยดี
ปุยฝ้ายเป็นสาวเจ้าเสน่ห์ มีแมวหนุ่มๆ มารุมสมัครรักใคร่ แต่ฝันไปเถอะ ปุยฝ้ายไม่สนใจง่ายๆ ใครเผลอเข้าใกล้เป็นโดนปุยฝ้ายตะปบ ตบผลัวะๆ หนีแทบไม่ทัน แต่บทเธอจะสนใจใครขึ้นมา เธอจะเป็นฝ่ายเดินเข้าไปหา ยกเท้าหน้าล็อคคอเจ้าตัว (เคราะห์ร้าย) นั้นไว้ แล้วก็เลียหน้าตาหัวหูของอีกฝ่ายอย่างจริงจังจริงใจไม่มีอ้อมค้อม แต่ถ้าฝ่ายนั้นไม่เล่นด้วย เช่นพยายามจะดิ้นหนี (ด้วยความกลัว) เธอก็จะตบผลัวะทันทีเหมือนกัน ฐานที่บังอาจขัดใจ ดูเอาเถอะ แม้แต่เรื่องของหัวใจ ฉันก็ไม่เคยทำได้คม ชัด ลึก อย่างปุยฝ้ายเลย ฮือๆ นอกจากปุยฝ้ายจะยึดมั่นในปรัชญาชีวิตและความคิดที่ไม่เคยติดกรอบ(แบบแมวๆ) แล้ว หล่อนยังจัดอยู่ในประเภท "สวยเลือกได้" อีกต่างหาก คน(อยากสวย)ที่ไม่ค่อยมีทางเลือกอย่างฉัน ขอยกมือยอมแพ้ค่ะ.
|
