Skip to main content

นิทานหัดเขียน : ไม่เอาเจ้าเหลือง

คอลัมน์/ชุมชน


กิตติพันธ์ กันจินะ


กาลหลายครั้งนานมาแล้ว จนมันมีอีกครั้งหนึ่งเมื่อปีที่ผ่านมา....
ฟ้าสีครามไม่มีให้เห็น....เมฆหนาทึบปกคลุมไปทั่วฟ้า...แดดส่องแสงสาดส่องไปทั่วแผ่นดิน...
ณ ฟาร์มแห่งหนึ่ง คุณลุงหลายคนกำลังขะมักเขม้นกับการรอคอยการคลอดของลูกวัวตัวใหม่


ก่อนหน้านี้เมื่อหลายเดือนก่อน คุณลุงเริ่มต้นเกณฑ์พ่อวัวจากหลายแหล่งมาผสมพันธุ์กับแม่วัวตัวเผือกงาม เพื่อให้คลอดลูกวัวตัวใหม่ที่จะมาแทนเจ้า "เขียว" ที่มีอายุแค่ 10 ขวบ ที่ได้ตายลง เพราะถูกกลุ่มของคุณลุงฉีกแข้งฉีกขา ตบซ้าย ตบขวา แล้วคุณลุงก็บอกว่าจะสร้างลูกคนใหม่ให้ดีกว่าเจ้าเขียว แต่จะเอาต้นแบบของเจ้าเขียวมาสร้างพันธุ์ใหม่ให้ดียิ่งขึ้น เอาดีๆ แบบไม่มีที่ติเลย


เรื่องลำดับต่อมาคือ เมื่อได้โอกาสและจังหวะ คุณลุงก็ไปเกณฑ์พ่อวัวหลายตัวเพื่อมาผสมพันธุ์กับแม่วัวพ่อวัวนับร้อยตัว ผสมพันธุ์กะแม่วัวอย่างรอบคอบ ลีลา ท่วงท่า จังหวะ สวยงามไร้ที่ติ
แม่พันธุ์ตัวใหม่, คุณลุงเค้าไปเลือกมา เค้าบอกแม่วัวตัวนี้รับรองดีเยี่ยม และจะทำให้ลูกที่เกิดมาเติบโตได้อย่างถาวร ไม่ถูกเตะ ตบ ต่อย ฉีก กัด เหมือนอย่างที่เขียวโดนกระทำ


ตอนนี้ลูกตัวใหม่ใกล้จะคลอดออกมาแล้ว มีชื่อว่าเจ้า "เหลือง" เพราะพ่อวัวที่ผสมพันธุ์ เป็นพ่อวัวพันธุ์เหลืองเผือก ซึ่งหาได้ยากมากในป่าพงไพร .... สุดท้ายเหลืองก็ตั้งท่าจะคลอด แต่ฉะช้า ช้าก่อน ก่อนที่เหลืองจะคลอดได้อย่างสมบูรณ์แบบ คุณลุงแกตั้งกติกามาว่าต้องให้ชาวไร่ทั้งหลาย มาให้ "ตราปั๊ม" ก่อนว่า "เห็นชอบ" และ "ไม่เห็นชอบ" กับลูกวัวนามว่า "เหลือง" ตัวนี้ คือ หากเห็นชอบแล้วเจ้าเหลืองก็จะถูกนำมาเป็นลูกวัวที่อยู่คู่แผ่นดินต่อไป แต่ถ้าหากไม่เห็นชอบล่ะก็ คุณลุงจะหาลูกวัวตัวใดตัวหนึ่ง ที่เคยเกิดมาก่อนหน้านี้ เอามาเลี้ยงและตกแต่งให้ดีนิดหน่อย แล้วค่อยๆ ให้ชาวไร่ ชาวนา ชาวสวน เอาไปดูแลกันต่อ ให้ชาวไร่ได้สิทธิที่จะผสมพันธุ์และเลี้ยงลูกวัวตัวใหม่ด้วยตัวเอง


ข้าน้อยเอง ก็เป็นเด็กคนหนึ่งที่เห็นคุณลุงเค้าจัดการวางแผนทำคลอดเหลืองอย่างดี สิ่งที่เห็นคือ กว่าจะมาเป็นเจ้าเหลือง แม่พันธุ์ต้องถูกกระทำชำเรา ถูกรุมข่มขู่ ข่มขืน จากพ่อพันธุ์สามานต์ แน่นอน เราก็ไม่อยากให้เจ้าเหลืองต้องออกมาดูโลก ด้วยความหม่นหมอง และข้อครหาว่าเป็นวัวที่มาจากการกระทำโดยไม่พึงประสงค์ทางการปฏิสนธิ


เจ้าเหลืองเอ้ย....ขอโทษจริงๆ นะ ข้าน้อยไม่อยากจะให้เจ้าเหลืองต้องเติบโตมาด้วย ความไม่สมบูรณ์, ความไม่พร้อม, ความแค้น, การเอาคืนของคนต่างๆ ในผืนฟ้านี้ ดังนั้นของดังนั้น ด้วยความรัก ความเมตตา และกรุณาต่อเจ้าเหลือง ข้าน้อยจึงขออนุญาต บอกดังๆ ว่าคงจะ "ไม่เห็นชอบ" ให้เจ้าเหลืองลืมตามาบนโลก


ส่วนที่คุณลุงจะเอาลูกวัวตัวไหนมาใช้นั้น ก็เป็นเรื่องที่ทุเรศอย่างมาก ที่ตั้งกติกามาแบบเข้าข้างตัวเอง คือ หากเรากาไม่เอาเจ้าเหลือง คุณลุงก็จะเอาแบบไหนมาให้พวกเราเลี้ยงก็ไม่ลูก แบบนี้ มันเข้าทำนอง มัดมือชก จริงๆ


เอาเป็นว่า ในเมื่อข้าน้อยเกิดมาอยู่บ้านเดียวกับคุณลุงทั้งหลาย ก็คงต้องบอกว่า พวกข้าน้อยไม่ได้โง่ ไม่ได้ต้องยอมรับในสิ่งที่ท่านบอกเสมอไป พวกเราเป็นพลเมือง เป็นคนที่มีสิทธิ ในเมื่อเจ้าเหลืองไม่ชอบธรรมในที่มาของมัน เราก็ต้อง "ไม่รับ" และ "ไม่เห็นชอบ" ให้มันเกิดมา...


ใครที่ไม่อยากให้เกิดการจับแม่พันธุ์ที่ไม่ยินยอมพร้อมใจ มาข่มขืน กระทำชำเรา ไร้มนุษยธรรมสิทธิและการรุมสกรำต่างๆ ต้องร่วมกันบอกหรือกากบาทหรือปั๊มตราที่ช่องเหลี่ยมๆ ว่า "ไม่เห็นชอบ" เพราะมันอาจเป็นตัวแทนเสียงของเรา คนเล็กๆ หลายคนว่า มันจะเป็นการลงความเห็นเพื่อล้มล้าง เป็นสัญญาณแก่พวกคุณลุงทั้งหลายว่า ให้กลับเข้าบ้านไปเสีย....แก่แล้วอย่ามาเดินเพ่นพล่านอีกต่อไป


นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...ลุงแก่ๆ หงำเหงือกไม่เคยตาย แต่ยังมีวิญญาณเวียนว่ายไปมา ไม่ไปเกิดที่ชอบๆ เสียที ดังนั้นเราคงต้องร่วมกันแผ่เมตตา อุทิศส่วนกุศลให้วิญญาณของคุณลุงได้ไปสู่สุคติ อย่าได้กลับมาทำร้ายลูกวัวของชาวบ้านอีกต่อไป จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด