Skip to main content

ร้านช.ชาญ บางสิ่งที่หายไป

คอลัมน์/ชุมชน

ร้านช.ชาญ เป็นร้านอาหารเล็กๆ ตั้งอยู่ที่ถนนวงแหวนรอบกลาง ทางมางานพืชสวนโลก ฉันมาที่นี่ครั้งแรกเมื่อหลายปีก่อน ครั้งทำงานอยู่ที่ลำปาง พี่ที่รักคนหนึ่งพาฉันมา จำได้ว่ารู้สึกตื่นเต้นนิดๆ ว่าเชียงใหม่มีที่แบบนี้ด้วยหรือ ถนนเส้นนี้เมื่อสร้างใหม่ ๆ ก่อนงานพืชสวนโลกหลายปีนั้น ยังไม่มีอะไรเลย ร้านช.ชาญเป็นร้านอาหารแรก ๆ ที่เจ้าของถูกถนนตัดผ่านที่ดินของตัวเอง เหลือพื้นที่เล็ก ๆ ไม่กี่สิบตารางวานี้

เฮียชาญ เราเรียกเขาแบบนั้น เจ้าของร้านผู้น่ารัก ใบหน้าเปื้อนยิ้มอยู่เสมอ ต้อนรับขับสู้ เรียกฉันว่าอาจารย์ทุกคำ แม้ว่าไม่ได้เป็นอาจารย์มาหลายปีแล้ว ร้านช.ชาญ มีเมนูอยู่ไม่กี่อย่าง อาหารก็งั้น ๆ แต่ดาดฟ้าของร้านนั้นคือทีเด็ดที่ทำให้ปีศาจสุราทั้งหลายชอบมานั่งมองฟ้ามองดาว ขณะที่เบื้องหน้ามีทุ่งนาผืนสุดท้ายในเขตอำเภอเมืองเชียงใหม่ทอดยาวไปสู่ภูเขาที่ตั้งดอยสุเทพเบื้องหน้า


พระอาทิตย์ตกดินที่นี่งามนัก ฉันได้ภาพดี ๆ จำนวนมากจากดาดฟ้าร้านช.ชาญ

อยู่มาวันหนึ่ง คุณรุ่งโรจน์ เปี่ยมยศศักดิ์ ศิลปิน—ได้จัดแสดงงานศิลปะของเขาขึ้นที่กลางทุ่งนาแห่งนี้ มีการเปิดงานในคืนวันหนึ่ง เราเดินลงไปกลางทุ่งนา พูดคุยกัน แรงบันดาลใจของงานชุดนี้คือ ทุ่งนาผืนนี้คือผืนสุดท้ายในเขตอำเภอเมืองเชียงใหม่ และทั้งหมดนี้ไกลออกไปจนสุดเขตคลองชลประทาน คือ พื้นที่ของบริษัทแลนด์ แอนด์ เฮาส์ ซึ่งกำลังจะลงเสาก่อสร้างบ้านจัดสรรโครงการใหม่ในเร็ววันนี้ เหมือนเรามาร่วมบูชาเทพยดาฟ้าดิน ทุ่งนา ขุนเขา และดวงดาว ขอให้ความงามยังอยู่คู่กับโลก


ตัวอาคารของร้านช.ชาญนั้น เดิมสร้างขึ้นโดยไม่ถมที่ ทำให้ชั้นล่างนั้นอยู่ต่ำกว่าพื้นถนน แต่ก็ยังอยู่ในระดับเดียวกับทุ่งนา โดยมีรั้วกั้นขึ้นมาประมาณเมตรกว่า ๆ เมื่อหมู่บ้านจัดสรรถมดินขึ้นเสมอถนน เฮียชาญมีชั้นใต้ดินไปโดยอัตโนมัติ ดินอีกด้านของรั้วที่ถมมานั้น ทำให้รั้วเอนเข้ามาอีกด้านเนื่องจากรับน้ำหนัก ดูแปลก ๆ


โลกก็เป็นเช่นนี้แหละ เพื่อนที่นั่งข้างๆ เปรยขึ้นเบาๆ เมื่อฉันแวะมาถ่ายภาพปัจจุบันของร้านช.ชาญ ด้วยความใจหาย น้องอีกคนบ้านอยู่แถวนั้นก็บอกว่า ใจหายน้อ ผ่านมาทีไรก็รู้สึกแบบนี้ทุกที ทุ่งนาแสนงามของฉันกลายเป็นพื้นที่กว้าง มีต้นไม้ใหญ่วางรอไว้ลงในหมู่บ้าน สิ่งก่อสร้างบรรดามีผุดขึ้นมากมาย


ฉันพบเฮียชาญครั้งสุดท้ายเมื่อโครงการใหญ่เริ่มถมที่ และการก่อสร้างทำให้ฝุ่นดินมากจนไม่อาจนั่งรับลมบนดาดฟ้าได้อีก เฮียชาญหันมาขายข้าวแกงตอนกลางวัน และร้านก็โล่งว่างไปในที่สุด


ดูจากปัจจุบันนี้ หากบ้านจัดสรรโครงการใหญ่สร้างเสร็จ ร้านช.ชาญจะเป็นร้านเล็ก ๆ ที่ตั้งอยู่ปากทางเข้าหมู่บ้าน มองในแง่ทำเลแล้วก็ดี ทำร้านทำธุรกิจจากพื้นที่เล็ก ๆ นี้ได้อีกมาก


แต่ฉันคิดถึงทุ่งนา และท้องฟ้าแสนงามผืนนั้น.



ถนนหน้าร้านช.ชาญ



ทุ่งนาหน้าฝน



ตอนนี้ไม่มีแล้ว



ร้านช.ชาญ



เมฆขีดฟ้า



ปัจจุบัน



ทางเข้าหมู่บ้าน กับร้านช.ชาญตรงเสาไฟฟ้า



บนฟ้ายังดี แต่บนดินเต็มไปด้วยสิ่งก่อสร้าง



นี่แหละโลกทุนนิยม