มาอาบน้ำกันเถอะ
คอลัมน์/ชุมชน
| จำได้คลับคล้ายคลับคลา (แหม ก็อายุปูนนี้!) ว่าวิชาสุขศึกษาที่เคยเรียนสมัยโน้นนน..(ลากเสียงยาวๆ ให้รู้ว่านานมากๆ) ครูบอกว่าให้อาบน้ำทุกวันอย่างน้อยวันละหนึ่งครั้ง อุ๊ย ไม่อยากบอกเลย (แต่ก็บอก) ว่าเคยล้างหน้าอย่างเดียวตอนเช้า แล้วเอามือวักน้ำลูบๆ ตัวเองพอเป็นพิธีในตอนเย็น ด้วยเหตุผลแบบขี้โกงว่า ก็มันฤดูหนาวอ้ะ เหงื่อไม่ค่อยมีสักหน่อย ด้วยว่านอกจากเป็นคนขี้หนาวแล้วยังขี้เกียจอย่างไม่น่าเชื่อ เพื่อนคนหนึ่งคิดจะเขียนตำราว่าด้วยความสุขของการอยู่เป็นโสด ฉันซึ่งถูกจัดอยู่ในประเภท "รักไม่ยุ่งมุ่งขึ้นคาน" รีบเสนอว่า อย่าลืมใส่ไปในหนังสือเธอนะ ว่าข้อดีอีกข้อหนึ่งของการเป็นโสด คือ สามารถปล่อยปละละเลยตัวเองได้ตามใจชอบ ฮ่ะฮ่ะ ช่วงหนึ่งที่ทำงานเกี่ยวข้องกับเด็กพิการและขาดสารอาหารในภาคอิสาน มีเหตุให้ต้องรับอาสาดูแลเด็กชายตัวน้อยๆ อายุแค่เดือนเศษๆ คนหนึ่ง ที่ถูกทิ้งไว้บนรถไฟสายกรุงเทพ-หนองคาย ในขณะที่รอให้เจ้าหน้าที่ติดตามข้อมูลเกี่ยวกับเด็กและการส่งต่อสถานสงเคราะห์ โอ การเลี้ยงเด็กทารกช่างเป็นภาระอันยิ่งใหญ่ของมนุษยชาติ ฉันนึกถึงแม่ตัวเองและแม่อีกค่อนโลกด้วยความนับถือและยกย่อง ฉันอุ้มพ่อหนูน้อยพร้อมตะกร้าสัมภาระ อันประกอบด้วยขวดนม นมผง กระติกน้ำร้อน ผ้าอ้อม และอื่นๆ กลับไปบ้านเช่าสาวโสด ชาวบ้านในซอยมองตามด้วยความสนใจ แถมเสียงชื่นชมลอยมาให้ได้ยิน (ทำไมยายนี่ถึงมีเด็กอ่อนได้ ไปแอบท้องตอนไหนกันนะ แล้วพ่อเด็กไปไหนล่ะ ฯลฯ) โชคดีที่ตอนนั้นฉันมีเจ้ายู่ยี่ (ที่คนทิ้งมา) เป็นหมาประจำบ้านแค่ตัวเดียว ถ้ามีเต็มบ้านอย่างทุกวันนี้น่ะเหรอ โลกาวินาศแน่ๆ เพราะการเลี้ยงเด็กทารกอย่างเต็มเวลานั้น อย่าว่าแต่หมาเลยที่ฉันเกือบลืมคลุกข้าวให้มัน ตัวฉันก็แทบไม่เป็นอันกินอันนอน เจ้าหนูรถไฟ (ชื่อที่พวกเราตั้งเล่นๆ ชั่วคราว) เป็นนักร้อง แกสามารถร้องไห้ได้นานนับชั่วโมง ร้องอย่างเป็นงานเป็นการ ร้องแทบทั้งคืน เสียงดีไม่มีตก ฉันไม่มีเวลาหลับ ได้แต่สัปหงกเป็นพักๆ ไหนจะชงนม ต้มน้ำ ล้างขวดนม เปลี่ยนผ้าอ้อม เช็ดอึ เช็ดฉี่ ซักผ้า ตากผ้า อุ้มเดิน ร้องเพลงกล่อม เจ้าหนูจะรู้ในชะตากรรมของตัวเองหรือเปล่านะ ถึงได้ร้องไห้โหยหวนชวนเวทนาขนาดนั้น ฉันวางแกไม่ลง เพราะว่าพอหลังแตะเบาะ แกจะแผดเสียงทันที ต้องอุ้มไว้เกือบตลอดเวลา แต่ที่ทุลักทุเลที่สุดคือการอาบน้ำ ถึงจะเคยทดลองอาบน้ำเด็กทารกมาแล้ว แต่เด็กทารกที่ว่านั้นเป็นตุ๊กตา แล้วพี่พยาบาลที่สาธิตให้ดู เธอก็สาธิตอย่างแคล่วคล่องว่องไวจนฉันดูไม่ทัน คนมีประสบการณ์อาจเห็นการอาบน้ำทารกเป็นเรื่องง่าย แต่สำหรับฉัน มันเป็นงานที่เสี่ยงมาก คล้ายๆ ที่ลุงเบ็นบอกปีเตอร์ ปาร์กเกอร์ตอนที่รู้ว่าเขาเป็นสไปเดอร์แมน "พลังอันยิ่งใหญ่ มาพร้อมกับความรับผิดชอบอันใหญ่ยิ่ง" ฉันพยายามใช้มือซ้ายรองศีรษะและต้นคออ่อนๆ ของแก ใช้ท่อนแขนรองลำตัว มือขวาราดน้ำ สระผม ถูตัว ปากก็คอยปลอบเพราะแกร้องตลอดเวลา ใจก็พะวงกลัวหลุดมือ กลัวน้ำเข้าหู กลัวสบู่เข้าตา สารพัดจะกลัว อาบเสร็จฉันปวดไปหมดทั้งตัวเพราะเกร็งสุดขีด ความประทับใจไม่รู้ลืมในครั้งนั้นบอกฉันว่า อาบน้ำหมาง่ายกว่าหลายเท่า แต่ยังไงๆ ฉันก็สนุกกับการอาบน้ำหมามากกว่าอาบน้ำเด็กอ่อน ถึงจะอาบทีละสิบกว่าตัวก็เถอะ วิธีการหรือก็แสนจะง่าย มาดูกันว่าการอาบน้ำตามตำรา(ของฉัน) นั้นต้องทำยังไงบ้าง สนุกจริง สนุกจัง เห็นไหม ว่าการอาบน้ำหมานั้นแสนจะง่าย ไม่เชื่อลองทำดูก็ได้ ไม่สงวนลิขสิทธิ์ค่ะ |