เรื่องเล่าขำ ขำจาก (เกย์) การเดินทาง Enjoy your trip!

เปรียบชีวิตคือการเดินทางไปตามจุดหมายของแต่ละคนที่แตกต่างกัน บ้างชอบใช้ชีวิตเดินทางรอนแรมเรื่อยไป บ้างเบื่อกับการเดินทางที่เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า บ้างจำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับการเดินทางโดยหลีกเลี่ยงไม่ได้

สัปดาห์นี้ชาน่าจะเดินทางกลับสู่มาตภูมิบ้านเกิดเมืองนอนแห่งสยามเมืองยิ้ม จึงอยากเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตัวเองจากประสบการณ์ของเกย์กับการเดินทางที่ผ่านมานะคะ

เมื่อหลายปีก่อนเพื่อนไปส่งที่สนามบินดอนเมืองเพื่อไปทำงานต่างประเทศ
"เกศขา แต่งหน้าให้ชาน่าหน่อยสิ ขอแบบอ่อนๆ แบบเกย์ดูดีไม่แสดงออกนะแก"
"ยัยนี่ เป็นเกย์หัดแต่งหน้าเองซะบ้าง" ชะนีเพื่อนรักบ่นเสร็จก็หยิบอุปกรณ์การแต่งหน้าละเลงยิ่งกว่าแต่งหน้าศพ นึกในใจแล้วก็อนาจตัวเองมิน้อย
"ว๊ายยยยย ทำไมแต่งซะสวยจนลืมบ้านเลขที่เลยแก ชาน่าขอแต่งหน้าแบบเกย์สาวไม่แสดงออกนะยะ ดูซิยังกะจะไปแข่งเล่นลิเกกับไชยาซะงั้น ขอบตาบนตาล่าง รองพื้นหนาห้าเมตร คิ้วโค้งยิ่งกว่าพระจันทร์เสี้ยว หน้าขาววอกลอยออกจากกระจกแต่ไกล" ชาน่าบ่นเมื่อส่องกระจกหกด้านดูตัวเอง

เมื่อเราไปที่สนามบินในระหว่างที่รอเครื่องนั้นก็ไปนั่งดริ้งค์เม้าท์แตกกันตามประสาเพื่อนสนิท คุณหญิงคุณนายนั่งอยู่โต๊ะข้าง ๆ เม้าท์แตกหันมาทางกลุ่มของชาน่ากับเพื่อน ๆ จนทำให้เพื่อนชะนีเกิดอาการหมั่นใส้

"แก ๆ ดูโต๊ะนั้นสิ นั่งเม้าท์แตกและมองมาทางเรา" เป๊กกี้บอกเพื่อน ๆ
"เออ..น่าแก ไม่เป็นไรหรอก ความสวยของเราคงรั้งพวกเค้าไม่อยู่ สยบทุกสายตามั้ง" ชาน่าพูดเสร็จก็ขำ ขำ กับเพื่อนอย่างมั่นอกมั่นใจ

สักพัก คุณพี่ป้า น้าอา ทั้งหลายโต๊ะนั้นก็อดไม่ได้ จึงเอ่ยแกมตะโกนมาบอกว่า

"สวยจังเลยนะคะ จะไปไหนเหรอ"
"ขอบคุณค่า จะไปแพรีสค่า" แม้แต่ปารีสยังออกเสียงแบบกระแดะ พร้อมยิ้มอย่างเป็นมิตร

เหตุการณ์ไม่แค่นั้นน่ะสิคะ พอไปถึงด่านตรวจคนออกนอกประเทศ เค้าจำเป็นต้องตรวจดูพาสปอร์ต คราวนี้ล่ะค่ะกว่าจะผ่านไปได้เกือบจะโดนข้อหาทำให้เจ้าพนักงานเกิดความงงงวย สับสนว่าคนในพาสปอร์ต กับตัวจริงที่ยืนอยู่ต่อหน้านั้นเป็นคนเดียวกันหรือไม่

"ใช่คนในพาสปอร์ตหรือเปล่า ทำไมดูไม่เหมือนเลยครับ"
"ไก่งามเพราะขน คนงามเพราะแต่ง คนเดียวกันจ๊า "

เรื่องไม่จบแค่นั้น ผ่านด่านต่อไป ถึงคราวที่ต้องถอดหมวก (อีกครั้ง) ผ่านเครื่องเอ็กซเรย์ คราวนี้ยิ่งกว่า มิสหัวโปก หน้าสวยแต่หัวเกรียน ยิ่งกว่าอีโล้นซ่า ชาน่ายังทำหน้าอย่างมั่นใจ ด้วยสายตาหลายคนจ้องมองยังกับเห็นสิ่งมหัศจรรย์ของแปลกอันดับแปดของโลกซะงั้นหละ

ผ่านเครื่องเอ็กซเรย์ จำเป็นต้องถอดรองเท้า (ในบางประเทศ) บางครั้งกลิ่นและสี ของรองเท้าอาจส่งผลรบกวนเจ้าหน้าที่ได้ เพราะฉะนั้นควรหารองเถ้าถุงเท้าที่สะอาด บางสายการบินแจกถุงเท้าให้บนเครื่องค่ะ

แม้แต่เข็มขัด เหล็กบางอย่างก็อาจจะส่งเสียง "ตู๊ด ตู๊ด" ร้องอยู่นั่นล่ะค่ะ ก็รู้อยู่ว่าเป็นตุ๊ด แหม..แทงใจดำซะไม่มี

บางครั้งความสวยก็ช่วยให้เราน่าดู เปล่าค่ะเขียนผิด ช่วยให้เราน่าเอ็นดู จำได้เมื่อสองปีก่อน ชาน่าบินจากฮิวสตัน รัฐเท็กซัส ไปเปลี่ยนเครื่องที่สนามบินฮีทโทรว์ของอังกฤษ ต้องรอมากกว่า12 ชั่วโมง (เป็นธรรมดาของตั๋วฟรีจากบริษัท ) เพื่อมาประเทศไทย ตอนนั้นใจกล้าหน้าทน เกิดปีมั่น เดินไปขอตอมอ หนุ่มรูปหล่อชื่อมาร์ค

"คุณคะ อิชั้นมีตั๋วบินกลับเมืองไทย รอบเกือบเที่ยงคืน ตอนนี้ยังเช้าตรู่อยู่เลย ขออนุญาตออกไปเที่ยวมหานครเลินเดิ้ล(ลอนดอน) จะได้บ่" พูดพร้อมอ้อนอย่างพองาม
"well, let me check with my boss it depends on him. you look so beautiful errrrr" มาร์คพูดพร้อมจ้องมองชื่อที่พาสปอร์ต
"She is miss Thailand." เสียงของเพื่อนแทรกบอกก่อนที่พ่อหนุ่มตอมอกำลังสับสนจะเรียกมิสเตอร์ พวกเรายืนรอสักพัก พ่อหนุ่มน้อยชื่อมาร์คก็เดินมาบอกว่า
"O.K Miss Thailand it’s granted .I love your country and I like Thai people they are so nice .Well now’s cold if you like my jacket let me know" มาร์คพูดพร้อมยิ้ม
"ชั้นว่า พ่อหนุ่มคนนี้เค้าต้องปลื้มแกแน่เลย มีหยิกแกมหยอก เรียกแกว่าเป็นมิสไทยแลนด์ ตัวแทนจากเมืองไทยเชียวนะ" เพื่อนล้อ

การเดินทางไกลบางครั้งบางคนก็เกิดอารมณ์เปลี่ยว ช่วงผีเห็นผี ต่อให้มีลูกมีเมียแล้วก็ยังอดใจไม่ไหว เรื่องเกิดบนเครื่องสายการบินประจำชาติของฝรั่งเศส เที่ยวบินจากปารีสไปไมมามี่

ทุกครั้งที่ชาน่าจะเดินทางไกลหากเลือกได้จะขอนั่งที่นั่งติดทางเดินเพราะสะดวกในการเปลี่ยนอิริยาบถ จะลุกนั่งเข้าห้องน้ำไม่อึดอัด บังเอิญความสวยเป็นเหตุ มีชายวัยกลางคน พร้อมลูกเมียนั่งอยู่ที่นั่งตรงกลาง พอดึกสงัดเงียบสงบ ชายคนนั้นส่งสัญญาณ ยักคิ้วหลิ่วตาให้ แบบรู้กันพร้อมบอกทางให้ไปเข้าห้องน้ำ ช่วงนั้นยามวิกาล แอร์สจ๊วตส่วนมากก็เข้าญาณ บ้างก็วุ่นกับการเตรียมของ ชาน่าลองเดินไปเข้าห้องน้ำ ไม่อยากจะเชื่อเลยค่ะ ชายคนนั้นเดินตามพร้อมเปิดประตูดึงชาน่าเข้าห้องน้ำ....ขอไม่เล่าต่อนะคะว่าเกิดอะไรขึ้น
"จ๊า ความสวยของหล่อนทำให้เค้ายั้งใจไม่อยู่ล่ะสิ" เพื่อนกัด

อีกครั้งเหตุเกิดบนสายการบินประจำชาติฮ่องกง ไฟล์ทจากฮ่องกงไปแวนคู่เวอร์ หนุ่มนักดนตรีชาวลาตินเดินทางคนเดียว เพราะที่นั่งช่วงโลว์ซีซัน ผู้โดยสารจะไม่เต็ม เค้าชวนชาน่าไปนั่งติดกับเค้า ตอนแรกเราก็ปลื้มแอบมองอยู่ห่าง ๆ ไม่นึกว่าเค้าจะใจกล้าบอกเราไปนั่งด้วย ตอนแรกก็ลุ้นแทบขาดใจเห็นเค้าฉีกยิ้มให้หัวใจแทบละลาย แค่เค้าทักทาย "Hi" หัวใจตกอยู่ตาตุ่มยังกะเค้าจะขอแต่งงานด้วยซะงั้นล่ะค่ะ

เชื่อมั้ยคะ เราคุยกันจนสนิทสนม กลมเกลียว เค้าโชว์รูปว่าที่ภรรยาชาวญี่ปุ่นให้ชาน่าดู ตอนนั้นอิชั้นก็ไม่คิดอะไร แต่พอบรรยากาศพาไป ฝ่ายชายเริ่มก่อนค่ะ ขอบอก แต่ไม่บอกว่าเกิดอะไรขึ้นต่อจากนั้นนะคะ (คิดเอาเอง)

"โอ๊ยแก ชั้นทำงานบนสายการบิน เห็นประจำเลย บางทีก็หนุ่มวัยรุ่นช่วยตัวเองบนเครื่อง" เสียงของแอร์สาวสายการบินแห่งหนึ่งบอก
พวกเค้าเป็นโรคจิตหรือไม่หรือแค่ต้องการระบาย หรือจัดอยู่เข้าข่ายประเภทชอบโชว์ ครั้งหนึ่งจำได้ว่า พอเครื่องลงกรุงโรม อิตาลี ชาน่าจำเป็นต้องปรี่เข้าห้องน้ำเพื่อปัสสาวะ ยิงกระต่ายไม่ทันเสร็จ มีหนุ่มวัยกลางคน หน้าตาดูดีมีชาติตระกูล ใส่สูทอย่างดี มายืนข้าง ๆ พร้อมชอลี่เชียง (ช่วยตัวเอง) ให้ชาน่าดู เฮ้อ...อะไร ๆ ก็เกิดขึ้นได้ไม่เลือกที่ค่ะ

หลักกติกา มารยาทโดยทั่วไป สำหรับนักเดินทางนั้น
- ไม่ควรละทิ้งกระเป๋าสิ่งของที่มีค่า
- อย่าถือกระเป๋าจากคนแปลกหน้า เพราะอาจจะมีสิ่งผิดกฏหมาย
- ตรวจสัมภาระ สิ่งของทุกครั้งก่อนจะลุกจากที่นั่งเพราะอาจจะลืมของไว้
- อย่าไว้ใจคนหน้าแปลก หรือแปลกหน้า
- ควรใส่ชุดให้สะดวกสบาย
- ไม่ควรจะพูด หรือส่งเสียงดังรบกวนผู้โดยสารท่านอื่น ยกเว้นทารกร้ายเดียงสา เอ้ยไร้เดียงสาค่ะ
- เก็บสิ่งของมีค่า ไว้อย่างมิดชิด ปลอดภัย
- ระวังพวกมิจฉาชีพ คนล้วงกระเป๋า
- เตรียมเพลง หรือหนังสืออ่านเพื่อความเพลิดเพลิน
- ควรพก ยาอม ยาดม ยาหม่องติดตัวยามคลื่นเหียน อาเจียน
- ไม่พกของมีคม หรืออาวุธติดตัว
- ของเหลว น้ำหอม แชมพู ครีมอาบน้ำ ควรแยกไว้กระเป๋าใบใหญ่โหลดลงเครื่อง
เป็นต้น

ทุกครั้งกับการเดินทางสิ่งที่ขาดไม่ได้สำหรับชาน่า... คือเพลง ฟังได้ทุกแนวแล้วแต่อารมณ์ ตั้งแต่ "งานวัด" ยัน สากลสุดขั้วโลก เพราะชาน่าเชื่อว่าการฟังเพลงคือการพักผ่อนอย่างหนึ่งค่ะ

การเดินทางบางครั้งก็แสนเหน็ดเหนื่อย แต่หากเราสนุกสนานกับการเดินทาง ก็ทำให้เวลาผ่านไปอย่างไว ไม่น่าเบื่อ สำหรับชาน่า ตื่นเต้นและดีใจทุกครั้งที่จะเดินทางกลับแผ่นดินแม่ เดินทางไปทั่วโลก อยู่ที่ไหนบางความรู้สึก ก็กล้าบอกได้เลยว่าไม่สุขใจเหมือนอยู่บ้านเรา "ให้เมืองไทยรู้ว่า ไม่นานลูกที่จากมา จะไปซบหน้าแทบอกแม่เอย" เดือนเพ็ญดวงน้อย ๆ นี้จะกลับสู่อ้อมอกแผ่นดินแม่ ด้วยหนึ่งหน้าที่ของคนหนึ่งพึงทำได้

ขอให้ทุกคนที่กำลังเดินทาง จะเดินทาง ไปถึงจุดหมายปลายทางอย่างปลอดภัยและเป็นสุขเช่นกันนะคะ เจอกันคอลัมน์หน้าเรื่องราวมากมายเขียนสด ๆ จากเมืองไทยค่ะ