สถานีส่งศพ

ขบวนรถไฟพุ่งตกจากท้องฟ้าสีดำ

โลกของรถไฟที่ไม่มีรางเปรียบเสมือนสายฝนที่ตกเทกระหน่ำ

งูตะปะในไร่นาเลื้อยทุรนทุรายทนสภาพอึงอลประสาทไม่ไหว

จำนวนที่ตกทุกเที่ยวขบวนทะลักล้นเกินกำหนดค่าตัวเลขใช้นับ

จึงนับเป็นช่วงเวลาหฤโหดอย่างต่อเนื่องมายาวนานหลายอาทิตย์

เงาค่ำคืนแห่งสุดท้ายรัดรึงงูตะปะจนเส้นประสาทแตกตายในที่สุด…

กระทั่งเช้าวันหนึ่ง, รถไฟทุกขบวนสูญหายไปจากโลก

อุโมงค์แสงล่องลอยในท้องฟ้าครามอีกครั้ง

พวกกบ มด แมลงพากันมาห้อมล้อมเพื่อส่งศพงูสู่ปากอุโมงค์

บนสถานีเริ่มสร่างไข้สร่างโศกเมื่องานพิธีไว้อาลัยเสร็จสิ้นลง

คงตกค้างแต่พวกผู้โดยสารซื่อบื้อที่ซื้อเที่ยวการเดินทางไว้ล่วงหน้า

ต่างแสดงสีหน้าตื่นๆ ตรงดิ่งเข้ามายื่นตั๋วแลกเงินคืน

อุเทน มหามิตร